×
COVID-19: wiarygodne źródło wiedzy

Czy na podstawie samej spirometrii można stwierdzić astmę?

Pytanie nadesłane do redakcji

Witam! Czy na podstawie samej spirometrii można stwierdzić astmę? Pytam, ponieważ pani doktor stwierdziła ją u mojego syna. Od przeszło roku syn nie miał infekcji górnych dróg oddechowych i nie brał leków z tym związanych. W 2008 r. stwierdzono u niego alergię na roztocza kurzu i zalecono stosować przy infekcjach Flixotide i Serewent. Syn wówczas miewał zapalenia oskrzeli i płuc średnio 3 razy w miesiącu. Od zeszłego roku nic się nie dzieje, przy katarach i drobnych przeziębieniach nie ma następstw w postaci zapalenia oskrzeli czy płuc. Przy powtórnych testach skórnych wyszły następujące odczyny: 901-nic, histamina 3*3, trawy 3*3, żyto 1*1, bylica 5*4, alternaria 2*2, Cladosporium 3*3, Aspergillus 2*2. Spirometria wyszła problematyczna, ponieważ żadna z prób nie była zadowalająca, lekarka ostatecznie uznała, że syn ma astmę. Syn nie kaszle, nie miewa napadów duszności czasem kicha. Osłuchowo bez szmerów i innych odgłosów (inna lekarka). Proszę o pomoc, co dalej i dziękuję za informacje. Pozdrawiam serdecznie całą Redakcję!

Odpowiedziała

dr n. med. Grażyna Durska
Zakład Medycyny Rodzinnej
Pomorski Uniwersytet Medyczny w Szczecinie
Poradnia Alergologiczna "Podgórna" w Szczecinie

Badania czynnościowe płuc, w tym badanie spirometryczne są metodami stosowanymi w diagnostyce chorób dolnych dróg oddechowych. Ułatwiają rozpoznanie między innymi astmy.

W celu prawidłowej interpretacji badania musi być spełniony wymóg poprawności technicznej, polegający na powtarzalności wyników, odpowiednim czasie trwania wdechu i wydechu. (Czas wydechu u dzieci powinien wynosić co najmniej 3 sekundy, u młodzieży i osób dorosłych 6 sekund.). Badanie jest trudne, wymaga współpracy pacjenta z tego powodu najczęściej wykonywane jest u dzieci powyżej 6. roku życia, sporadycznie w młodszych grupach wiekowych.

Stwierdzenie cech zaburzeń wentylacji o charakterze obturacyjnym, a następnie ich ustąpienie lub zmniejszenie nasilenia w wyniku podania leku rozszerzającego oskrzela znacząco zwiększa prawdopodobieństwo rozpoznania astmy.

W przypadkach wątpliwych, u pacjentów wykonujących prawidłowe technicznie badania spirometryczne przeprowadza się test prowokacji wziewnej z metacholiną. W sytuacjach, w których nie jest możliwa prawidłowa interpretacja badania, można wykorzystać ocenę szczytowego przepływu wydechowego. Badanie to (PEF) z powodzeniem wykonują pięcio-, czasem nawet czterolatki. Ocena PEFR może służyć do monitorowania astmy zarówno w warunkach domowych, jak i w placówkach służby zdrowia.

Zgodnie ze standardami leczenia astmy, wziewne glikokortykosteroidy można odstawić, jeżeli u pacjenta leczonego przez rok najmniejszą dawką leku nie występują objawy ze strony układu oddechowego (świszczący oddech, napadowy suchy kaszel, uczucie braku tchu, ucisku w klatce piersiowej, zwłaszcza w nocy, po wysiłku, przy zmieniających się warunkach atmosferycznych, pod wpływem emocji). Warunkiem skłaniającym do zaprzestania przewlekłego leczenia wziewnego jest także brak konieczności (wynikający z braku objawów) używania doraźnych leków rozszerzających oskrzela (rzadziej niż 2 razy w tyg.).

Jeżeli dziecko od roku nie przyjmuje leków wziewnych i nie ma objawów astmy, to zgodnie ze standardami leczenia nie wymaga ich podawania.

Objawy alergicznego nieżytu nosa (wodnisty katar, kichanie, świąd nosa czy blokada) poza postępowaniem profilaktycznym zmniejszającym narażenie na alergeny są wskazaniem do włączenia leków antyhistaminowych drugiej generacji.

Przy braku objawów alergii ze strony nosa, pomimo dodatnich testów punktowych z alergenami, nie stosuje się leczenia farmakologicznego, zaleca się jedynie działania profilaktyczne.

Piśmiennictwo:

Błażowski Ł., Kurzawa R.: Diagnostyka i leczenie kaszlu przewlekłego u dzieci. Przewodnik lekarza praktyka. Terapia. W gabinecie lekarza rodzinnego 2011; 9(262): 9-1.
Bush A., Bossley C., Fleming L., Wilson N.: Jak unikać częstych błędów w leczeniu astmy u dzieci. Medycyna Praktyczna. Pediatria 2011; 3(75): 41-46.
Lubiński W., Zielonka T.M., Gutkowski P.: Badanie spirometryczne . Zasady wykonywania i interpretacji. Górnicki Wydawnictwo Medyczne 2010.
Rozpoznawanie i leczenie przewlekłe astmy u dzieci do ukończenia 5. roku życia. Aktualne zalecenia Komitetu GINA 2009. Medycyna Praktyczna. Pediatria 2009; 6(66): 22-31.
Wytyczne postępowania w alergicznym nieżycie nosa. ARIA 2010. Medycyna Praktyczna , Wydanie Specjalne 4/2010.

19.03.2013
Zobacz także
  • Spirometria u chorych na astmę
  • PEF - szczytowy przepływ wydechowy
  • Objawy astmy
  • Astma: co to znaczy?
Wybrane treści dla Ciebie
  • Astma u palaczy
  • Densytometria u chorych na astmę
  • Próby prowokacyjne
  • Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP)
  • Spirometria u chorych na astmę
  • Próba prowokacyjna donosowa
  • POChP a astma - podobieństwa i różnice
  • Próba wysiłkowa
  • Inne badania wykonywane u chorych na astmę
  • Próba prowokacyjna z alergenem
Inne pytania
Doradca Medyczny
  • Czy mój problem wymaga pilnej interwencji lekarskiej?
  • Czy i kiedy powinienem zgłosić się do lekarza?
  • Dokąd mam się udać?
+48

w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł

Zaprenumeruj newsletter

Na podany adres wysłaliśmy wiadomość z linkiem aktywacyjnym.

Dziękujemy.

Ten adres email jest juz zapisany w naszej bazie, prosimy podać inny adres email.

Na ten adres email wysłaliśmy już wiadomość z linkiem aktywacyjnym, dziękujemy.

Wystąpił błąd, przepraszamy. Prosimy wypełnić formularz ponownie. W razie problemów prosimy o kontakt.

Jeżeli chcesz otrzymywać lokalne informacje zdrowotne podaj kod pocztowy

Nie, dziękuję.
Poradnik świadomego pacjenta