Efferalgan Codeine - tabletki musujące

Preparat o działaniu przeciwbólowym i przeciwgorączkowym, zawiera paracetamol oraz kodeinę.

Preparat zawiera substancję kodeina + paracetamol

Lek dostępny na receptę

Nazwa preparatu Postać; dawka; opakowanie Producent Cena 100% Cena po refundacji
Efferalgan Codeine
tabletki musujące; 30 mg + 500 mg (1 tabl. zawiera: 500 mg paracetamolu, 30 mg kodeiny); 16 tabl.
UPSA SAS
19,55 zł

Uwaga: ceny leków refundowanych są zgodne z przepisami obowiązującymi od 1 stycznia 2024 r.

Co zawiera i jak działa Efferalgan Codeine - tabletki musujące?

Jest to preparat złożony zawierający paracetamol oraz kodeinę. Paracetamol wykazuje działanie przeciwbólowe i przeciwgorączkowe. Mechanizm jego działania polega na hamowaniu aktywności cyklooksygenazy 2 (COX-2) w mózgu i w rdzeniu kręgowym, enzymu odpowiedzialnego za syntezę prostaglandyn. Paracetamol nie wykazuje działania przeciwzapalnego, ponieważ praktycznie nie hamuje aktywności cyklooksygenaz i syntezy prostaglandyn w tkankach obwodowych. Nie uszkadza błony śluzowej żołądka. Nie hamuje agregacji płytek krwi i nie wpływa na proces krzepnięcia. Drugi ze składników preparatu to kodeina, lek przeciwbólowy z grupy opioidów, działający na ośrodkowy układ nerwowy. Kodeina metabolizowana jest do aktywnego metabolitu – morfiny, z udziałem izoenzymu 2D6 cytochromu P450. U osób ze zmniejszoną aktywnością tego izoenzymu działanie przeciwbólowe kodeiny może nie być wystarczające. I przeciwnie, w przypadku nasilonej aktywności tego izoenzymu, istnieje ryzyko wystąpienia toksycznego działania opioidów, nawet podczas stosowania zwykle zalecanych dawek.
Preparat wykazuje dłuższe i silniejsze działanie przeciwbólowe, niż każda z substancji czynnych stosowana w monoterapii. Po podaniu doustnym paracetamol i kodeina dobrze wchłaniają się z przewodu pokarmowego. Maksymalne stężenie paracetamolu we krwi uzyskiwane jest po 30–60 minutach, a kodeiny po 60 minutach od przyjęcia preparatu. Oba składniki preparatu przenikają przez łożysko, a także do mleka kobiet karmiących piersią.

Kiedy stosować Efferalgan Codeine - tabletki musujące?

Preparat jest wskazany w bólu o średnim i dużym nasileniu nieustępującym po zastosowaniu leków przeciwbólowych o działaniu obwodowym (lek nie jest skuteczny w leczeniu bólu fantomowego, neurogennego).

Kodeina jest wskazana u młodzieży po 12. roku życia, w leczeniu ostrego bólu o umiarkowanym nasileniu, nieustępującego po zastosowaniu samego paracetamolu lub innych leków przeciwbólowych stosowanych w monoterapii, takich jak ibuprofen.

Kiedy nie stosować preparatu Efferalgan Codeine - tabletki musujące?

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu, jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu.

Stosowanie preparatu jest przeciwwskazane u osób:
• z ciężką niewydolnością nerek lub wątroby lub czynna, niewyrównana choroba wątroby
• z chorobą alkoholową
• z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej
• stosujących równolegle lub w okresie ostatnich 2 tygodni inhibitory MAO
• stosujących opioidowe leki przeciwbólowe o działaniu agonistyczno-antagonistycznym (np. buprenorfina, nalbufina, pentazocyna)
• z niewydolnością oddechową, niezależnie od stopnia jej nasilenia
• z astmą oskrzelową
• u dzieci do 12. roku życia (ryzyko toksycznego działania leków opioidowych)
• u dzieci i młodzieży do 18. roku życia po zabiegu usunięcia migdałka podniebiennego i/lub gardłowego w ramach leczenia zespołu obturacyjnego bezdechu sennego
• szybko metabolizujących leki z udziałem izoenzymu 2D6 cytochromu P450
• u kobiet w I trymestrze ciąży oraz w okresie karmienia piersią
• u dzieci o masie ciała mniejszej niż 33 kg (do 12. roku życia).

