Im bardziej obywatele są zadowoleni z podjętych przez władze działań mających ograniczyć skutki pandemii COVID-19, tym lepsze jest ich zdrowie psychiczne - wskazują norweskie badania, których wyniki publikuje pismo “Royal Society Open Science”.
Fot. pixabay.com
W marcu 2020 roku COVID-19 został ogłoszony globalną pandemią, a rządy na całym świecie nałożyły ograniczenia mające zahamować rozprzestrzeniania się koronawirusa. Niektóre kraje wybrały bardziej rygorystyczne środki niż inne.
Naukowcy z Norweskiego Uniwersytetu Arktycznego (UIT) porównali ograniczenia dotyczące koronawirusa w sześciu krajach i przeanalizowali psychologiczne reakcje ludności, jej zaufanie do ograniczeń oraz przekonanie, że rząd kontroluje sytuację związaną z COVID-19.
W badaniu przyjrzano się środkom zastosowanym na początku pandemii (12–31 marca). Naukowcy rozesłali kwestionariusze za pośrednictwem mediów społecznościowych w Norwegii, Niemczech, Izraelu, Kolumbii, Brazylii i USA - krajach, które miały różny stopień ograniczeń związanych z COVID-19. W analizie uwzględniono 2285 osób. Uczestnictwo w badaniu było dobrowolne, a uczestnikom zadawano pytania dotyczące ograniczeń i reakcji, czynników psychologicznych, strachu i wiedzy.
W badanym okresie najsurowsze środki (pełny lockdown) zastosowały Kolumbia i Izrael. Najłagodniejsze (w porównaniu z pozostałymi pięcioma badanymi krajami) - Stany Zjednoczone.
Jak się okazało, ci którzy byli zadowoleni ze sposobu, w jaki ich kraj walczył z epidemią, mieli lepsze samopoczucie i uważali się za mniej zagrożonych zakażeniem koronawirusem.
Natomiast niezadowoleni z reakcji swojego kraju na COVID-19, postrzegali ryzyko zarażenia się wirusem jako większe, byli bardziej zaniepokojeni i wyrażali mniejszą wiarę w możliwość kontrolowania pandemii.
"Niezadowolenie z reakcji rządu na COVID-19 doprowadziło do zwiększenia poziomu stresu i reakcji psychologicznych - mówi prof. Gerit Pfuhl, współautorka badań. - Niezależnie od tego, w jakim kraju mieszkali, niezadowoleni z zastosowanych środków wykazywali wyższy poziom stresu i postrzegali ryzyko zakażenia COVID-19 w ciągu najbliższych dwóch miesięcy jako wyższe niż ci, którzy byli zadowoleni z tego, jak kraj walczył z epidemią".
Podsumowując - jeśli odczuwasz, że twój kraj nie robi wystarczająco dużo, to bardziej się boisz. Natomiast jeśli uważasz, że twój kraj robi wystarczająco dużo, aby zwalczyć epidemię, wówczas jesteś bardziej zrelaksowany i mniej się boisz. Zdaniem autorów to ważna dla decydentów informacja na temat tego, jak zadbać o dobrostan ich populacji podczas globalnego kryzysu.
Z marcowym wyzwaniem większość ludzi poradziła sobie całkiem dobrze. "Ponad 90 proc. populacji wykonuje działania ograniczające infekcje, a większość z nich ma poczucie własnej skuteczności" - mówi Pfuhl. Osoby starsze radziły sobie pod tym względem lepiej niż młodsze, a w Norwegii lepiej niż w innych krajach. Zdecydowana większość stwierdziła, że wierzy w skuteczność środków kontroli zakażeń.
Duża część Norwegów wyraziła zadowolenie z postępowania władz, zaś tamtejsze problemy ze zdrowiem psychicznym były niewielkie. Obawy dotyczyły na przykład ewentualnej śmierci partnera.
Na pytanie, które ograniczenia są najskuteczniejsze, a które najmniej wpływają na zdrowie psychiczne, prof. Pfuhl odpowiada: "Bardzo skuteczne są środki zapobiegające fizycznym zgromadzeniom ludzi w pomieszczeniach. Mniej spotkań lub spotkania wirtualne powodują tylko dystans fizyczny, ale nie dystans społeczny".
Pytana, co rząd norweski mógł zrobić lepiej, zwróciła uwagę na komunikację ze społeczeństwem. Sama informacja o liczbie zgonów mówi niewiele, ważne jest ilu z tych, którzy uzyskali wynik pozytywny, zmarło i czy infekcja była bezpośrednią przyczyną zgonu. Taka wiedza może zmniejszyć obawy, że to bardzo poważna, śmiertelna choroba.
