Lokren 20 - tabletki powlekane

Lek z grupy beta-blokerów powodujący zmniejszenie częstotliwości rytmu serca i siły jego skurczu oraz obniżenie ciśnienia tętniczego.

Preparat zawiera substancję betaksolol

Lek dostępny na receptę

Nazwa preparatu Postać; dawka; opakowanie Producent Cena 100% Cena po refundacji
Lokren 20
tabletki powlekane; 20 mg; 28 tabl.
Cheplapharm
27,90 zł

Uwaga: ceny leków refundowanych są zgodne z przepisami obowiązującymi od 1 stycznia 2024 r.

Co zawiera i jak działa Lokren 20 - tabletki powlekane?

Substancją czynną preparatu jest betaksolol. Jest to substancja należąca do grupy leków zwanych beta-blokerami (inna stosowana nazwa to beta-adrenolityki). Działanie tych leków polega na zablokowaniu pewnego typu receptorów, nazywanych receptorami adrenergicznymi typu beta. Receptory adrenergiczne występują na powierzchni komórek nerwowych, mięśniowych lub gruczołowych w licznych tkankach i narządach. W warunkach fizjologicznych pobudzane są przez uwalnianą po aktywacji współczulnego układu nerwowego adrenalinę lub noradrenalinę. Farmakologiczne zablokowanie receptorów beta uniemożliwia ich pobudzenie, a przez to ogranicza skutki działania adrenaliny czy noradrenaliny na tkanki docelowe posiadające receptory beta. Adrenalina powoduje zwiększenie częstotliwości rytmu serca oraz skurcz obwodowych naczyń krwionośnych. Działanie betaksololu, podobnie jak innych leków z tej grupy, prowadzi do zmniejszenia częstotliwości rytmu serca i siły jego skurczu oraz do obniżenia ciśnienia tętniczego. Betaksolol charakteryzuje się wybiórczością w stosunku do receptorów beta 1. Działanie selektywne w stosunku do receptorów beta 1 w sercu zmniejsza ryzyko występowania działań niepożądanych związanych z obwodowym działaniem leku (np. ryzyko zwężenia dróg oddechowych związane z blokowaniem receptorów beta 2 w mięśniach gładkich oskrzeli). W większych dawkach betaksolol może jednak działać również na receptory beta 2.

Kiedy stosować Lokren 20 - tabletki powlekane?

Preparat jest wskazany w leczeniu:
nadciśnienia tętniczego
• choroby niedokrwiennej serca.

Kiedy nie stosować preparatu Lokren 20 - tabletki powlekane?

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu. Nie możesz także stosować preparatu jeżeli występuje u Ciebie:
• ciężka astma oskrzelowa lub ciężka przewlekła obturacyjna choroba płuc
• blok przedsionkowo-komorowy II lub III stopnia (z wyjątkiem osób ze stymulatorem)
• niewyrównana niewydolność serca
• wstrząs kardiogenny
• dławica naczynio-skurczowa (Printzmetala)
• zaburzenia czynności węzła zatokowo-przedsionkowego (w tym blok zatokowo-przedsionkowy)
• bradykardia (częstotliwość rytmu serca mniejsza niż 45–50 uderzeń na minutę)
• ciężka postać zespołu Raynauda i ciężkie zaburzenia krążenia w tętnicach obwodowych
• nieleczony guz chromochłonny nadnerczy
• niedociśnienie tętnicze
• reakcje anafilaktyczne w wywiadzie
• kwasica metaboliczna
a także,
• jeżeli równolegle stosujesz floktafeninę lub sultopryd.
Preparatu nie wolno stosować w ciąży o ile w opinii lekarza nie jest to bezwzględnie konieczne. Preparat jest przeciwwskazany w okresie karmienia piersią.

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Lokren 20 - tabletki powlekane?

Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych.
Nie należy nagle przerywać stosowania preparatu, zwłaszcza u osób z chorobą niedokrwienną serca. Jeżeli wymagane jest zaprzestanie leczenia należy stopniowo zmniejszać dawkę w okresie 1–2 tygodni, zgodnie z indywidualnymi zaleceniami lekarza i pod jego ścisłą kontrolą. Nagłe zaprzestanie leczenia betaksololem może prowadzić do nasilenia objawów choroby a także do wystąpienia zawału serca i nagłego zgonu.
Stosowanie preparatu u chorych na astmę lub przewlekłą obturacyjną chorobę płuc jest możliwe jedynie w przypadku łagodnego nasilenia tych chorób. Osoby ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia skurczu oskrzeli powinny zachować szczególną ostrożność. U chorych na astmę oskrzelową lub inne choroby obturacyjne dróg oddechowych może wystąpić zwiększenie oporu w drogach oddechowych. Konieczne może być dodatkowe przyjmowanie lub zwiększenie dawki stosowanych leków rozszerzających oskrzela zgodnie z zaleceniami lekarza. Przed rozpoczęciem leczenia zaleca się przeprowadzenie badań czynnościowych płuc.
Chorzy z niewydolnością serca powinni rozpoczynać leczenie od bardzo małych dawek i pozostawać pod stałą obserwacją lekarza w okresie leczenia.
Preparat może nasilać bradykardię. W przypadku nadmiernego zmniejszenia częstotliwość rytmu serca (mniej niż 50–55 uderzeń na minutę) należy skonsultować się z lekarzem; lekarz może zalecić zmniejszenie stosowanej dawki lub stopniowe całkowite zaprzestanie stosowania preparatu.
Ponieważ betaksolol hamuje przewodzenie przedsionkowo-komorowe należy zachować ostrożność u chorych z blokiem przedsionkowo-komorowym I stopnia.
U chorych na dławicę naczynio-skurczową (Prinzmetala) preparat może powodować zwiększenie częstości i czasu trwania bólów dusznicowych. Preparat może być stosowany jeżeli dławica Printzmetala ma przebieg łagodny pod warunkiem, że równolegle stosowany jest lek rozszerzający naczynia krwionośne, zgodnie z zaleceniami lekarza.
Stosowanie leków z grupy beta-blokerów może nasilać choroby tętnic obwodowych (zespół Raynauda, stany zapalne tętnic, przewlekła niedrożność tętnic kończyn dolnych). Stosowanie preparatu w tej grupie chorych jest możliwe jedynie jeżeli lekarz uzna to za konieczne. Należy zachować ostrożność.
U chorych z guzem chromochłonnym nadnerczy przed rozpoczęciem stosowania preparatu oraz w trakcie jego stosowania konieczne jest leczenie mające na celu zablokowanie receptorów alfa-adrenergicznych. Konieczne jest ścisłe monitorowanie ciśnienia tętniczego.
U chorych z niewydolnością nerek konieczne jest dostosowanie dawkowania. Lekarz dostosuje dawkowanie w zależności od stężenia kreatyniny we krwi.
Należy zachować ostrożność u chorych w podeszłym wieku a leczenie powinno być rozpoczynane od możliwie najmniejszej dawki.
Chorzy na cukrzycę powinni zachować ostrożność. Betaksolol może maskować objawy hipoglikemii (zmniejszenia stężenia glukozy we krwi), takie jak uczucie kołatania serca, przyspieszenie czynności serca (tachykardia) czy pocenie się. Należy kontrolować stężenie glukozy we krwi. Konieczne może być dostosowanie dawkowania leków przeciwcukrzycowych.
Przed rozpoczęciem stosowania preparatu u chorych na łuszczycę lekarz rozważy stosunek korzyści do ryzyka i w każdym przypadku indywidualnie podejmie decyzję czy można rozpocząć leczenie betaksololem. Leki z grupy beta-blokerów mogą zaostrzać objawy łuszczycy lub powodować jej wystąpienie.
Preparat może zwiększać wrażliwość na alergeny (także u chorych poddawanych leczeniu odczulającemu) i nasilać reakcje anafilaktyczne oraz powodować zmniejszenie skuteczności działania stosowanej w takich przypadkach adrenaliny. Należy unikać stosowania preparatu u osób ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia reakcji anafilaktycznej.
Jeżeli planujesz jakikolwiek zabieg wymagający znieczulenia ogólnego, koniecznie poinformuj lekarza o stosowaniu leku z grupy beta-blokerów (istnieje ryzyko wystąpienia poważnych interakcji z innymi lekami). Lekarz podejmie indywidualną decyzję o kontynuacji leczenia beta-blokerem lub zaleci zaprzestanie jego stosowania na 48 godzin przed zabiegiem.
Preparat może maskować objawy nadczynności tarczycy. Należy zachować ostrożność i kontrolować czynność serca oraz stężenie hormonów tarczycy.
Jeżeli wybierasz się do okulisty poinformuj go o stosowaniu beta-blokera. Preparat może zmniejszać ciśnienie wewnątrzgałkowe i utrudniać rozpoznanie jaskry. Równoległe stosowanie beta-blokerów w kroplach do oczu wymaga zachowania ostrożności i pozostawania pod stałą obserwacją lekarza.
Informacje dodatkowe o pozostałych składnikach preparatu:
• preparat zawiera laktozę; osoby z nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy–galaktozy, nie powinny stosować tego preparatu
• preparat zawiera substancję czynną, która może powodować dodatnie wyniki testu antydopingowego.

Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?
Nie badano wpływu preparatu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń i maszyn. Preparat może powodować zawroty głowy, uczucie zmęczenia lub inne objawy, które mogą upośledzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn.


Dawkowanie preparatu Lokren 20 - tabletki powlekane

Preparat ma postać tabletek powlekanych. Przeznaczony jest do stosowania doustnego. Nie przekraczaj zaleconych dawek ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu skonsultuj się z lekarzem. Lekarz ustali dawkowanie indywidualnie, zwykle stosuje się:
Dorośli: 20 mg 1 raz na dobę.
U chorych z zaburzeniami czynności nerek lekarz dostosuje dawkowanie w zależności od stężenia kreatyniny we krwi. Jeżeli klirens kreatyniny jest większy niż 20 ml/min dostosowanie dawkowania nie jest konieczne. Należy jednak pozostawać pod ścisłą kontrolą lekarza. Jeżeli występuje ciężka niewydolność nerek (klirens kreatyniny mniejszy niż 20 ml/min) zalecana dawka 10 mg na dobę.
U chorych z zaburzeniami czynności wątroby nie ma konieczności zmiany dawkowania, jakkolwiek zalecana jest ścisła kontrola lekarska, szczególnie na początku leczenia.
U chorych w podeszłym wieku zaleca się rozpoczynanie leczenia od możliwie najmniejszej dawki i regularną kontrolę lekarską.
Dzieci:
Nie ma wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności stosowania preparatu u dzieci i nie zaleca się jego stosowania w tej grupie wiekowej.

Czy można stosować Lokren 20 - tabletki powlekane w okresie ciąży i karmienia piersią?

W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem!
Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub w okresie karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę poinformuj o tym lekarza przepisującego receptę na ten lek.
Leki z grupy beta-blokerów mogą mieć szkodliwy wpływ na przebieg ciąży, rozwój płodu i noworodka. Preparatu nie wolno stosować w ciąży o ile w opinii lekarza nie jest to bezwzględnie konieczne. Tylko lekarz może ocenić stosunek ryzyka do korzyści w Twoim przypadku.
Preparat jest przeciwwskazany w okresie karmienia piersią.

Czy mogę stosować równolegle inne preparaty?

Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty.
Przeciwwskazane jest równoległe stosowanie preparatu z floktafeniną lub sultoprydem.
Nie zaleca się równoległego stosowania preparatu z:
• glikozydami naparstnicy – ryzyko nasilenia zburzeń przewodnictwa przedsionkowo-komorowego oraz zmniejszenia częstotliwości rytmu serca (bradykardii)
• amiodaronem (lek przeciwarytmiczny) – ryzyko zaburzenia automatyzmu, przewodzenia i kurczliwości serca
• werapamil; w okresie stosowania warapamilu ani przez kilka dni po jego zakończeniu nie należy stosować betaksololu; w okresie stosowania betaksololu ani przez kilka dni po jego zakończeniu nie należy stosować werapamilu; dożylne przyjmowanie werapamilu w okresie stosowania beta-blokerów jest przeciwwskazane.
Należy zachować ostrożność jeżeli preparat jest stosowany równolegle z:
• preparatami stosowanymi do znieczulenia – może dojść do nasilenia bradykardii (zmniejszenia częstotliwości rytmu serca) i znacznego niedociśnienia tętniczego; koniecznie należy poinformować lekarza anestezjologa o stosowaniu leku z grupy beta-blokerów
• antagonistami wapnia (werapamil, diltiazem, mebefradyl, beprydyl) – ryzyko zmniejszenia częstotliwości rytmu serca, zatrzymania czynności węzła zatokowo-przedsionkowego, zaburzenia przewodzenia przedsionkowo-komorowego i niewydolności serca
• lekami przeciwarytmicznymi klasy I (jak np. chinidyna, dizopiramid, lidokaina, fenytoina, flekainid, propafenon) – ryzyko nasilenia zburzeń przewodnictwa przedsionkowo-komorowego oraz znacznego zmniejszenia siły skurczu mięśnia sercowego
• lekami przeciwnadciśnieniowymi i innymi lekami mogącymi obniżać ciśnienie tętnicze (np. nitrogliceryna, leki przeciwdepresyjne, barbiturany, neuroleptyki, pochodne fenotiazyny, baklofen, amifostyna) – ryzyko nasilenia działania przeciwnadciśnieniowego i niedociśnienia tętniczego; należy prowadzić regularną kontrolę ciśnienia tętniczego
• insuliną i doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi – beta-blokery, w tym betaksolol, mogą maskować objawy hipoglikemii; należy kontrolować stężenie glukozy we krwi, szczególnie uważnie w początkowym okresie leczenia
• lidokainą – beta-blokery mogą powodować zwiększenie stężenia lidokainy we krwi i związane z tym nasilenie działań niepożądanych; należy pozostawać pod ścisłym nadzorem lekarza; konieczne są regularne badania EKG oraz monitorowanie stężenia lidokainy we krwi; lekarz dostosuje dawkowanie lidokainy
• środkami kontrastowymi zawierającymi jod – beta-blokery mogą nasilać objawy reakcji anafilaktycznych związanych ze stosowaniem środków kontrastowych zawierających jod; przed wykonaniem badania z kontrastem należy koniecznie poinformować lekarza o stosowaniu beta-blokera; lekarz może uprzednio wcześniej zalecić stopniowe zaprzestanie stosowania preparatu;
• innymi beta-blokerami (w tym stosowanymi miejscowo, takimi jak np. tymolol zawarty w kroplach do oczu stosowanych w leczeniu jaskry) – ryzyko nasilenia ogólnoustrojowego działania preparatu; w przypadku stosowania takiego leczenia skojarzonego chory powinien pozostawać pod ścisłą kontrolą lekarza
• niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi – przeciwnadciśnieniowe działanie beta-blokerów, w tym betaksololu, może ulec osłabieniu
• antagonistami wapnia z grupy dihydropirydyny (np. nifedypina, amlodypina, felodypina, lacydypina, nikardypina, nimodypina, nitrendypina) – ryzyko niedociśnienia i dalszego pogorszenia objawów u chorych z niewydolnością serca
• meflochiną (lek przeciwmalaryczny) – ryzyko zmniejszenia częstotliwości rytmu serca
• kortykosteroidami i tetrakozaktydem – ryzyko zmniejszenia działania przeciwnadciśnieniowego preparatu (kortykosteroidy powodują zatrzymanie wody i sodu)
• lekami sympatykomimetycznymi – w zależności od rodzaju stosowanych leków sympatykomimetycznych, istnieje ryzyko osłabienia działania sympatykomimetyków rozszerzających oskrzela (konieczne może być zwiększenie ich dawek), ryzyko zmniejszenia działania beta-blokerów lub ryzyko znacznego zwiększenia ciśnienia tętniczego
• klonidyną – jeżeli klonidyna jest stosowana równolegle z beta-blokerem i konieczne jest zaprzestanie leczenia należy najpierw przerwać leczenie beta-blokerem na kilka dni przed przerwaniem stosowania klonidyny (nagłe przerwanie stosowania klonidyny w okresie stosowania beta-blokera może powodować znaczny wzrost ciśnienia tętniczego i stanowić zagrożenie życia); chory powinien być ściśle monitorowany.
Uosób przyjmujących leki z grupy beta-blokerów skuteczność działania adrenaliny w leczeniu objawów reakcji anafilaktycznych może ulec osłabieniu.

