×
COVID-19: wiarygodne źródło wiedzy

Laparoskopia ginekologiczna

lek. Ewelina Stefanowicz
Kociewskie Centrum Zdrowia w Starogardzie Gdańskim

Co to jest laparoskopia ginekologiczna i na czym polega?

Laparoskopia jest techniką endoskopową, wykorzystującą aparat zwany endoskopem do obrazowania wnętrza ciała, służącą do diagnostyki lub leczenia narządów położonych np. w jamie brzusznej, chętnie wykorzystywaną w ginekologii. Dzięki ciągłemu postępowi medycyny coraz częściej wybiera się ją w celu leczenia lub diagnostyki zaburzeń w obrębie miednicy. Jej zastosowanie jest szczególnie korzystne ze względu na małoinwazyjność, mniejszą ilość powikłań niż przy klasycznej operacji oraz szybki powrót do codziennego funkcjonowania.

Dostęp do jamy brzusznej oraz miednicy uzyskuje się poprzez niewielkie, kilkumilimetrowe nacięcia w powłokach brzusznych. Przez te niewielkie otwory wprowadza się do miednicy lub jamy brzusznej specjalne mikronarzędzia pod kontrolą kamery – laparoskopu, dzięki któremu pole operacyjne w powiększeniu widoczne jest na ekranie i możliwa jest dokładna ocena narządu rodnego i struktur z nim sąsiadujących.

Jakie są wskazania do laparoskopii ginekologicznej?

Laparoskopia ginekologiczna w wielu przypadkach wystarcza do oceny i leczenia nieprawidłowości w obrębie narządu rodnego i jest wybierana jako metoda preferowana względem laparotomii (czyli klasycznego otwarcia powłok brzusznych przez podłużne ich nacięcie i „otwarcie” jamy brzusznej) w diagnostyce i leczeniu:

  • torbieli oraz innych zmian w obrębie jajników,
  • niepłodności (po zastosowaniu innych metod diagnostycznych),
  • endometriozy,
  • ciąży pozamacicznej,
  • mięśniaków macicy,
  • zrostów wewnątrzbrzusznych,
  • wad narządu rodnego,
  • bólów podbrzusza oraz zaburzeń miesiączkowania o niewyjaśnionej przyczynie.

Jak przebiega laparoskopia ginekologiczna?

Operacja przebiega w znieczuleniu ogólnym, czyli bez zachowania świadomości. W pierwszej kolejności ginekolog odkaża pole operacyjne oraz sprawdza działanie narzędzi. W kolejnym etapie po nacięciu pępka na ok. 5–10 mm przedostaje się przez niego do wnętrza jamy brzusznej, a przez powstały otwór, w którym umieszcza się troakar – specjalną metalową rurkę podtrzymującą narzędzia – wprowadza się kamerę – teleskop optyczny ze źródłem światła (laparoskop). Konieczne jest wcześniejsze wytworzenie tzw. odmy otrzewnowej, czyli wypełnienie jamy brzusznej gazem – dwutlenkiem węgla, dzięki czemu powłoki brzuszne zostają uniesione, narządy odseparowane od siebie i tym samym powstaje przestrzeń do wykonania operacji. W kolejnym etapie skórę nacina się w dodatkowych dwóch miejscach. Przez nowo powstałe, małe otwory w powłokach brzusznych oraz założone w nich troakary wprowadza się narzędzia, dzięki którym możliwe jest usuwanie, odcinanie, i oddzielanie struktur od siebie, a także w razie potrzeby zaopatrywanie np. krwawiących naczyń. Po zakończeniu zabiegu wypuszcza się dwutlenek węgla z jamy brzusznej, a następnie zszywa się pozostałe otwory i zakłada opatrunek na skórę. W przypadku, gdy podczas laparoskopii zostanie usunięta struktura lub pobrany wycinek, przekazuje się go do badania histopatologicznego do oceny pod mikroskopem.

Jak przygotować się do laparoskopii ginekologicznej?

Laparoskopia ginekologiczna wykonywana jest w warunkach szpitalnych. Zazwyczaj pacjentka przyjmowana jest dzień wcześniej w celu przygotowania jej do operacji – podania leków i wykonania niezbędnych badań laboratoryjnych z krwi. W dniu zaplanowanego przyjęcia oraz zabiegu należy pozostać na czczo oraz zastosować się do indywidualnych zaleceń lekarskich ustalanych podczas konsultacji z lekarzem kwalifikującym do operacji. W przypadku stosowania leków przeciwkrzepliwych należy ich przyjmowanie skonsultować ze swoim lekarzem, gdyż może okazać się, że niezbędne będzie zaprzestanie ich przyjmowania kilka dni przed zabiegiem lub konieczna będzie ich zmiana na inny preparat.