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Efferalgan Codeine - tabletki musujące?

Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych.

Nie stosować preparatu bez zalecenia lekarza. Preparat wydawany jest na receptę i może być stosowany tylko na zlecenie lekarza.

Nie należy stosować równolegle innych leków zawierających paracetamol, ze względu na ryzyko przedawkowania i wystąpienia ciężkich działań niepożądanych (w tym uszkodzenia wątroby). Należy sprawdzić czy inne stosowane leki nie zawierają paracetamolu.

Nie wolno stosować dawek większych niż zalecane, ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku, a może spowodować ciężkie uszkodzenia wątroby. Objawy uszkodzenia wątroby (obejmujące ostre zapalenie wątroby, niewydolność wątroby, zastoinowe zapalenie wątroby, cytolityczne zapalenie wątroby) pojawiają się zwykle po 2. dniach od podania leku, a maksymalne ich nasilenie występuje po 4.–6. dniach. W przypadku przyjęcia dawki większej niż zalecana należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem, nawet jeżeli nie występują żadne działania niepożądane. Leczenie z zastosowaniem antidotum powinno zostać wdrożone tak szybko, jak to możliwe.

Długotrwałe stosowanie dużych dawek kodeiny może prowadzić do uzależnienia. Aby uniknąć przedawkowania, należy sprawdzić czy inne stosowane preparaty nie zawierają kodeiny.

Ból neurogenny (w tym fantomowy) nie ustępuje po zastosowaniu preparatu.

Preparat wydawany jest na receptę i może być stosowany tylko na zlecenie lekarza. Jeżeli preparat stosowany jest u dzieci, należy kontrolować stan świadomości dziecka (kontakt z otoczeniem) i sprawdzać czy u dziecka nie występuje nadmierna, nieprawidłowa senność.

W okresie stosowania preparatu nie należy spożywać alkoholu ani przyjmować leków zawierających alkohol. Spożywanie alkoholu w okresie stosowania preparatu może prowadzić do toksycznego uszkodzenia wątroby i jej niewydolności oraz do nasilenia działania kodeiny.

U osób wyniszczonych, głodzonych lub regularnie spożywających alkohol istnieje zwiększone ryzyko uszkodzenia wątroby.

Ze względu na zawartość paracetamolu, należy zachować ostrożność u osób:
- z łagodnymi i umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby, w tym z zespołem Gilberta (rodzinna hiperbilirubinemia)
- z umiarkowanymi i ciężkimi zaburzeniami czynności nerek
- z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej (ryzyko wystąpienia anemii hemolitycznej)
- z przewlekłą chorobą alkoholową, spożywających alkohol w nadmiernych ilościach
- z anoreksją, bulimią lub wyniszczeniem
- długotrwale niedożywionych
- z małymi rezerwami glutationu w wątrobie np. z zaburzeniami łaknienia, z mukowiscydozą, zakażonych wirusem HIV, głodzonych lub wyniszczonych, z posocznicą
- odwodnionych
- z oligemią (zmniejszona objętość krwi krążącej w naczyniach krwionośnych).

Paracetamol może powodować wystąpienie ciężkich reakcji skórnych (w tym ostra uogólniona osutka krostkowa, martwica toksyczna rozpływna naskórka, zespół Stevensa i Johnsona), które mogą prowadzić do zgonu. W przypadku pojawienia się wysypki, innych zmian skórnych lub innych objawów nadwrażliwości, należy zaprzestać stosowania preparatu i skonsultować się z lekarzem.

Działanie opioidów na OUN może powodować ciężką, zagrażającą życiu depresję oddechową.

Jednoczesne przyjmowanie alkoholu i kodeiny może nasilać depresyjne działanie na OUN. Ze względu na zawartość kodeiny, w czasie leczenia nie należy spożywać alkoholu.

