Betaxomyl - tabletki powlekane

Nadciśnienie tętnicze pierwotne. Przewlekła stabilna dławica piersiowa. Dorośli. P.o., 1 ×/d, o stałej porze, najlepiej rano, niezależnie od posiłków; tabletki można dzielić na połowy. Początkowo 10 mg/d, w razie potrzeby dawkę można zwiększyć do 20 mg/d. Niekiedy może być konieczne zwiększenie dawki do 40 mg/d. U osób w podeszłym wieku leczenie rozpoczynać ostrożnie, od małych dawek; podczas leczenia ściśle monitorować stan kliniczny chorego. U osób z niewydolnością wątroby lub łagodną albo umiarkowaną niewydolnością nerek (klirens kreatyniny >20 ml/min) nie ma konieczności dostosowania dawki; zaleca się obserwację kliniczną na początku leczenia. W przypadku ciężkich zaburzeń czynności nerek (klirens kreatyniny <20 ml/min) oraz u osób poddawanych hemodializie lub dializie otrzewnowej nie przekraczać dawki 10 mg/d; dawka dobowa może być podawana niezależnie od czasu dializy.

Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu, ciężka postać astmy oskrzelowej lub POChP, niewyrównana niewydolność serca, wstrząs kardiogenny, blok przedsionkowo-komorowy II lub III stopnia (z wyjątkiem osób z wszczepionym stymulatorem), dławica Prinzmetala, zespół chorego węzła zatokowo-przedsionkowego (w tym blok zatokowo-przedsionkowy), bradykardia (<45–50 uderzeń/min), ciężka postać choroby Raynauda, ciężkie zaburzenia tętnic obwodowych, nieleczony guz chromochłonny, niedociśnienie tętnicze, reakcje anafilaktyczne w wywiadzie, kwasica metaboliczna, równoległe stosowanie floktafeniny lub sultoprydu.