Actigra Forte - tabletki powlekane

Leczenie zaburzeń erekcji u mężczyzn. Do skutecznego działania leku niezbędna jest stymulacja seksualna. Dorośli. P.o., przyjęcie leku w trakcie posiłku może spowodować opóźnienie początku jego działania, w porównaniu do przyjęcia leku na czczo. 25 mg ok. 1 h przed planowaną aktywnością seksualną. W przypadku, gdy pacjent stosował wcześniej sildenafil w dawce ≥50 mg, zalecana dawka to 50 mg, ok. 1 h przed planowaną aktywnością seksualną. W pozostałych przypadkach dawkę 50 mg należy stosować tylko jeśli pacjent po zastosowaniu dawki 25 mg nie odczuł pożądanego efektu. W zależności od skuteczności i tolerancji lekarz może zlecić zwiększenie dawki do maks. 100 mg. Nie zaleca się stosowania preparatu >1 ×/d. Nie ma konieczności modyfikowania dawkowania u osób w podeszłym wieku, ani u osób z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek. U osób z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny <30 ml/min) lub niewydolnością wątroby należy rozważyć stosowanie dawki 25 mg; lekarz może zlecić stopniowe zwiększenie dawki do 50–100 mg. U chorych przyjmujących równolegle inne inhibitory izoenzymu CYP3A4 (z wyjątkiem rytonawiru, którego równoczesne stosowanie z sildenafilem nie jest zalecane) lub α-adrenolityki należy rozważyć stosowanie dawki początkowej 25 mg; dodatkowo u osób przyjmujących α-adrenolityki, w celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia niedociśnienia ortostatycznego, stan pacjenta powinien być ustabilizowany.

Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu, przeciwwskazania do aktywności seksualnej (np. ciężkie choroby układu krążenia, takie jak niestabilna dławica piersiowa, ciężka niewydolność serca), równoległe stosowanie z lekami uwalniającymi tlenek azotu (np. azotyn amylu) lub azotanami w jakiejkolwiek postaci, równoległe stosowanie z lekami pobudzającymi cyklazę guanylową (np. riocyguat), utrata wzroku w jednym oku z powodu nietętniczej przedniej niedokrwiennej neuropatii nerwu wzrokowego, ciężka niewydolność wątroby, niedociśnienie tętnicze (<90/50 mm Hg), niedawno przebyty udar lub zawał serca, dziedziczna degeneracja siatkówki (np. retinopatia barwnikowa).