Stosowanie kodeiny może nasilać istniejące nadciśnienie śródczaszkowe. U osób z urazami głowy należy zachować ostrożność ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia depresji oddechowej i uspokojenia polekowego, które mogą utrudniać ocenę neurologiczną.

Opioidy obniżają próg drgawkowy, należy zachować ostrożność u osób z padaczką.

Długotrwałe stosowanie leków przeciwbólowych, w tym leków opioidowych, zwiększa ryzyko wystąpienia polekowego bólu głowy.

Długotrwałe stosowanie opioidów może powodować hiperalgezję (przeczulicę).

Stosowanie opioidów może wywoływać oporne na leczenie środkami przeczyszczającymi zaparcia. Należy monitorować czynność jelit.
Podczas leczenia mogą wystąpić nudności i wymioty, częstość ich występowania może zmniejszać się w czasie lub wraz z rozwojem tolerancji.

Podczas leczenia może wystąpić świąd.

Stosowanie opioidów może maskować objawy ciężkich chorób w obrębie jamy brzusznej.
Należy zachować ostrożność u osób po zabiegu cholecystektomii. Skurcz zwieracza Oddiego może powodować objawy przypominające zawał mięśnia sercowego lub nasilać objawy u osób z zapaleniem trzustki.

Należy zachować ostrożność u osób z chorobami dróg żółciowych (kamica żółciowa), z rozrostem gruczołu krokowego lub utrudnionym odpływem moczu, z niedoczynnością tarczycy, z niedoczynnością kory nadnerczy.

Należy zachować ostrożność u osób z zaburzeniami hormonalnymi, ponieważ opioidy mogą zmniejszać stężenie hormonów.
Opioidy mogą powodować zatrzymanie moczu poprzez zmniejszenie napięcia mięśni gładkich pęcherza i rozciągnięcie pęcherza, a także hamowanie odruchu oddawania moczu, należy zachować ostrożność.

Kodeina może hamować odruch kaszlowy i z tego powodu nie należy jej stosować u osób odkrztuszających wydzielinę.

Niektóre opioidy, w tym morfina, mogą hamować czynność układu immunologicznego. Znaczenie kliniczne tego działania nie zostało określone.

Podczas stosowania opioidów mogą wystąpić sztywność mięśni oraz drgawki kloniczne mięśni.

U osób z oligemią (zmniejszona objętość krwi krążącej w naczyniach krwionośnych) oraz niedociśnieniem, podczas stosowania preparatu należy monitorować parametry hemodynamiczne.

Podczas długotrwałego stosowania opioidów może wystąpić tolerancja lub zmniejszona skuteczność przeciwbólowa. Należy zachować ostrożność.

Kodeina metabolizowana jest do aktywnego metabolitu – morfiny, z udziałem izoenzymu 2D6 cytochromu P450. U osób z nasiloną aktywnością tego izoenzymu metabolizm jest szybki i istnieje ryzyko wystąpienia toksycznego działania opioidów, nawet podczas stosowania zwykle zalecanych dawek. Głównymi objawami toksycznego działania opioidów są: dezorientacja, senność, płytki oddech, zmniejszenie źrenic, nudności, wymioty, zaparcia i brak apetytu. W ciężkich przypadkach może dojść do hamowania czynności serca i niewydolności oddechowej, co może stanowić zagrożenie życia.

Nie zaleca się stosowania kodeiny u dzieci z możliwymi zaburzeniami czynności układu oddechowego, w tym u dzieci z zaburzeniami nerwowo-mięśniowymi, ciężkimi zaburzeniami czynności serca lub układu oddechowego, zakażeniami górnych dróg oddechowych lub płuc, wielonarządowymi urazami lub poddawanych rozległym zabiegom chirurgicznym. Wymienione czynniki mogą nasilać objawy toksycznego działania morfiny.

Osoby w podeszłym wieku mogą być bardziej narażone na działanie tego preparatu, szczególnie na wystąpienie depresji oddechowej; są również bardziej podatni na hipertrofię, rozrost stercza i związane z wiekiem zaburzenie czynności nerek. U tych chorych występuje także większe prawdopodobieństwo działań niepożądanych z powodu zatrzymania moczu wywołanego opioidami. Należy zachować ostrożność.


