Diagnostyka chorób krążenia płucnego często jest złożona i wymaga wykonania szeregu procedur diagnostycznych zanim postawi się prawidłowe, ostateczne rozpoznanie.
Najczęściej rozpoczyna się od przesiewowej diagnostyki, w której wykorzystuje się badania, takie jak:
- echokardiografia, pozwalająca na zobrazowanie stanu serca i zastawek oraz oszacowania ciśnienia w prawej komorze,
- tomografia komputerowa klatki piersiowej wysokiej rozdzielczości, która pozwala wykluczyć lub też potwierdzić część chorób tkanki płucnej,
- tomografia komputerowa klatki piersiowej z podaniem kontrastu w celu zobrazowania serca, ewentualnych przecieków wewnątrz- lub zewnątrzsercowych oraz występowania ewentualnego materiału zakrzepowo-zatorowego czy zatorowego w tętnicach płucnych. Badanie to jest niekiedy pomijane w przypadku, gdy występuje możliwość wykonania innych badań, np. scyntygrafii wentylacyjno-perfuzyjnej.
Kolejne badanie to scyntygrafia płuc, której wykonanie zależy od możliwości danego ośrodka. W krakowskim ośrodku wykonujemy scyntygrafię wentylacyjno-perfuzyjną, badania z krwi, takie jak morfologia, stężenie kreatyniny, elektrolitów, stężenie NT-proBNP, TSH, próby wątrobowe, a w niektórych przypadkach przeciwciała swoiste dla chorób, takich jak twardzina układowa czy zespół Raynaud oraz gazometria krwi tętniczej.
Ponadto wykonuje się również diagnostykę inwazyjną, w tym cewnikowanie prawostronne serca z pomiarami ciśnień w poszczególnych częściach krążenia płucnego oraz pomiar saturacji na różnych poziomach układu krążenia. Badanie to pozwala precyzyjnie ocenić rzut serca, opór naczyń płucnych, ciśnienie w tętnicy płucnej oraz wskazać, na jakim poziomie występują ewentualne przecieki. W pewnych przypadkach cewnikowanie prawostronne rozszerza się o dodatkowe badania, takie jak angiografia tętnic płucnych, w której kontrast podawany jest bezpośrednio do tętnic płucnych, oraz ostry test wazoreaktywności.
