Venomenhal Osa - proszek i rozpuszczalnik do sporządzania roztworu do wstrzykiwań

Diagnozowanie i immunoterapia swoista alergii IgE-zależnej na jad owadów błonkoskrzydłych (osa lub pszczoła). Diagnozowanie. Diagnostykę uczulenia na jady owadów należy zawsze rozpoczynać od testu punktowego, zwykle przy użyciu roztworu jadu o stężeniu 1 µg/ml; jeżeli roztwór o takim stężeniu wywołuje wyraźną reakcję dodatnią, można kontynuować diagnostykę: 1) za pomocą testów punktowych, podając coraz bardziej rozcieńczone roztwory jadu aż do ustalenia najmniejszego stężenia roztworu, który wywołuje reakcję miejscową (miareczkowanie do punktu końcowego „end point titration”) lub 2) za pomocą testów śródskórnych, w zależności od wyniku testu punktowego wstępnego, podając roztwór jadu o stężeniu 0,0001 µg/ml lub mniejszym; jeżeli reakcja w teście śródskórnym na roztwór o najmniejszym stężeniu jadu jest ujemna, należy zwiększać stężenie aż do wystąpienia reakcji dodatniej lub do osiągnięcia stężenia 1 µg/ml. Jeżeli roztwór o stężeniu 1 µg/ml nie wywoła reakcji alergicznej, należy wynik uznać za ujemny. Jeżeli uzyska się ujemny wynik w teście punktowym zawsze zaleca się przeprowadzenie testu śródskórnego, rozpoczynając od roztworu o stężeniu 0,001 µg/ml. Podczas wykonywania obu testów skórnych należy zawsze wykonywać kontrole: ujemną - z roztworem albuminy (rozpuszczalnik) oraz dodatnią - z roztworem histaminy (1% histamina podczas testów punktowych i 0,01% histamina podczas testów śródskórnych). Diagnostykę uczulenia można rozpocząć najwcześniej po 2–4 tyg. od użądlenia. Leczenie. Zaleca się przeprowadzenie immunoterapii w warunkach szpitalnych metodą immunoterapii przyspieszonej. Jeżeli hospitalizacja jest niemożliwa lub niepożądana, leczenie można przeprowadzić w warunkach ambulatoryjnych metodą konwencjonalną. Immunoterapia przyspieszona (w warunkach szpitalnych). Początkowo 0,1 ml roztworu jadu o stężeniu 0,0001 µg/ml. W dniach 1.–5. podawać po 4 wstrzyknięcia ze wzrastającymi dawkami jadu co 2 h. Dawkę końcową (1 ml roztworu jadu o stężeniu 100 µg/ml) osiąga się 5. dnia leczenia. Leczenie podtrzymujące z zastosowaniem dawki końcowej prowadzi się następnie w warunkach ambulatoryjnych: 1. dawkę podtrzymującą podaje się po 7 dniach, dawki 2. i 3. – odpowiednio po 14 i 21 dniach, kolejne wstrzyknięcia wykonuje się co 28 dni. Immunoterapia konwencjonalna (w warunkach ambulatoryjnych). Podaje się 1 wstrzyknięcie coraz większych stężeń jadu co 7 dni do dawki docelowej 100 µg/ml lub maksymalnej tolerowanej przez pacjenta, po czym następuje leczenie podtrzymujące, polegające na podawaniu dawki końcowej po 7, 14, 21 dniach, a następnie co 28 dni. W celu zapewnienia pełnego i trwałego skutku terapii, leczenie należy prowadzić nieprzerwanie przez 3–5 kolejnych lat. Szczegóły – patrz zarejestrowane materiały producenta.

Nadwrażliwość na substancje pomocnicze preparatu, zmniejszona odporność (np. na skutek przyjmowania leków immunosupresyjnych), choroby autoimmunologiczne, ciężkie postacie astmy oskrzelowej (szczególnie osoby z FEV1<70% wartości należnej lub z astmą oskrzelową glikokortykosteroidozależną), niewydolność sercowo-naczyniowa, stosowanie β-adrenolityków lub inhibitorów ACE, czynna gruźlica, choroba nowotworowa, ciężkie zaburzenia psychiczne, utrudniony kontakt z chorym, niestosowanie się do zaleceń lekarza. Podczas ciąży i w okresie karmienia piersią nie należy rozpoczynać leczenia odczulającego, jednak jeżeli leczenie zostało rozpoczęte przed zajściem w ciążę, może być kontynuowane zgodnie z zaleceniem lekarza prowadzącego. Nie stosować u osób z przeciwwskazaniem do stosowania epinefryny.