Cykliczne wahania masy ciała mają związek z większym ryzykiem zgonu – wynika z badania, które publikuje pismo „Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism”.
Fot. pixabay.com
Cykliczne duże zmiany masy ciała, czyli regularne chudnięcie i tycie (przeważnie z powodu stosowania diety odchudzającej), mają niekorzystne skutki zdrowotne. Z niektórych danych wynika, że 80 proc. osób, które istotnie schudną, stopniowo wróci do poprzedniej masy ciała (efekt jo-jo), a nawet przytyje jeszcze bardziej. Badania wskazują, że u pacjentów z chorobą wieńcową serca może to zwiększać ryzyko zdarzeń sercowo-naczyniowych i zgonu. Dotychczas nie było jednak wiadomo, czy podobne ryzyko dotyczy wszystkich osób naprzemiennie chudnących i tyjących.
Naukowcy z Narodowego Uniwersytetu Seulskiego przeanalizowali dane zbierane regularnie przez 16 lat wśród blisko 3,7 tys. kobiet i mężczyzn uczestniczących w badaniu pt. Korean Genome and Epidemiology Study.
Okazało się, że osoby, których masa ciała wykazywała duże cykliczne wahania, były wyjściowo bardziej otyłe niż osoby bez istotnych zmian masy ciała i miały wyższe ciśnienie krwi oraz poziom hemoglobiny glikowanej (HbA1c), która jest wskaźnikiem wyrównania poziomu glukozy we krwi w ostatnich trzech miesiącach. Analiza wykazała ponadto, że w okresie badania osoby te były bardziej narażone na zgon.
Co ciekawe, uczestnicy, u których stwierdzono otyłość już na początku i którzy mieli tendencję do dużych wahań masy ciała, byli mniej zagrożeni cukrzycą typu 2, w porównaniu z osobami, których masa ciała nie zmieniała się w dużym zakresie. Zdaniem autorów pracy sugeruje to, że okresowe chudnięcie w przypadku ludzi otyłych może zmniejszać ryzyko cukrzycy. Z kolei u osób, które początkowo miały prawidłową masę ciała (wskaźnik masy ciała, BMI poniżej 25 kg/m2), duże wahania na wadze zwiększały ryzyko cukrzycy typu 2.