LisiHEXAL 5 - tabletki

Lek z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny, który jak wszystkie preparaty z tej grupy, hamuje powstawanie angiotensyny II, substancji powodującej skurcz naczyń oraz pobudzającej uwalnianie aldosteronu.

Preparat zawiera substancję lizynopryl

Lek dostępny na receptę

Nazwa preparatu Postać; dawka; opakowanie Producent Cena 100% Cena po refundacji
LisiHEXAL 5
tabletki; 5 mg; 30 tabl.
Sandoz
5,27 zł
0,00 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany bezpłatnie: we wszystkich wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją, dla osób uprawnionych, które nie ukończyły 18. roku życia
0,00 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany bezpłatnie: we wszystkich wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją, dla osób uprawnionych, które ukończyły 65. rok życia
5,27 zł info
Cena po refundacji
close
lek wydawany za odpłatnością ryczałtową (3,20 zł) do wysokości limitu: we wszystkich zarejestrowanych wskazaniach na dzień wydania decyzji

Uwaga: ceny leków refundowanych są zgodne z przepisami obowiązującymi od 1 stycznia 2024 r.

Co zawiera i jak działa LisiHEXAL 5 - tabletki?

Substancją czynną preparatu jest lizynopryl, lek z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny. Wspólny mechanizm działania leków z tej grupy polega na hamowaniu aktywności konwertazy angiotensyny, enzymu odpowiedzialnego za powstawanie angiotensyny II (enzym często oznaczany jest skrótem ACE, który pochodzi od angielskiej nazwy Angiotensin Converting Enzyme). Zahamowanie aktywności ACE powoduje ograniczenie przekształcania (konwersji) nieaktywnej angiotensyny I do aktywnej angiotensyny II. Angiotensyna II odgrywa istotną rolę w patofizjologii nadciśnienia tętniczego. Efektem działania angiotensyny II jest skurcz naczyń krwionośnych oraz nasilenie uwalniania aldosteronu, co prowadzi do zwiększenia ciśnienia tętniczego. Działanie leków z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny prowadzi do zmniejszenia stężenia angiotensyny II, a przez to do obniżenia ciśnienia tętniczego. Ponadto, inhibitory ACE nasilają efekty zależne od bradykininy (substancja działająca rozkurczowo na naczynia krwionośne), wywierają ochronny wpływ na naczynia i wykazują działanie przeciwmiażdżycowe. Stosowane są jako leki obniżające ciśnienie tętnicze oraz w leczeniu i profilaktyce chorób układu sercowo–naczyniowego, a także w leczeniu chorób nerek (nefropatii cukrzycowej i niecukrzycowej). W badaniach klinicznych potwierdzono skuteczność wielu z nich w zmniejszaniu śmiertelności z przyczyn sercowo-naczyniowych. U chorych z niewydolnością serca inhibitory ACE zmniejszają opór naczyniowy, co poprawia warunki hemodynamiczne i zwiększa wydolność wysiłkową, pozytywnie wpływając na jakość życia.

Po doustnym przyjęciu stężenie maksymalne lizynoprylu uzyskiwane jest w ciągu 6–8 godzin. Działanie przeciwnadciśnieniowe rozpoczyna się pomiędzy 1.–2. godziną i jest najsilniejsze pomiędzy 6.–8. godziną po doustnym przyjęciu preparatu. Pełny rozwój działania przeciwnadciśnieniowego może wymagać kilku tygodni stosowania leku. W przeciwieństwie do większości inhibitorów ACE, lizynopryl nie jest prolekiem i nie jest metabolizowany w wątrobie. Wydalany w postaci niezmienionej, głównie z moczem.

Kiedy stosować LisiHEXAL 5 - tabletki?

Preparat jest wskazany w leczeniu:

nadciśnienia tętniczego samoistnego i naczyniowo-nerkowego, niezależnie od stopnia nasilenia (monoterapia lub leczenie skojarzone)

• zastoinowej niewydolności serca (monoterapia lub leczenie skojarzone)

• stabilnych hemodynamicznie chorych ze świeżym zawałem serca, bez wstrząsu kardiogennego, z ciśnieniem tętniczym większym niż 100 mm Hg (leczenie może być rozpoczęte w ciągu 24 godzin od wystąpienia zawału serca)

• mikroalbuminurii w przebiegu cukrzycy – w celu zmniejszenia wydalania białka (albuminy) z moczem u chorych z prawidłowym ciśnieniem tętniczym i cukrzycą insulinozależną oraz u chorych z nadciśnieniem tętniczym i cukrzycą insulinoniezależną i rozpoczynającą się nefropatią cukrzycową.

