Klindamycyna – jest to antybiotyk z grupy linkozamidów. Mechanizm działania tych antybiotyków polega na hamowaniu biosyntezy białka w komórkach bakteryjnych poprzez wiązanie się z podjednostką rybosomalną 50S i zaburzaniu wydłużania łańcucha białkowego (rybosom jest to element komórki, służący do wytwarzania białek, zbudowany z dwóch podjednostek – dużej 50S i małej 30S). Ponieważ dochodzi do zahamowania rozwoju komórki, z nie jej zabicia, mówimy, że linkozamidy są antybiotykami bakteriostatycznymi. Antybiotyki te w większych dawkach mogą wykazywać działanie bakteriobójcze. Charakteryzują się szerokim spektrum działania, czyli wykazują aktywność wobec licznych gatunków bakterii.
Aby antybiotyk zadziałał skutecznie, musi osiągnąć w miejscu zakażenia stężenie niezbędne do zahamowania wzrostu lub zabicia drobnoustroju chorobotwórczego, a równocześnie stężenie to musi pozostawać bezpieczne dla ludzkich komórek. Jeśli oba te warunki zostają spełnione, mówimy, że dany mikroorganizm jest wrażliwy na antybiotyk, jeśli nie – mamy do czynienia z opornością na antybiotyk. Oporność na antybiotyk może być wrodzona lub nabyta w wyniku mutacji genetycznej bakterii i selekcji szczepów opornych czy poprzez przekazywanie genów oporności między komórkami bakteryjnymi (jest to tzw. transfer horyzontalny). Do mechanizmów lekooporności należą: metylacja rybosomalnego miejsca wiązania, mutacja chromosomalna białka rybosomalnego, i w przypadku niektórych szczepów gronkowców, inaktywacja enzymatyczna.
Działaniem niepożądanym mogącym wystąpić po zastosowaniu antybiotyków linkozamidowych są dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego, takie jak nudności, wymioty, luźne stolce, biegunka. Są one zwykle łagodne i często ustępują w tracie leczenia lub po jego zakończeniu. Korzystne może być również przyjmowanie preparatów przywracających prawidłowy skład flory bakteryjnej jelit.
Klindamycyna w postaci doustnej lub dożylnej jest stosowana w leczeniu zakażeń drobnoustrojami wrażliwymi na klindamycynę, takich jak: zakażenia układu oddechowego, zakażenia skóry i tkanek miękkich, zakażenia kości i stawów, posocznica, zakażenia w obrębie jamy brzusznej, zakażenia żeńskich narządów płciowych, zakażenia zębów i jamy ustnej, płonica, zapalenie wsierdzia. W postaciach do stosowania na skórę stosowana jest w leczeniu trądziku, a w postaci kremu dopochwowego – w leczeniu zakażeń bakteryjnych pochwy.
Po podaniu doustnym klindamycyna szybko i prawie całkowicie wchłania się z przewodu pokarmowego, maksymalne stężenie we krwi osiąga po 1–2 h. Klindamycyna jest metabolizowana w wątrobie, dwa spośród metabolitów wykazują aktywność farmakologiczną. Biologiczny okres półtrwania klindamycyny wynosi 2–4 h. Lek wydalany jest głównie z żółcią i częściowo z moczem.
w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł