Profilaktyczne podawanie leków przeciwko wirusowi grypy jest możliwe w niektórych przypadkach (osoba z grupy ryzyka po bliskim kontakcie z chorym na potwierdzoną grypę w okresie zakaźności), ale zamiast niego aktualnie preferuje się wczesne rozpoczynanie leczenia przeciwwirusowego u osób z grupy ryzyka po pojawieniu się objawów grypy. Takie stanowisko jest uzasadnione obawą przed ryzykiem selekcji szczepów wirusa opornych na leki i trudności w odróżnieniu kontaktów niosących ze sobą istotne ryzyko zakażenia od obciążonych znikomym ryzykiem (częste tzw. fałszywe alarmy), co może powodować częste niepotrzebne leczenie.
Kobiety ciężarne, dzieci w pierwszych 2 latach życia lub osoby przewlekle chore (zwłaszcza na chorobę płuc, serca, wątroby, nerek, cukrzycę lub z upośledzeniem odporności), albo bardzo otyłe powinny niezwłocznie zgłosić się do lekarza, jeżeli w ciągu 7 dni od kontaktu z chorym na grypę (w okresie zakaźności*) wystąpiła u nich gorączka i ból gardła i/lub suchy kaszel.
Objawom tym może towarzyszyć ból mięśni, głowy, uczucie rozbicia i złe samopoczucie. Dzieci do ukończenia 2 lat są niespokojne, a zamiast kaszleć mogą wymiotować. Do lekarza należy się także zgłosić w razie wystąpienia innych niepokojących lub ciężkich objawów.
* Okres zakaźności chorego na grypę wynosi do 7 dni od zachorowania lub – jeśli objawy trwają dłużej – do 24 godzin po ustąpieniu gorączki. Jeśli objawy grypy nie wystąpią do 7 dni po kontakcie z chorym, to najprawdopodobniej nie doszło do zakażenia.
Na pytanie odpowiedział
Dr med. Jacek Mrukowicz
Medycyna Praktyczna
Autorzy odpowiedzi oraz Medycyna Praktyczna nie ponoszą odpowiedzialności za jakiekolwiek szkody pośrednio lub bezpośrednio związane z informacjami zawartymi w niniejszej odpowiedzi. W każdym przypadku ostateczną decyzję dotyczącą postępowania oraz leczenia należy podejmować indywidualnie po ocenie pacjenta przez lekarza.