Kiedy nie stosować preparatu LisiHEXAL 5 - tabletki?

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu, jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu lub na inny inhibitor konwertazy angiotensyny (ACE).

Nie stosować preparatu, jeżeli:

• kiedykolwiek wystąpił obrzęk naczynioruchowy (wrodzony/dziedziczny, samoistny lub związany ze stosowaniem inhibitorów ACE).

Nie stosować preparatu równolegle:

• z aliskirenem u chorych na cukrzycę lub z zaburzeniem czynności nerek (współczynnik przesączania kłębuszkowego GFR mniejszy niż 60 ml/min/1,73 m2)

• z lekami złożonymi zawierającymi sakubitryl i walsartan; nie stosować przed upływem 36 godzin od ostatniej dawki sakubitrylu z walsartanem.

Preparat jest przeciwwskazany w ciąży oraz w okresie karmienia piersią.

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując LisiHEXAL 5 - tabletki?

Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych.

Należy zachować szczególną ostrożność, ponieważ preparat może powodować nagłe i znaczne obniżenie ciśnienia tętniczego. Zwiększone ryzyko wystąpienia niedociśnienia tętniczego po przyjęciu preparatu dotyczy szczególnie osób:

• ze zmniejszoną objętością krwi krążącej, odwodnionych lub z niedoborem elektrolitów (np. przyjmujących leki moczopędne, stosujących dietę o małej zawartości soli, z niedoborem sodu, poddawanych dializom, po biegunce lub wymiotach); przed rozpoczęciem leczenia należy wyrównać niedobory elektrolitów i zapewnić odpowiednie nawodnienie organizmu (o ile to będzie możliwe, lekarz zaleci odstawienie leków moczopędnych przed rozpoczęciem stosowania preparatu)

• ze wzmożoną aktywacją układu renina–angiotensyna–aldosteron (RAA), którą można podejrzewać w przypadku ciężkiego nadciśnienia tętniczego, zastoinowej niewydolności serca, hemodynamicznie istotnego upośledzenia napływu bądź odpływu krwi z lewej komory serca (np. zwężenie zastawki aortalnej lub mitralnej [dwudzielnej]), nadciśnienia naczyniowo-nerkowego, osób z marskością wątroby i/lub wodobrzuszem, osób poddawanych zabiegom chirurgicznym lub znieczulanych

• ze zwiększonym ryzykiem niedokrwienia mięśnia sercowego lub mózgu w przypadku ciężkiego niedociśnienia (np. osoby z chorobą niedokrwienną serca lub zwężeniem naczyń mózgowych, u których niedociśnienie mogłoby spowodować zawał serca, udar mózgu).

W powyższych przypadkach leczenie może być rozpoczynane tylko pod ścisłym nadzorem lekarskim. Ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia niedociśnienia tętniczego, wymagany jest specjalny nadzór medyczny i dokładne monitorowanie ciśnienia tętniczego, zwłaszcza w początkowej fazie leczenia i każdorazowo podczas zwiększania dawki.

W przypadku wystąpienia objawowego niedociśnienia tętniczego, chorego należy położyć na plecach i wezwać pomoc medyczną. Wystąpienie niedociśnienia tętniczego po przyjęciu pierwszej dawki preparatu nie stanowi przeciwwskazania do dalszego stosowania preparatu, jednakże konieczne jest uzyskanie stabilizacji ciśnienia tętniczego i objętości płynów.

U osób ze świeżym zawałem serca nie wolno rozpoczynać stosowania preparatu, jeżeli wartość ciśnienia tętniczego skurczowego wynosi 100 mm Hg lub jest niższa, a także jeżeli występują objawy wstrząsu kardiogennego. U tych chorych, rozpoczęcie stosowania inhibitorów ACE stwarza ryzyko dalszego pogorszenia parametrów hemodynamicznych i stanu chorego.

Należy zachować ostrożność u chorych z upośledzeniem odpływu krwi z lewej komory serca (np. zwężenie zastawki aortalnej lub mitralnej [dwudzielnej], kardiomiopatia przerostowa) ze względu na ryzyko wystąpienia ciężkiego niedociśnienia tętniczego.

U osób z zaburzeniami czynności nerek lekarz dostosuje dawkę w zależności od parametrów czynności nerek; konieczna jest regularna kontrola stężenia potasu i kreatyniny we krwi.

