Brak ruchu oraz zbyt wiele czasu spędzanego w pozycji siedzącej zwiększa ryzyko udaru mózgu u osób przed 60. rokiem życia – informuje pismo „Stroke”.
Fot. pixabay.com
Wyniki wcześniejszych badań sugerują, że im więcej czasu osoby dorosłe spędzają w pozycji siedzącej, tym wyższe jest ryzyko chorób sercowo-naczyniowych, w tym udaru mózgu, a prawie 9 na 10 udarów można przypisać modyfikowalnym czynnikom ryzyka, takim jak siedzący tryb życia.
Według statystyk American Heart Association, dorośli mieszkańcy USA spędzają średnio 10,5 godziny dziennie w kontakcie z mediami – używając smartfona, komputera lub oglądając telewizję. Najwięcej czasu spędza obcując z mediami grupa wiekowa od 50 do 64 lat.
Dane wskazują również, że wśród osób dorosłych w wieku 65 lat i starszych liczba zgonów związanych z udarem zmniejszyła się w roku 2010. Wydaje się jednak, że liczba zgonów z powodu udaru wzrasta wśród osób młodszych (od 35 do 64 lat) – z 14,7 na 100 000 dorosłych w 2010 roku do 15,4 na 100 000 w 2016.
– W Stanach Zjednoczonych i Kanadzie czas spędzany w pozycji siedzącej wydłuża się – zaznaczył autor badania, dr Raed A. Joundi. Jego zespół przeanalizował informacje dotyczące zdrowia i stylu życia 143 000 osób dorosłych bez wcześniejszego udaru, choroby serca lub nowotworu, które uczestniczyły w badaniu stanu zdrowia społeczności kanadyjskiej w latach 2000, 2003, 2005, 2007–2012. Naukowcy obserwowali uczestników średnio przez 9,4 roku (do 31 grudnia 2017 r.) i identyfikowali udary poprzez powiązania z dokumentacją szpitalną.
Analizie poddano ilość czasu spędzanego każdego dnia w pozycji siedzącej w czasie wolnym (godziny spędzone przy komputerze, na czytaniu i oglądaniu telewizji) z podziałem na kategorie: poniżej 4 godzin dziennie, od 4 do poniżej 6 godzin dziennie, od 6 do mniej niż 8 godzin dziennie oraz 8 lub więcej godzin dziennie.
Także aktywność fizyczna została podzielona na cztery równe kategorie (kwartyle). Najniższy kwartyl oznaczał najmniejszą aktywność fizyczną i odpowiadał spacerowi przez 10 minut lub mniej dziennie. – Marsz 10 minut lub mniej dziennie to mniej niż połowa tego, co zalecają wytyczne dotyczące aktywności fizycznej American Heart Association – wskazał Joundi.
American Heart Association zaleca dorosłym co najmniej 150 minut lub 2,5 godziny aktywności fizycznej o umiarkowanej intensywności tygodniowo.
W okresie obserwacji (średnio 9,4 roku) wystąpiło 2965 udarów. Prawie 90 proc. z nich to udary niedokrwienne, najczęstszy typ udaru, który pojawia się, gdy naczynie dostarczające krew do mózgu jest niedrożne.
Przeciętny dzienny czas spędzany na siedząco wynosił 4,08 godziny. Osoby w wieku 60 lat i młodsze spędzały przeciętnie czas wolny w trybie siedzącym przez 3,9 godziny dziennie. Dla osób w wieku 60–79 lat było to 4,4 godziny, dla 80 lat i starszych – 4,3 godziny.
Dorośli w wieku 60 lat i młodsi, którzy mieli niską aktywność fizyczną i zgłaszali 8 lub więcej godzin wolnego czasu w pozycji siedzącej dziennie, mieli 4,2 razy większe ryzyko udaru w porównaniu z osobami, które spędzały mniej niż cztery godziny wolnego czasu dziennie na siedząco.
Najbardziej nieaktywna grupa — osoby zgłaszające osiem lub więcej godzin siedzącego trybu życia i niską aktywność fizyczną — miała siedmiokrotnie wyższe ryzyko udaru w porównaniu z osobami zgłaszającymi mniej niż cztery godziny siedzenia dziennie i wyższy poziom aktywności fizycznej.
– Dorośli w wieku 60 lat i młodsi powinni mieć świadomość, że bardzo długi czas w pozycji siedzącej i niewiele czasu poświęcanego na aktywność fizyczną mogą mieć niekorzystny wpływ na zdrowie, w tym zwiększone ryzyko udaru – powiedział Joundi. – Aktywność fizyczna odgrywa bardzo ważną rolę, ponieważ skraca faktyczny czas spędzany w pozycji siedzącej, a także wydaje się zmniejszać negatywny wpływ nadmiaru siedzenia. Zalecenia lekarzy i polityka zdrowia publicznego powinny kłaść nacisk na zwiększoną aktywność fizyczną i skrócenie czasu spędzanego w pozycji siedzącej wśród młodych dorosłych w połączeniu z innymi zdrowymi nawykami, aby zmniejszyć ryzyko zdarzeń sercowo-naczyniowych i udaru mózgu.
Istotnym ograniczeniem wyników badania było to, że ankietowanych nie pytano o czas spędzany w pozycji siedzącej w związku z wykonywanym zawodem – może to oznaczać, że siedzący tryb życia jest zaniżany wśród osób, które wykonują np. pracę biurową.
