Nużeniec ludzki

Pytanie nadesłane do redakcji

Podczas odbierania wyników morfologii z laboratorium, zachęcona przez analityka, wykonałam test na nużeńce na rzęsach i skórze policzków, test wyszedł dodatnio. Nie mam żadnych objawów. Czy w takiej sytuacji powinnam się leczyć? Jak wygląda leczenie? Na jakich środkach farmakologicznych opiera się leczenie?

Odpowiedział

dr hab. med. Ernest Kuchar
Klinika Pediatrii i Chorób Zakaźnych
Uniwersytet Medyczny we Wrocławiu

Nużeńce są mikroskopijnymi stawonogami (ok. 0,3 mm) spokrewnionymi z roztoczami. Pasożyty te zamieszkują gruczoły łojowe oraz mieszki włosowe rzęs i brwi.

Pasożyt jest bardzo rozpowszechniony na całym świecie. Przenosi się z kurzem, przez kontakt bezpośredni z osobą zarażoną, przez stosowanie tych samych przyborów kosmetycznych (kosmetyczka, fryzjer), ręczników i ubrań, dlatego praktycznie wszyscy jesteśmy nimi zarażeni. Zarażenie zwykle nie wywołuje objawów chorobowych. Osoby wrażliwe mogą odczuwać swędzenie skóry.

Problem stanowić mogą masywne zarażenia, gdy nużeńców jest bardzo dużo (choroba określana jako nużyca demodekoza) może wystąpić wówczas miejscowy stan zapalny gruczołów łojowych, mieszków włosowych lub zapalenie brzegów powiek (łac. blepharitis). Masywne zarażenia sprzyjają rozwojowi łojotokowego zapalenia skóry i trądziku różowatego. Możliwe są odczyny uczuleniowe.

Leczenie nużycy jest bardzo trudne. Możliwe jest mechaniczne usuwanie - patrz film. Profilaktyka polega na przestrzeganiu higieny oraz utrzymywaniu w czystości skóry, pościeli i ubrań.

Podsumowując, jeżeli nie ma Pani objawów, brak wskazań do leczenia - czy będzie się Pani czuła lepiej skoro teraz Pani nic nie dolega? Proszę przestrzegać zasad higieny i w razie potrzeby proszę zgłosić się do lekarza dermatologa.

Ryc. Nużeniec ludzki: jajo, larwa i postacie dorosłe (źródło Wikipedia)

Piśmiennictwo:

Bonnar E., Eustace P., Powell F.C.: The Demodex mite population in rosacea. Journal of the American Academy of Dermatology. 1993.; 28,3: 443-448
Crawford G.H., Pelle M.T., James W.D.: Rosacea: I. Etiology, pathogenesis, and subtype classification. J. Am. Acad. Dermatol. 2004; 51(3): 327-341; quiz 342-344.
Diaz-Perez J.L.: Demodex mites in rosacea, Journal of the American Academy of Dermatology. 1994; 30,5,: 812-813
h2g2: Face mite
Kligman A.M., Christensen M.S.: Demodex folliculorum: requirements for understanding its role in human skin disease. Journal of Investigative Dermatology 131 (1): 8-10. doi:10.1038/jid.2010.335. PMID 21157421.
Medonet: Nużeniec - mikroskopijny intruz
Thoemmes, Megan (August 27, 2014). „Ubiquity and Diversity of Human-Associated Demodex Mites”. PLOS ONE 9 (8): e106265. doi:10.1371/journal.pone.0106265. PMID 25162399.
Tullos O. Coston. (1967). „Demodex folliculorum blepharitis”. Transactions of the American Ophthalmological Society 65: 92-361.
Zhao Y.E., Peng Y., Wang X.L., Wu L.P., Wang M., Yan H.L., Xiao S.X.: Facial dermatosis associated with Demodex: a case-control study. J. Zhejiang Univ Sci B. 2011; 12(12): 1008–1015. doi: 10.1631/jzus.B1100179.
zipcodeZoo: Demodex folliculorum