Stosowanie preparatu u chorych z niewydolnością serca, może spowodować dalsze pogorszenie czynności nerek i wystąpienie ostrej niewydolności nerek, zwykle przemijającej.

Po zastosowaniu preparatu u chorych z obustronnym zwężeniem tętnic nerkowych lub ze zwężeniem tętnicy jedynej czynnej nerki, może wystąpić zwiększenie stężenia mocznika i kreatyniny we krwi. Ryzyko tych zaburzeń jest zwiększone u osób z niewydolnością nerek, a nadciśnienie nerkowo-naczyniowe sprzyja dodatkowo wystąpieniu ciężkiego niedociśnienia tętniczego. U tych chorych leczenie może być rozpoczynane tylko pod ścisłą kontrolą lekarską, od małych dawek. Leki moczopędne mogą sprzyjać wystąpieniu opisanych wyżej zaburzeń, dlatego, o ile to możliwe, lekarz zaleci przerwanie stosowania leku moczopędnego. Konieczne jest monitorowanie czynności nerek.

Po zastosowaniu preparatu u chorych z nadciśnieniem tętniczym bez wcześniejszych zaburzeń czynności nerek, może wystąpić zwiększenie stężenia mocznika i kreatyniny we krwi, szczególnie jeśli preparat jest stosowany równolegle z lekiem moczopędnym. Ryzyko wystąpienia tych zaburzeń jest dodatkowo zwiększone u chorych z zaburzeniami czynności nerek. O ile to konieczne lekarz zaleci zmniejszenie dawki lub zaprzestanie stosowania leku moczopędnego i/lub lizynoprylu.

Zaburzenia czynności nerek mogą stanowić przeciwwskazanie do rozpoczęcia stosowania preparatu u osób ze świeżym zawałem serca.

Podwójna blokada układu renina–angiotensyna–aldosteron (RAA) nie jest zalecana; nie zaleca się stosowania preparatu w skojarzeniu z innymi lekami działającymi na układ renina–angiotensyna–aldosteron (np. innymi lekami z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny, antagonistami receptora angiotensyny lub aliskirenem) ze względu na ryzyko wystąpienia niedociśnienia tętniczego, zwiększenia stężenia potasu we krwi (hiperkaliemia) oraz zaburzeń czynności nerek, w tym ostrej niewydolności nerek. Jeżeli takie leczenie skojarzone (podwójna blokada układu RAA) jest absolutnie konieczne, powinno być prowadzone pod nadzorem specjalisty, a parametry życiowe chorego powinny być monitorowane. U chorych z nefropatią cukrzycową nie należy stosować równolegle inhibitorów ACE i antagonistów receptora angiotensyny II. Stosowanie preparatu równoległe z aliskirenem jest przeciwwskazane u chorych na cukrzycę lub z zaburzeniem czynności nerek (współczynnik przesączania kłębuszkowego GFR mniejszy niż 60 ml/min/1,73 m2).

Preparat może powodować wystąpienie obrzęku naczynioruchowego twarzy, ust, języka, gardła, krtani czy dróg oddechowych. Jeżeli obrzęk dotyczy języka, gardła lub krtani, może utrudniać oddychanie i może stanowić bezpośrednie zagrożenie życia. W razie wystąpienia pierwszych objawów obrzęku, należy zaprzestać stosowania preparatu i natychmiast szukać pomocy medycznej. Konieczna może być hospitalizacja i podjęcie odpowiedniego leczenia. Chory powinien pozostawać pod obserwacją lekarską do momentu całkowitego ustąpienia objawów. Obrzęk naczynioruchowy może także dotyczyć jelit, czemu towarzyszą bóle brzucha niekiedy z nudnościami i wymiotami. Ryzyko obrzęku naczynioruchowego jest zwiększone u osób, u których w przeszłości wystąpił obrzęk naczynioruchowy oraz u osób rasy czarnej. Obrzęk naczynioruchowy może wystąpić w każdym momencie leczenia.

Ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia obrzęku naczynioruchowego:

• przeciwwskazane jest stosowanie preparatu (lizynoprylu) w skojarzeniu z sakubitrylem/walsartanem; stosowania lizynoprylu nie wolno rozpoczynać wcześniej niż po upływie 36 godzin po przyjęciu ostatniej dawki sakubitrylu/walsartanu ( i podobnie, stosowania sakubitrylu/walsartanu nie wolno rozpoczynać wcześniej niż po 36 godzinach po przyjęciu ostatniej dawki lizynoprylu);

• u osób przyjmujących preparat (lizynopryl) należy zachować ostrożność rozpoczynając stosowanie racekadotrylu, inhibitorów mTOR (np. syrolimus, ewerolimus, temsyrolimus) lub wildagliptyny.

