Corsib - tabletki

Nadciśnienie tętnicze. Choroba niedokrwienna serca (dławica piersiowa). Dawkowanie należy dostosować indywidualnie. Początkowo 5 mg 1 ×/d. Zwykle stosowana dawka podtrzymująca 10 mg 1 ×/d. Dawka maks. 20 mg/d. U osób w podeszłym wieku zaleca się rozpoczęcie leczenia od dawki 2,5 mg. U osób z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek lub wątroby zazwyczaj nie jest wymagane dostosowanie dawki, nie ma dowodów na konieczność modyfikacji dawkowania u osób poddawanych dializom. U chorych z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby lub nerek (klirens kreatyniny <20 ml/min) dawka maks. 10 mg/d.
Leczenie stabilnej, przewlekłej niewydolności serca z zaburzoną czynnością skurczową lewej komory (frakcja wyrzutowa ≤35% w ocenie echokardiograficznej), w skojarzeniu z inhibitorami ACE, lekami moczopędnymi oraz, w razie konieczności, z glikozydami nasercowymi. Leczenie należy rozpoczynać u pacjentów w stabilnym stanie klinicznym. Leczenie prowadzi się wg następującego schematu: 1,25 mg 1 ×/d przez 1. tydz., 2,5 mg 1 ×/d w 2. tyg., 3,75 mg 1 ×/d w 3. tyg., 5 mg 1 ×/d przez kolejne 4 tyg., 7,5 mg 1 ×/d przez następne 4 tyg., 10 mg 1 ×/d jako dawka podtrzymująca. Dawka maks. 10 mg/d. W trakcie dostosowania dawki zaleca się uważne monitorowanie parametrów życiowych pacjenta (częstość akcji serca, ciśnienie krwi) oraz objawów nasilenia niewydolności serca. W przypadku konieczności zmniejszenia dawki należy robić to stopniowo. W przypadku przemijającego nasilenia niewydolności serca, niedociśnienia tętniczego lub bradykardii, zaleca się ponowne dostosowanie dawki jednocześnie stosowanych leków. Może być również konieczne czasowe zmniejszenie dawki bisoprololu lub rozważenie jego odstawienia. U pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca i z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek należy zachować szczególną ostrożność w czasie zwiększania dawki. Nie jest wymagane dostosowanie dawki u osób w podeszłym wieku.

Produkt leczniczy Corsib jest wskazany u dorosłych w leczeniu:
- nadciśnienia tętniczego
- dławicy piersiowej
- stabilnej przewlekłej niewydolności serca z zaburzoną czynnością skurczową lewej komory w skojarzeniu z inhibitorami ACE i lekami moczopędnymi oraz w razie konieczności z glikozydami nasercowymi (dodatkowe informacje, patrz punkt 5.1).

Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu, ostra niewydolność serca i okresy dekompensacji niewydolności serca wymagające dożylnego stosowania leków inotropowych, wstrząs kardiogenny, blok przedsionkowo-komorowy II lub III stopnia u osób bez stymulatora, blok zatokowo-przedsionkowy, zespół chorego węzła zatokowego, objawowa bradykardia, objawowe niedociśnienie tętnicze, ciężka astma oskrzelowa, zaawansowane stadium zarostowych chorób tętnic obwodowych lub ciężka postać zespołu Raynauda, nieleczony guz chromochłonny nadnerczy, kwasica metaboliczna.