Niechętnie rozmawiamy o menopauzie, nawet wśród przyjaciół, to najbardziej wstydliwy temat – powiedzieli w czwartek eksperci. Podkreślili, że menopauzalną terapię hormonalną należy rozpocząć jak najwcześniej.
Dr Małgorzata Bińkowska. Fot. MP
Pierwsze objawy menopauzalne zwykle występują po 45. Roku życia, ale mogą się pojawić wcześniej. – Zależy to predyspozycji genetycznych, niektórych chorób, na przykład autoimmunologicznych, jak też od stylu życia i narażenia na szkodliwe substancje środowiskowe – powiedziała dr Małgorzata Bińkowska z II Kliniki Położnictwa i Ginekologii Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego w Warszawie.
Zdaniem specjalistki ważne jest, by rozpocząć odpowiednie leczenie jak najwcześniej, jak tylko pojawią się pierwsze jednoznaczne oznaki niedoboru estrogenów, niezależnie od tego, czy nadal występuje miesiączka. Opóźnienie terapii to niepotrzebne dolegliwości, jak też narażenie na różne choroby, głównie sercowo-naczyniowe, na które umiera co druga kobieta.
Dr Małgorzata Bińkowska zwróciła uwagę na mniej charakterystyczne pojawiające się wcześnie objawy, rzadziej kojarzone z menopauzą. Świadczą one o tzw. okresie perimenopauzalnym (okołomenopauzalnym), a zdarzają się, gdy nadal utrzymują się mniej lub bardziej regularne miesiączki. – Wystarczy, że wystąpią trzy spośród dziewięciu takich objawów, by można było mówić o fazie perimenopauzalnej – ostrzegła.
Te dziewięć niepokojących dolegliwości to: wyraźna zmiana obfitości i czasu trwania miesiączek, krótsze cykle (poniżej 25 dni), okresowa tkliwość i obrzmienie piersi, budzenie się w nocy, choć wcześniej sen był prawidłowy, skurcze mięśni, np. łydek, sporadyczne nocne pocenie się, zwłaszcza przed miesiączką (świadczy o osłabieniu czynności jajników), pojawienie się lub nasilenie migren, nowe lub nasilone wahania nastroju oraz wzrost masy ciała i obwodu tali (bez zmian diety i aktywności fizycznej).
Według dr Bińkowskiej leczenie hormonalne, jeśli nie ma przeciwskazań, należy rozpoczynać jak najwcześniej. – Najlepiej do sześciu lat od menopauzy, by osiągnąć korzyści naczyniowe, których nie obserwuje się, gdy HTM zaczyna się po ponad 10 latach od ostatniej miesiączki – zaznacza. Dodaje, że terapia taka powinna być częścią działań prozdrowotnych wśród kobiet w wieku około- i pomenopauzalnym. Oprócz niej zalecana jest dieta, aktywność fizyczna, rezygnacja z palenia tytoniu i ograniczenie spożycia alkoholu.
Kłopot polega na tym, że choć menopauza nie jest już tematem tabu, wciąż niechętnie rozmawiamy o niej nawet wśród przyjaciół, to najbardziej wstydliwy temat. Wskazują na to oblikowane w 2022 r. badania „Global views on menopause” przeprowadzone w 33 krajach, w tym również w Polsce. Przytoczono je podczas spotkania z dziennikarzami, zorganizowanego pod hasłem „Wyprzedzić menopauzę”.
Na pytanie: „Jak komfortowo się czujesz rozmawiając z przyjaciółmi na następujące tematy, jeśli w ogóle je podejmujesz”, menopauza znalazła się na ostatnim miejscu. Chętniej rozmawiamy na temat wieku, religii, rasy i etniczności, a nawet o seksie, polityce i sytuacji finansowej.
O menopauzie Polacy rozmawiają mniej chętnie niż Brytyjczycy (pierwsze miejsce w sondażu), Hindusi (drugie miejsce) czy Tajlandczycy (trzecie). Wśród 33 badanych krajów Polska znalazła się na 22. miejscu. 52% osób oświadczyło, że nie ma problemów, żeby rozmawiać o menopauzie, a 23% przyznało, że w tym temacie nie czuje się komfortowo. 53% twierdziło, że ma jakąkolwiek wiedzę na temat menopauzy, a 36% oświadczyło, że nie ma żadnej. Dotyczy to głównie mężczyzn – prawie połowa z nich (48%) przyznała, że nie posiada żadnej wiedzy na ten temat.