Procedury krążenia pozaustrojowego (hemodializa, hemofiltracja, afereza lipoprotein o małej gęstości LDL), w czasie których krew narażona jest na kontakt z elektrycznie ujemnie naładowanymi powierzchniami, mogą doprowadzić do wystąpienia ciężkich reakcji rzekomoanafilaktycznych, objawiających się obrzękiem twarzy, niedociśnieniem tętniczym, dusznością, nagłym uczuciem gorąca. Aby zapobiec wystąpieniu tych reakcji, lekarz zaleci odpowiednie postępowanie, w tym może być wymagane okresowe przerwanie przyjmowania inhibitora ACE przed zabiegiem aferezy. Niektóre rodzaje błon filtracyjnych stosowanych podczas dializy mogą sprzyjać wystąpieniu reakcji anafilaktycznych. Należy stosować tylko zalecane w takim przypadku błony filtracyjne lub leki przeciwnadciśnieniowe z innych grup.

Stosowanie preparatu wiąże się ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia reakcji anafilaktycznej na jad owadów i inne alergeny, także podczas odczulania; w przypadku planowanego odczulania należy skonsultować się z lekarzem, który o ile to możliwe, zaleci czasowe zaprzestanie stosowania preparatu (nie należy zastępować preparatu lekiem z grupy beta-blokerów.

Bardzo rzadko stosowanie preparatu może być związane z wystąpieniem żółtaczki cholestatycznej, która może prowadzić do piorunującej martwicy wątroby, zakończonej niekiedy zgonem. Jeżeli wystąpi żółtaczka cholestatyczna lub zwiększenie aktywności aminotransferaz wątrobowych, należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem, ponieważ konieczne może być zaprzestanie stosowania preparatu i wdrożenie odpowiedniego leczenia.

Preparat może powodować zaburzenia hematologiczne, w tym neutropenię (zmniejszenie liczby granulocytów obojętnochłonnych), małopłytkowość i agranulocytozę. Lekarz zaleci regularną kontrolę morfologii krwi, szczególnie u osób z zaburzeniami czynności nerek, osób ze współistniejącą chorobą tkanki łącznej (np. toczniem rumieniowatym lub twardziną) oraz osób stosujących inne leki mogące powodować zmiany w morfologii krwi (allopurynol, leki immunosupresyjne, kortykosteroidy, prokainamid, cytostatyki). W razie wystąpienie jakichkolwiek objawów zakażenia (np. gorączka, powiększenie węzłów chłonnych, ból gardła) należy koniecznie skonsultować się z lekarzem i upewnić się, że nie nastąpiło obniżenie odporności organizmu.

U osób rasy czarnej preparat może być mniej skuteczny w obniżaniu ciśnienia tętniczego.

Inhibitory ACE mogą także powodować uporczywy kaszel (skutek nasilenia działania bradykininy), bez odkrztuszania, który ustępuje po zaprzestaniu stosowania preparatu.

Poinformuj lekarza o stosowaniu preparatu, jeżeli planujesz zabieg chirurgiczny lub inny zabieg wymagający znieczulenia. Stosowanie preparatu równolegle z lekami stosowanymi podczas znieczulenia może prowadzić do wystąpienia ciężkiego niedociśnienia tętniczego.

Preparat może powodować hiperkaliemię (zwiększenie stężenia potasu we krwi). Hiperkaliemia może być przyczyną poważnych zaburzeń rytmu serca. Lekarz zaleci monitorowanie stężenia potasu we krwi, zwłaszcza u osób, u których ryzyko hiperkaliemii jest zwiększone (osoby z niewydolnością nerek, chorzy na cukrzycę, przyjmujący leki zwiększające stężenie potasu we krwi, w tym sole potasu, leki moczopędne oszczędzające potas, heparynę, trimetoprim lub kotrimoksazol [trimetoprim+sulfametoksazol], antagonistów aldosteronu lub antagonistów receptora angiotensyny II, a także osoby odwodnione, z niewydolnością serca lub kwasicą metaboliczną).

U chorych na cukrzycę przyjmujących doustne leki przeciwcukrzycowe lub insulinę lekarz zaleci kontrolowanie stężenia glukozy we krwi, zwłaszcza w początkowym okresie stosowania preparatu. Istnieje ryzyko wystąpienia hipoglikemii, czyli nadmiernego zmniejszenia stężenia glukozy we krwi.