Informacje dodatkowe o pozostałych składnikach preparatu:
• preparat może powodować dodatnie wyniki testów na obecność substancji dopingujących (informacja dla osób uprawiających sport);
• preparat zawiera benzoesan sodu, który może podrażniać skórę, oczy i błony śluzowe, oraz zwiększać ryzyko wystąpienia żółtaczki u noworodków, których matki stosowały preparat w okresie ciąży;
• preparat zawiera 380 mg sodu w 1 tabletce; należy wziąć to pod uwagę w przypadku osób będących na diecie o małej zawartości sodu;
• preparat zawiera sorbitol; osoby z dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy nie powinny stosować preparatu;
• preparat zawiera aspartam i dlatego nie powinien być stosowany przez osoby chore na fenyloketonurię.

Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?
W okresie stosowania preparatu nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać urządzeń/maszyn. Preparat może powodować zaburzenia sprawności psychoruchowej.

Dawkowanie preparatu Efferalgan Codeine - tabletki musujące

Preparat ma postać tabletek musujących do stosowania doustnego. Nie przekraczaj zaleconych dawek ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu, skonsultuj się z lekarzem.

Preparat przeznaczony jest do stosowania u dorosłych i młodzieży o masie ciała większej niż 33 kg (po 12. roku życia). Preparat należy przyjmować po wcześniejszym rozpuszczeniu tabletki w szklance wody. Nie należy żuć ani połykać nierozpuszczonej tabletki.

Dorośli: 1 tabletka 1–3 razy na dobę. Nie stosować częściej niż co 6 godzin. W przypadku nasilonego bólu można przyjąć jednorazowo 2 tabletki. Zwykle nie stosuje się dawki większej niż 6 tabletek na dobę. W przypadku bardzo nasilonego bólu dawkę można zwiększyć do 8 tabletek na dobę, co stanowi maksymalną dawkę dobową.

Nie stosować więcej niż 4 g paracetamolu i 240 mg kodeiny na dobę.

U osób w podeszłym wieku dawkę początkową należy zmniejszyć o połowę. Następnie, w przypadku dobrej tolerancji leku i konieczności stosowania większych dawek, lekarz może zalecić zwiększenie dawki.

W przypadku zaburzeń czynności nerek konieczne może być wydłużenie odstępu pomiędzy dawkami (należy skonsultować się z lekarzem). Jeżeli klirens kreatyniny jest mniejszy niż 50 ml/min ale większy niż 10 ml/min nie stosować częściej niż co 6 godzin. Jeżeli klirens kreatyniny jest mniejszy niż 10 ml/min nie stosować częściej niż co 8 godzin.

W przypadku zaburzeń czynności wątroby, czynnej dobrze kontrolowanej choroby wątroby,
przewlekłej choroby alkoholowej, niedożywienia lub odwodnienia nie wolno stosować dawki większej niż 3 g paracetamolu na dobę. Wskazane także jest zmniejszenie dawki kodeiny (należy skonsultować się z lekarzem).

Dzieci i młodzież po 12. roku życia:
Stosując preparat u dzieci należy ustalić dawkę w zależności od masy ciała dziecka. Zalecana dawka paracetamolu wynosi 10–15 mg/kg masy ciała co 4–6 godzin. Dawka maksymalna paracetamolu wynosi 60 mg/kg masy ciała na dobę, w dawkach podzielonych (do 3 g paracetamolu na dobę dla chorego o masie ciała 50 kg).

Dzieci o masie ciała 33–50 kg: jednorazowo 1 tabletkę, w razie konieczności dawkę można powtarzać co 6 godzin, nie stosować więcej niż 4 tabletki na dobę (2 g paracetamolu i 120 mg kodeiny).

Młodzież o masie ciała większej niż 50 kg: jednorazowo 1 tabletkę, w razie konieczności dawkę można powtarzać do 3 razy na dobę, nie częściej niż co 6 godzin. W przypadku nasilonego bólu można przyjąć jednorazowo 2 tabletki. Zwykle nie stosuje się dawki większej niż 6 tabletek na dobę. W przypadku bardzo nasilonego bólu dawkę można zwiększyć do 8 tabletek na dobę, co stanowi maksymalną dawkę dobową. Nie stosować więcej niż 4 g paracetamolu i 240 mg kodeiny na dobę.