18.02.2015

Wybrane treści dla Ciebie

Strongyloidoza (węgorczyca) Węgorczyca (strongyloidoza) to choroba pasożytnicza przewodu pokarmowego, płuc i skóry wywoływana przez nicienia – węgorka jelitowego. Zarażenie węgorkiem jelitowym jest szeroko rozpowszechnione na obszarach strefy międzyzwrotnikowej i subtropikalnej, w krajach o klimacie gorącym i wilgotnym. Zarażenie następuje w wyniku wniknięcia inwazyjnych larw poprzez nieuszkodzoną skórę lub błonę śluzową człowieka na drodze bezpośredniego kontaktu ze skażoną glebą (np. chodzenie boso, siadanie na ziemi). W leczeniu stosuje się leki przeciwpasożytnicze.
Przywrzyce Przywry powodujące przywrzyce są pasożytami o bardzo zróżnicowanej budowie i właściwościach biologicznych. Do zakażenia ludzi dochodzi we wszystkich strefach klimatycznych, co wpływa na znaczną chorobowość oraz śmiertelność. Z klinicznego punktu widzenia dzielimy je na: przywry krwi, dróg żółciowych, jelit i płuc.
Anizakioza Anizakioza jest chorobą pasożytniczą spowodowaną zarażeniem nicieniami głównie z rodzaju Anisakis występującymi w morzach i oceanach półkuli północnej. Człowiek może się stać przygodnym żywicielem nicieni Anisakis po spożyciu zarażonych ryb surowych, w lekkiej zalewie lub solonych.
Włośnica Włośnica to choroba spowodowana pasożytem Trichinella. Źródłem zarażenia jest spożycia mięsa chorych zwierząt domowych lub dzikich – w Polsce to najczęściej wieprzowina lub mięso dzika. Objawy włośnicy pojawiają się po kilku dniach lub tygodniach i mają przebieg fazowy. Należą do nich między innymi: biegunka, ból brzucha, ból mięśni, gorączka, objawy alergicznego zapalenia naczyń.
Cystoizosporoza Cystoizosporoza (dawniej nazywana izosporozą) jest biegunkową chorobą wywołaną przez pierwotniaka Cystoisospora belli. Do zarażenia człowieka dochodzi drogą fekalno-oralną lub pokarmową przez zanieczyszczony pokarm lub wodę.
Pełzakowica Pełzakowica zwykle dotyczy osób żyjących lub przebywających czasowo w rejonach tropikalnych, na obszarach o niskich standardach sanitarnych. Rozpoznanie choroby może sprawiać problemy, ponieważ niektóre pełzaki pod mikroskopem wyglądają identycznie jak pełzak czerwonki.
Zarażenie tasiemcem szczurzym Do zarażenia tasiemcem szczurzym dochodzi drogą pokarmową – przez zjedzenie owada, zwykle żuka, zawierającego postać larwalną tasiemca (cysticerkoid).
Zarażenie tasiemcem psim Do zarażenia tasiemcem psim dochodzi drogą pokarmową – przez zjedzenie pchły, która zawiera postać larwalną tasiemca – cysticerkoid. Opisana droga zarażenia ogranicza występowanie choroby u ludzi. Żywicielami ostatecznymi tasiemca psiego są głównie psy, rzadziej koty i lisy. Człowiek zaraża się sporadycznie, zwykle przez brudne ręce.
Trypanosomoza afrykańska Śpiączka afrykańska to choroba występująca endemicznie wyłącznie w Afryce Subsaharyjskiej na terenie sawanny, na obszarach hodowli bydła oraz w parkach narodowych i rezerwatach przyrody. Zarażenie następuje poprzez skórę i jest przenoszone za pośrednictwem śliny krwiopijnej muchy tse-tse. Aż 97% wszystkich zarażeń rejestruje się w południowym Sudanie, Demokratycznej Republice Konga i Angoli.
Przywrzyce wątrobowe Przywry powodują przewlekłe choroby pasożytnicze wątroby i dróg żółciowych. Motylica wątrobowa (Fasciola hepatica) dostaje się do organizmu człowieka przy spożyciu zanieczyszczonych roślin wodnych lub skażonej wody. Źródłem przywry orientalnej (Clonorchis sinensis) są niedogotowane ryby słodkowodne z rodziny karpiowatych (karp, płoć, ukleja, leszcz, lin). W leczeniu stosuje się leki przeciwpasożytnicze.

Inne pytania

Czy zmiany łuszczycowe mogą występować na twarzy?
O czym świadczą poprzeczne jaśniejsze i ciemniejsze paski na paznokciach? O czym świadczą poprzeczne jaśniejsze i ciemniejsze paski na paznokciach?
Leczenie grzybicy stóp Czy istnieją skuteczne leki na grzybicę stóp niemetabolizowane w wątrobie? Bliska mi osoba, niestety, ma ten problem, ale ma uszkodzoną wątrobę.
Jak długo mogę zarażać mięczakiem zakaźnym? Jakiś czas temu borykałem się z mięczakiem zakaźnym. Choroba ta skupiła się w obrębie moich genitaliów (penisa, moszny i wzgórka łonowego).
Postępowanie lecznicze w przypadku nużycy Borykam się od dłuższego czasu z pewną chorobą. Lekarze dermatolodzy, u których byłam, stawiali błędne diagnozy, przepisywali niewłaściwe leczenie, nie rozpoznawali nużycy. Badanie laboratoryjne potwierdziło moje przypuszczenia - nużyca skórna i oczna.