Nie zaleca się równoległego stosowania preparatu i litu.

 

Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?

Należy wziąć pod uwagę, że preparat może powodować zawroty głowy, zmęczenie lub inne działania niepożądane, które mogą upośledzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń i maszyn.

Dawkowanie preparatu LisiHEXAL 5 - tabletki

Preparat ma postać tabletek, do stosowania doustnego. Nie przekraczaj zaleconych dawek, ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku, a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu, skonsultuj się z lekarzem.

Dorośli:

Nadciśnienie tętnicze:

• u chorych nie stosujących leków moczopędnych początkowo 2,5 mg 1 raz na dobę. W razie konieczności, po upływie 2–4 tygodni, lekarz zwiększy dawkę. Dawka podtrzymująca zwykle mieści się w zakresie 10–20 mg na dobę. Dawka maksymalna wynosi 40 mg 1 raz na dobę.

• u chorych przyjmujących równolegle leki moczopędne istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia ciężkiego niedociśnienia tętniczego. O ile to możliwe, lekarz zaleci przerwanie stosowania leku moczopędnego 2–3 dni przed rozpoczęciem przyjmowania preparatu. Jeżeli nie można zaprzestać stosowania leku moczopędnego, stosowanie preparatu należy rozpocząć pod ścisłą kontrolą lekarską od dawki 2,5–5 mg na dobę. Należy kontrolować wartość ciśnienia tętniczego do momentu uzyskania oczekiwanego obniżenia ciśnienia i dodatkowo jeszcze przez godzinę. Lekarz dostosuje dalsze dawkowanie indywidualnie, w zależności od wartości ciśnienia tętniczego.

Zmniejszenie dawki początkowej jest zalecane u chorych, u których nie można przerwać stosowania leków moczopędnych, a ponadto u chorych z niewydolnością nerek, z zaburzeniami równowagi wodno-elektrolitowej (przed zastosowaniem preparatu należy wyrównać niedobory płynów i elektrolitów) oraz u chorych z nadciśnieniem naczyniowo-nerkowym.

Zastoinowa niewydolność serca:

dawka początkowa wynosi 2,5 mg 1 raz na dobę, a leczenie należy rozpoczynać w warunkach szpitalnych, pod ścisłą kontrolą lekarską. Lekarz dostosuje dawkę na podstawie indywidualnej reakcji chorego na leczenie. W razie potrzeby będzie zwiększał dawkę z zachowaniem 4 tygodniowych odstępów. Zwykle stosowana dawka podtrzymująca wynosi 5–20 mg na dobę.

Należy kontrolować ciśnienie tętnicze i czynność nerek, ponieważ może wystąpić ciężkie niedociśnienie tętnicze, a rzadko także niewydolność nerek.

U chorych szczególnie zagrożonych wystąpieniem niedociśnienia tętniczego, u których występuje odwodnienie, zmniejszenie objętości krwi krążącej lub zaburzenia elektrolitowe, lekarz zaleci wyrównanie istniejących zaburzeń przed rozpoczęciem stosowania preparatu. O ile to możliwe, lekarz zaleci zmniejszenie dawki leków moczopędnych przed rozpoczęciem przyjmowania preparatu. Wpływ pierwszej dawki lizynoprylu na ciśnienie tętnicze powinien być monitorowany przez lekarza. Największe obniżenie ciśnienia tętniczego występuje po około 6–8 godzinach od przyjęcia dawki początkowej. Konieczna jest kontrola wartości ciśnienia tętniczego do czasu jego ustabilizowania się.

Zawał serca:

leczenie w warunkach szpitalnych może być rozpoczęte w ciągu 24 godzin od wystąpienia objawów zawału serca. Początkowo 5 mg, po 24 godzinach kolejne 5 mg, po 48 godzinach 10 mg i następnie utrzymywana jest dawka 10 mg raz na dobę. U chorych z niskim ciśnieniem skurczowym (120 mm Hg lub mniejszym) lekarz zaleci zastosowanie mniejszej dawki początkowej, tj. 2,5 mg. Jeżeli wystąpi niedociśnienie tętnicze (ciśnienie skurczowe mniejsze niż 90 mm Hg przez 1 godzinę lub dłużej), lekarz zaleci odstawienie leku.

Leczenie będzie prowadzone przez 6 tygodni, po czym lekarz podejmie dalsze decyzje terapeutyczne.