Jakie działania niepożądane mogą wystąpić przy stosowaniu Lokren 20 - tabletki powlekane?

Jak każdy lek, również Lokren 20, może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.
Często możliwe: bóle i zawroty głowy, osłabienie, bezsenność, zmniejszenie częstotliwości rytmu serca (bradykardia), nudności, wymioty, bóle brzucha, biegunka, zaburzenia funkcji seksualnych, uczucie zziębnięcia kończyn. Rzadko: zaostrzenie objawów łuszczycy, zmiany na skórze podobne do łuszczycy, zaburzenia depresyjne, niewydolność serca, obniżenie ciśnienia tętniczego, zaburzenia przewodzenia przedsionkowo-komorowego, zaostrzenie istniejącego bloku przedsionkowo-komorowego, nasilenie zespołu Raynauda, nasilenie istniejącego chromania przestankowego, skurcz oskrzeli. Bardzo rzadko: zaburzenia czucia takie jak uczucie mrowienia i drętwienia (parestezje), zaburzenia widzenia, omamy, stany splątania, koszmary senne, hiperglikemia lub hipoglikemia. Sporadycznie toczeń rumieniowaty układowy.

Przeczytaj też artykuły

Dławica piersiowa stabilna Nadciśnienie tętnicze Ostre zespoły wieńcowe (OZW)

Inne preparaty na rynku polskim zawierające betaksolol

Betaxolol Medreg (tabletki) Betaxolol PMCS (tabletki) Betaxomyl (tabletki powlekane) Betoptic (krople do oczu, roztwór) Betoptic S (krople do oczu, zawiesina)

Doradca Medyczny
  • Czy mój problem wymaga pilnej interwencji lekarskiej?
  • Czy i kiedy powinienem zgłosić się do lekarza?
  • Dokąd mam się udać?
+48

w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł

Zaprenumeruj newsletter

Na podany adres wysłaliśmy wiadomość z linkiem aktywacyjnym.

Dziękujemy.

Ten adres email jest juz zapisany w naszej bazie, prosimy podać inny adres email.

Na ten adres email wysłaliśmy już wiadomość z linkiem aktywacyjnym, dziękujemy.

Wystąpił błąd, przepraszamy. Prosimy wypełnić formularz ponownie. W razie problemów prosimy o kontakt.

Jeżeli chcesz otrzymywać lokalne informacje zdrowotne podaj kod pocztowy

Nie, dziękuję.
Poradnik świadomego pacjenta