Ministerstwo Zdrowia przekazało do konsultacji publicznych projekt nowelizacji ustawy o świadczeniach zdrowotnych finansowanych ze środków publicznych. To zapowiadana nowelizacja przyspieszająca wzrost nakładów na ochronę zdrowia do 6 proc. PKB o rok (do 2024 r.). Dodatkowo w nowelizacji wprowadzone zostają zmiany dotyczące wynagrodzeń rezydentów i specjalistów.
Minister zdrowia Łukasz Szumowski. Fot. Sławomir Kamiński / Agencja Gazeta
Upublicznienie projektu 8 maja oznacza, że minister Łukasz Szumowski dotrzymał porozumienia zawartego 8 lutego z rezydentami, w którym zobowiązał się do przedstawienia w terminie trzech miesięcy projektu skracającego czas dochodzenia do 6 proc. PKB o rok. Co prawda projekt nie został (jak zapisano w porozumieniu) przedstawiony Radzie Ministrów, bo jest dopiero na etapie konsultacji publicznych (społecznych i międzyresortowych), ale nic nie wskazuje, by rezydenci z tego powodu chcieli odwieszać protest.
Już w poniedziałek wieczorem Kancelaria Premiera informowała, że w projekcie zawarte będą również inne przepisy, realizujące kolejne punkty lutowego porozumienia. Chodzi o wynagrodzenia rezydentów oraz lekarzy-specjalistów.
Ogólne, szacowane skutki finansowe tej nowelizacji w perspektywie dziesięcioletniej to ponad 27 miliardów złotych, z czego 25,7 mld zł przypada na budżet państwa. Z tej kwoty ok. 17,2 mld zł to skutek przyspieszenia wzrostu nakładów publicznych na ochronę zdrowia. Nie jest to kwota wzrostu nakładów, tylko różnica między skutkami obecnie obowiązującej ustawy a proponowanymi przepisami. Tu pojawia się jednak podstawowy problem – w projekcie brakuje całościowej oceny skutków regulacji i maksymalnie dokładnych wyliczeń, ile dodatkowo pieniędzy co roku będzie wpływać do systemu ochrony zdrowia. Przy uchwalaniu ustawy 6 proc. PKB na zdrowie resort zdrowia przygotował dwie wersje OSR – według jednej z nich dziesięcioletnie skutki finansowe ustawy miały wynieść mniej niż 120 mld zł, według drugiej – ponad 500 mld zł.
Niemal 8 mld zł budżet państwa przeznaczy (w ciągu dziesięciu lat) na sfinansowanie wynagrodzenia dla rezydentów. Z tej kwoty blisko 2 mld zł mają zostać przeznaczone na obiecane przez ministra Szumowskiego dodatki lojalnościowe (600 zł miesięcznie, dla specjalizacji priorytetowych 700 złotych), które otrzymają rezydenci po podpisaniu zobowiązania do przepracowania w Polsce minimum dwóch lat (z pięciu po zakończonej specjalizacji). Zgodnie z naszymi przypuszczeniami, w projekcie restrykcyjnie określono warunki tej pracy: lekarz musi pracować w wymiarze godzin odpowiadającym jednemu etatowi w placówce udzielającej świadczeń finansowanych ze środków publicznych (czyli posiadającej kontrakt z NFZ). Lekarze, którzy skorzystają z opcji dodatku, a nie wywiążą się z podpisanej umowy, będą musieli zwrócić pobrane pieniądze.
Z kolei NFZ w latach 2018-2020 musi zabezpieczyć niemal 1,5 mld zł na wynagrodzenia specjalistów pracujących na etacie u świadczeniodawców, którzy zawarli z Narodowym Funduszem Zdrowia umowy obejmujące udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w warunkach całodobowych lub całodziennych i uczestniczą w udzielaniu tych świadczeń oraz zobowiążą się wobec pracodawcy do nieudzielania tożsamych świadczeń u innego świadczeniodawcy posiadającego umowę z NFZ. Skutki finansowe na kolejne lata nie zostały uwzględnione, bo zgodnie z zawartym w lutym porozumieniem w 2020 roku ma nastąpić jego ewaluacja.
Termin nadsyłania uwag do projektu mija 22 maja.