Należy zachować szczególną ostrożność u chorych z zawałem serca i zaburzeniami czynności nerek.

Nerkowe powikłania cukrzycy (mikroalbuminuria w przebiegu nefropatii cukrzycowej):

początkowo 2,5 mg 1 raz na dobę. Następnie lekarz stopniowo zwiększy dawkę. Zwykle stosowana dawka wynosi 10 mg 1 raz na dobę. W razie konieczności lekarz zwiększy dawkę do 20 mg 1 raz na dobę.

Szczególne grupy chorych:

Jeżeli występują zaburzenia czynności nerek, konieczne jest dostosowanie dawkowania. Lekarz ustali dawkowanie na podstawie klirensu kreatyniny, parametru charakteryzującego czynność nerek. Jeżeli klirens kreatyniny mieści się w przedziale 30–80 ml/min dawka początkowa wynosi 5–10 mg; jeżeli klirens kreatyniny mieści się w przedziale 10–30 ml/min dawka początkowa wynosi 2,5–5 mg; jeżeli klirens kreatyniny jest mniejszy niż 10 ml/min dawka początkowa wynosi 2,5 mg. Maksymalna dawka podtrzymująca u chorych z niewydolnością nerek wynosi 40 mg na dobę.

Dzieci po ukończeniu 6.–16. roku życia:

Nadciśnienie tętnicze: początkowo 2,5 mg 1 raz na dobę u dzieci o masie ciała 20–50 kg i 5 mg 1 raz na dobę u dzieci o masie ciała 50 kg lub większej. Lekarz dostosuje dawkowanie indywidualnie. Dawka maksymalna wynosi 20 mg na dobę u dzieci o masie ciała 20–50 kg i 40 mg na dobę u dzieci o masie ciała 50 kg lub większej.

U dzieci z zaburzeniami czynności nerek konieczne jest dostosowanie dawkowania przez lekarza. Nie należy stosować preparatu u dzieci z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek.

Nie należy stosować preparatu u dzieci do ukończenia 6. roku życia.

Nie zaleca się stosowania lizynoprylu u dzieci we wskazaniach innych niż nadciśnienie tętnicze.

Sposób przyjmowania preparatu:

Preparat należy przyjmować raz na dobę, codziennie o tej samej porze dnia. Można przyjmować niezależnie od posiłków.

Czy można stosować LisiHEXAL 5 - tabletki w okresie ciąży i karmienia piersią?

W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem!

Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub w okresie karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, poinformuj o tym lekarza przepisującego receptę na ten lek.

Stosowanie preparatu w okresie ciąży jest przeciwwskazane.

Jeżeli kobieta planuje ciążę, zalecana jest zmiana sposobu leczenia przeciwnadciśnieniowego. W przypadku podejrzenia lub potwierdzenia ciąży w okresie przyjmowania preparatu, wymagane jest zaprzestanie stosowania preparatu; należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem, który zaleci stosowanie innych leków przeciwnadciśnieniowych.

Stosowanie preparatu w okresie karmienia piersią jest przeciwwskazane.

Czy mogę stosować równolegle inne preparaty?

Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty.

Stosowanie preparatu równoległe z aliskirenem u chorych na cukrzycę lub z zaburzeniem czynności nerek (współczynnik przesączania kłębuszkowego GFR mniejszy niż 60 ml/min/1,73 m2) jest przeciwwskazane.

Nie zaleca się podwójnej blokady układu renina–angiotensyna–aldosteron (RAA) poprzez równoległe stosowanie inhibitorów konwertazy angiotensyny z antagonistami receptora angiotensyny II czy aliskirenem, ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, takich jak: niedociśnienie tętnicze, zwiększenie stężenia potasu we krwi (hiperkaliemia) oraz zaburzenia czynności nerek, w tym ostra niewydolność nerek. Jeżeli takie leczenie skojarzone (podwójna blokada układu RAA) jest absolutnie konieczne, powinno być prowadzone pod nadzorem specjalisty, a parametry życiowe chorego powinny być monitorowane.

Ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia obrzęku naczynioruchowego przeciwwskazane jest stosowanie preparatu (lizynoprylu) w skojarzeniu z sakubitrylem/walsartanem; stosowania lizynoprylu nie wolno rozpoczynać wcześniej niż po upływie 36 godzin po przyjęciu ostatniej dawki sakubitrylu/walsartanu ( i podobnie, stosowania sakubitrylu/walsartanu nie wolno rozpoczynać wcześniej niż po 36 godzinach po przyjęciu ostatniej dawki lizynoprylu).

