Spirometria u chorych na POChP
Spirometria to najważniejsze badanie u chorych na POChP. Pozwala na ocenę czynności płuc, jest niezbędne dla rozpoznania POChP, oceny stopnia ciężkości oraz tempa progresji choroby.
Szanowni Państwo,
Medycyna Praktyczna wykorzystuje w swoich serwisach pliki cookies i inne pokrewne technologie. Używamy cookies w celu dostosowania naszych serwisów do Państwa potrzeb oraz do celów analitycznych i marketingowych. Korzystamy z cookies własnych oraz innych podmiotów – naszych partnerów biznesowych.
Ustawienia dotyczące cookies mogą Państwo zmienić samodzielnie, modyfikując ustawienia przeglądarki internetowej. Informacje dotyczące zmiany ustawień oraz szczegóły dotyczące wykorzystania wspomnianych technologii zawarte są w naszej Polityce Prywatności.
Korzystając z naszych serwisów bez zmiany ustawień przeglądarki internetowej wyrażacie Państwo zgodę na stosowanie plików cookies i podobnych technologii, opisanych w Polityce Prywatności.
Państwa zgoda jest dobrowolna, jednak jej brak może wpłynąć na komfort korzystania z naszych serwisów. Udzieloną zgodę mogą Państwo wycofać w każdej chwili, co jednak pozostanie bez wpływu na zgodność z prawem przetwarzania dokonanego wcześniej na podstawie tej zgody.
Klikając przycisk Potwierdzam, wyrażacie Państwo zgodę na stosowanie wyżej wymienionych technologii oraz potwierdzacie, że ustawienia przeglądarki są zgodne z Państwa preferencjami.
Spirometria to najważniejsze badanie u chorych na POChP. Pozwala na ocenę czynności płuc, jest niezbędne dla rozpoznania POChP, oceny stopnia ciężkości oraz tempa progresji choroby.
Pletyzmografia (określana też jako bodypletyzmografia) to badanie czynności płuc, które pozwala na ocenę całkowitej ilości powietrza zawartej w płucach (total lung capacity – TLC).
RTG płuc to podstawowe i najważniejsze badanie obrazowe w pulmonologii. Jest ono wykorzystywane również w kardiologii (dla oceny wielkości serca oraz obecności nasilenia zastoju krwi w płucach w przebiegu niewydolności lewej komory serca) oraz w celu wykrycia zmian spowodowanych urazami.
Zaburzenia oddychania podczas snu to jedna z chorób, które mogą towarzyszyć POChP. Najczęstsza z nich to obturacyjny bezdech senny. Do jego rozpoznania konieczne jest badanie snu - polisomnografia lub poligrafia.
Badania te służą ocenie wydolności oddechowej – wykryciu niewydolności oddechowej i ocenie skuteczności jej leczenia. Są wykorzystywane w warunkach pomocy doraźnej oraz w diagnostyce planowej.
Tomografia komputerowa klatki piersiowej to badanie służące dokładnej ocenie morfologicznej płuc i innych struktur znajdujących się w klatce piersiowej.
Niedobór α1-antytrypsyny jest rzadką, genetycznie uwarunkowaną przyczyną POChP.
Chorzy na POChP często stosują preparaty potasu. Są one zalecane np. podczas stosowania glikokortykosteroidów doustnych lub niektórych leków moczopędnych.
U chorych na POChP stężenie glukozy oznacza się standardowo jak w populacji ogólnej – w celu monitorowania wystąpienia cukrzycy.
Zwiększona liczba leukocytów w moczu występuje między innymi w zakażeniu dróg moczowych, jest to jedna z częstszych nieprawidłowości u chorych na POChP.
Scyntygrafia wentylacyjna należy do badań obrazowych pozwalających ocenić czynność płuc. Wskazania do badania to przede wszystkim: podejrzenie zatorowości płucnej – badanie uzupełniające, choroby z towarzyszącym włóknieniem płuc, nowotwory płuc, przewlekła obturacyjna choroba płuc.