Jakie są przeciwwskazania do laparoskopii ginekologicznej?

Nie każda placówka wykonuje zabiegi laparoskopowe. Niewyszkolona kadra oraz nieodpowiedni sprzęt są głównym przeciwwskazaniem do ich przeprowadzenia. Z możliwości poddania się zabiegowi mogą zostać zdyskwalifikowane osoby w znacznym stopniu otyłe, po licznych operacjach klasycznych na jamie brzusznej. W przypadku podejrzenia dużych rozmiarów zmian w obrębie narządu rodnego wymagających usunięcia może zostać podjęta decyzja o konieczności wykonania laparotomii, czyli wykonania klasycznej operacji z podłużnym otwarciem powłok brzusznych.

Jakie powikłania mogą wystąpić po wykonaniu laparoskopii ginekologicznej? Jak postępować po laparoskopii ginekologicznej?

Powikłania po laparoskopii występują rzadko. Technika ta charakteryzuje się w porównaniu z klasyczną laparotomią szybszym powrotem do codziennego funkcjonowania, mniejszym nasileniem dolegliwości bólowych, lepszym gojeniem się ran. Należy brać pod uwagę to, że mimo wysokiego profilu bezpieczeństwa możliwe jest pojawienie się komplikacji związanych ze znieczuleniem, a także z samą operacją: uszkodzenie dużych naczyń, uraz struktur leżących w jamie brzusznej: jelit, pęcherza moczowego lub moczowego, chociaż zdarza się to bardzo rzadko. Problemy pojawiające się w trakcie operacji, niemożność usunięcia zmiany metodą laparoskopii wymagają otwarcia brzucha, czyli tak zwanej konwersji do laparotomii. Do komplikacji mogących pojawić się po dłuższym czasie od zabiegu należą przepukliny brzuszne oraz zrosty wewnątrzbuszne.

Po operacji należy stosować się bezwzględnie do zaleceń personelu. Pobyt w szpitalu po niepowikłanej laparoskopii trwa krótko – zazwyczaj od 2 do 5 dni. Szwy założone na skórę należy zdjąć w 7. –10. dobie po zabiegu w terminie wyznaczonym przez lekarza. Kolejne kontrolne wizyty planowane są indywidualnie. Zaleca się unikanie dźwigania ciężkich przedmiotów oraz stosowanie diety lekkostrawnej. Czas powrotu do codziennego funkcjonowania wynosi około 14 dni. W większości przypadków jedyną pamiątką po zabiegu są niewielkich rozmiarów blizny.

Samoistny ból w obrębie ran lub pojawiający się przy dotyku, zaczerwienienie, obrzęk, wysięk ropny, nasilone krwawienie, gorączka oraz dreszcze są wskazaniem do pilnej wizyty u lekarza.

Ewelina Stefanowicz
Lekarz w trakcie specjalizacji z położnictwa i ginekologii. Szkoli się nieustannie w pracy oraz na kursach i stażach zewnętrznych. Główne zainteresowania zawodowe to ginekologia zabiegowa i ultrasonografia. Pracuje w Kociewskim Centrum Zdrowia w Starogardzie Gdańskim.
11.06.2021
Zobacz także
  • Histeroskopia
  • Kolposkopia
Doradca Medyczny
  • Czy mój problem wymaga pilnej interwencji lekarskiej?
  • Czy i kiedy powinienem zgłosić się do lekarza?
  • Dokąd mam się udać?
+48

w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł

Zaprenumeruj newsletter

Na podany adres wysłaliśmy wiadomość z linkiem aktywacyjnym.

Dziękujemy.

Ten adres email jest juz zapisany w naszej bazie, prosimy podać inny adres email.

Na ten adres email wysłaliśmy już wiadomość z linkiem aktywacyjnym, dziękujemy.

Wystąpił błąd, przepraszamy. Prosimy wypełnić formularz ponownie. W razie problemów prosimy o kontakt.

Jeżeli chcesz otrzymywać lokalne informacje zdrowotne podaj kod pocztowy

Nie, dziękuję.
Poradnik świadomego pacjenta