U osób przyjmujących preparat należy zachować ostrożność rozpoczynając stosowanie racekadotrylu, inhibitorów mTOR (np. syrolimus, ewerolimus, temsyrolimus) lub wildagliptyny ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia obrzęku naczynioruchowego.

Jeżeli preparat stosowany jest równolegle z lekami przeciwnadciśnieniowymi lub innymi lekami mogącymi obniżać ciśnienie tętnicze (np. nitrogliceryna i inne azotany, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, leki znieczulające, leki przeciwpsychotyczne, barbiturany, leki opioidowe) może wystąpić nasilenie działania przeciwnadciśnieniowego i niedociśnienie tętnicze.

Leki moczopędne nasilają przeciwnadciśnieniowe działanie lizynoprylu.

U chorych przyjmujących leki moczopędne po rozpoczęciu leczenia lizynoprylem może wystąpić niedociśnienie tętnicze. O ile to możliwe, lekarz zaleci przerwanie stosowanie leków moczopędnych przed rozpoczęciem przyjmowania preparatu.

Ryzyko hiperkaliemii jest zwiększone, jeżeli preparat jest stosowany równolegle z lekami mogącymi wpływać na zwiększenie stężenia potasu we krwi, w tym np.: suplementy potasu, leki moczopędne oszczędzające potas (np. spironolakton, triamteren, amiloryd), trimetoprim lub kotrimoksazol (trimetoprim+sulfametoksazol), antagoniści aldosteronu, cyklosporyna, heparyna lub zawierające potas zamienniki soli kuchennej. Nie zaleca się równoległego stosowania lizynoprylu z wymienionymi powyżej preparatami. Jeżeli konieczne jest ich stosowanie lekarz zaleci regularną kontrolę stężenia potasu we krwi.

Preparat może nasilać toksyczne działanie litu. Nie zaleca się równoległego stosowania inhibitorów ACE i litu, a w razie konieczności takiego leczenia skojarzonego należy kontrolować stężenie litu. Równoległe stosowanie leków moczopędnych może dodatkowo nasilić toksyczne działanie litu.

Niesteroidowe leki przeciwzapalne (np. kwas acetylosalicylowy, ibuprofen, inhibitory COX-2) mogą osłabiać przeciwnadciśnieniowe działanie preparatu oraz powodować zaburzenia czynności nerek, w tym ostrą niewydolność nerek i zwiększenie stężenia potasu we krwi. Należy zachować ostrożność, zwłaszcza u chorych w podeszłym wieku oraz z zaburzeniami czynności nerek. Należy zapewnić odpowiednie nawodnienie i regularnie kontrolować czynność nerek.

Podanie preparatów złota (np. aurotiojabłczan sodu) we wstrzyknięciu może spowodować reakcje przypominające objawy po podaniu azotanów, w tym potencjalnie ciężkie objawy rozszerzenia naczyń krwionośnych, obejmujące nagłe zaczerwienienie skóry, nudności, zawroty głowy i niedociśnienie tętnicze.

Sympatykomimetyki mogą zmniejszać przeciwnadciśnieniowe działanie preparatu.

Stosowanie preparatu równolegle z lekami przeciwcukrzycowymi (preparaty doustne, insulina) może nasilać zmniejszenie stężenia glukozy we krwi i zwiększać ryzyko hipoglikemii. Należy uważnie kontrolować stężenie glukozy we krwi, szczególnie podczas pierwszych tygodni leczenia oraz u chorych z zaburzeniami czynności nerek.

Stosowanie preparatu z ludzkim aktywatorem plazminogenu (np. alteplaza) może zwiększyć ryzyko obrzęku naczynioruchowego.

Preparat może być stosowany w skojarzeniu z kwasem acetyosalicylowym (w dawkach kardiologicznych), lekami trombolitycznymi, lekami z grupy beta–blokerów i azotanami.

Jakie działania niepożądane mogą wystąpić przy stosowaniu LisiHEXAL 5 - tabletki?

Jak każdy lek, również LisiHEXAL 5, -10, -20, może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.

Do często występujących działań niepożądanych należą: bóle i zawroty głowy, objawy wywołane ortostatycznym niedociśnieniem tętniczym (np. zawroty głowy, omdlenia, zaburzenia równowagi), suchy uporczywy kaszel, biegunka, wymioty, zaburzenia czynności nerek.

Niezbyt często: zmiany nastroju, parestezje (uczucie mrowienia i drętwienia, zaburzenia czuciowe), zaburzenia snu, omamy, zaburzenia smaku, zwiększenie częstotliwości rytmu serca (tachykardia), kołatanie serca, zaburzenia rytmu serca, zawał serca lub udar niedokrwienny mózgu (wtórny do ciężkiego niedociśnienia tętniczego), przejściowe napady niedokrwienne mózgu, objawy zespołu Raynauda, zapalenie błony śluzowej nosa, nudności, niestrawność, ból brzucha, wysypka, świąd, zmęczenie, osłabienie, zaburzenia funkcji seksualnych (impotencja), zwiększenie stężenia kreatyniny i mocznika we krwi, zwiększenie stężenia potasu we krwi (hiperkaliemia), zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych.

Rzadko: niedokrwistość (zmniejszenie stężenia hemoglobiny i zmniejszenie wartości hematokrytu), stany splątania, zaburzenia węchu, suchość błony śluzowej jamy ustnej, pokrzywka, łysienie, łuszczyca, obrzęk naczynioruchowy (obrzęk twarzy, ust, języka, gardła, krtani w sporadycznych przypadkach mogący powodować zwężenie dróg oddechowych, utrudniać oddychanie i zagrażać życiu), zaburzenia czynności nerek (ostra niewydolność nerek, mocznica), ginekomastia, zwiększenie stężenia bilirubiny we krwi, zmniejszenie stężenia sodu we krwi (hiponatremia), zespół nieadekwatnego wydzielania hormonu antydiuretycznego SIADH.

Bardzo rzadko: zaburzenia hematologiczne (zmniejszenie liczby krwinek białych [leukopenia], zmniejszenie liczby granulocytów obojętnochłonnych [neutropenia], agranulocytoza, małopłytkowość, zaburzenia czynności szpiku kostnego, niedokrwistość hemolityczna, powiększenie węzłów chłonnych), choroby autoimmunologiczne, powiększenie węzłów chłonnych, nadmierne zmniejszenie stężenia glukozy we krwi (hipoglikemia), skurcz oskrzeli, zapalenie zatok, eozynofilowe zapalenie płuc, alergiczne zapalenie pęcherzyków płucnych, żółtaczka cholestatyczna, uszkodzenie komórek wątroby (hepatocytów), zapalenie wątroby, zapalenie trzustki, obrzęk naczynioruchowy jelit, skąpomocz lub bezmocz, obfite pocenie się, ciężkie reakcje skórne (martwica toksyczna rozpływna naskórka, zespół Stevensa i Johnsona, rumień wielopostaciowy, pęcherzyca, chłoniak rzekomy skóry), zespół obejmujący jeden lub więcej z następujących objawów: gorączka, zapalenie naczyń, bóle mięśni i stawów, zapalenie stawów, zwiększona wartość OB, zwiększenie liczby krwinek białych, eozynofilia, czyli zwiększenie liczby granulocytów kwasochłonnych [eozynofilów], wysypka i inne objawy dermatologiczne.

Przeczytaj też artykuły

Nadciśnienie tętnicze Nadciśnienie u pacjentów z chorobami nerek (nadciśnienie miąższowonerkowe) Nefropatia cukrzycowa Niewydolność serca Ostre zespoły wieńcowe (OZW)

Inne preparaty na rynku polskim zawierające lizynopryl

LisiHEXAL 10 (tabletki) LisiHEXAL 20 (tabletki) Lisinopril Aurovitas (tabletki) Lisinoratio 5 (tabletki) Lisinoratio 10 (tabletki) Lisinoratio 20 (tabletki) Lisiprol (tabletki) Ranopril (tabletki)

Doradca Medyczny
  • Czy mój problem wymaga pilnej interwencji lekarskiej?
  • Czy i kiedy powinienem zgłosić się do lekarza?
  • Dokąd mam się udać?
+48

w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł

Zaprenumeruj newsletter

Na podany adres wysłaliśmy wiadomość z linkiem aktywacyjnym.

Dziękujemy.

Ten adres email jest juz zapisany w naszej bazie, prosimy podać inny adres email.

Na ten adres email wysłaliśmy już wiadomość z linkiem aktywacyjnym, dziękujemy.

Wystąpił błąd, przepraszamy. Prosimy wypełnić formularz ponownie. W razie problemów prosimy o kontakt.

Jeżeli chcesz otrzymywać lokalne informacje zdrowotne podaj kod pocztowy

Nie, dziękuję.
Poradnik świadomego pacjenta