U dzieci z niewydolnością nerek konieczny jest ścisły nadzór lekarski (ryzyko kumulacji paracetamolu i kodeiny w organizmie). W razie potrzeby lekarz zaleci zmniejszenie dawki. W tej grupie chorych odstęp pomiędzy dawkami powinien wynosić co najmniej 8 godzin. Należy uważnie kontrolować stan dziecka.

U osób z zaburzeniami czynności wątroby należy zmniejszyć dawkę leku lub wydłużyć odstępy pomiędzy kolejnymi dawkami. W następujących sytuacjach maksymalna dawka dobowa paracetamolu nie powinna przekroczyć 60 mg na kilogram masy ciała na dobę (maksymalnie 2 g na dobę):
- dorośli o masie ciała poniżej 50 kg
- przewlekła lub wyrównana czynna choroba wątroby, zwłaszcza łagodna do umiarkowanej niewydolność wątroby, zespół Gilberta (rodzinna hiperbilirubinemia niehemolityczna)
- przewlekła choroba alkoholowa
- długotrwałe niedożywienie (małe rezerwy glutationu w wątrobie)
- odwodnienie.
U chorych z zaburzeniami czynności wątroby należy także rozważyć zmniejszenie dawki kodeiny.

Kodeinę należy stosować w najmniejszej skutecznej dawce przez możliwie najkrótszy czas.
Regularne stosowanie pozwoli uniknąć wahań nasilenia bólu i gorączki. Odstęp pomiędzy dawkami nie może być krótszy niż 6 godzin.

Bez konsultacji z lekarzem nie należy stosować preparatu dłużej niż 3 dni. Jeżeli nie uzyska się znaczącego złagodzenia bólu, należy skonsultować się z lekarzem.

Nie stosować u dzieci do 12. roku życia.

Czy można stosować Efferalgan Codeine - tabletki musujące w okresie ciąży i karmienia piersią?

W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem!
Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub w okresie karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, poinformuj o tym lekarza przepisującego receptę na ten lek.

Należy unikać stosowania preparatu w okresie ciąży. Stosowanie preparatu u kobiet w I trymestrze ciąży jest przeciwwskazane. Stosowanie pojedynczych dawek preparatu u kobiet w II lub III trymestrze ciąży jest dopuszczone wyłącznie na zlecenie lekarza, gdy w indywidualnym przypadku uzna on stosowanie leku za konieczne. Paracetamol i kodeina przenikają przez łożysko. Kodeina ma właściwości podobne do morfiny i może powodować zahamowanie ośrodka oddechowego u noworodka związane ze stosowaniem kodeiny przez matkę w okresie ciąży (nawet w przypadku stosowania krótkotrwałego), wady rozwojowe układu oddechowego oraz ryzyko wystąpienia zespołu odstawiennego u noworodka.
Nie stosować podczas porodu.

Stosowanie preparatu w okresie karmienia piersią jest przeciwwskazane.

Czy mogę stosować równolegle inne preparaty?

Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty.

• ze względu na zawartość paracetamolu:
Nie należy stosować preparatu, jeżeli przyjmowane są inne leki zawierające paracetamol (ryzyko przedawkowania paracetamolu i wystąpienia ciężkich działań niepożądanych, w tym uszkodzenia wątroby). Należy sprawdzić czy inne stosowane leki nie zawierają paracetamolu.

Przeciwwskazane jest stosowanie preparatu z inhibitorami MAO oraz w okresie 2. tygodni po zaprzestaniu ich stosowania. Paracetamol stosowany z inhibitorami MAO może spowodować wystąpienie stanu pobudzenia i wysokiej gorączki.

W okresie stosowania preparatu nie wolno spożywać alkoholu. Spożywanie alkoholu w okresie stosowania preparatu może prowadzić do toksycznego uszkodzenia wątroby i jej niewydolności.

Salicylamid wydłuża czas wydalania paracetamolu.

Leki zwiększające metabolizm wątrobowy, w tym ryfampicyna, leki przeciwpadaczkowe (np. fenytoina, karbamazepina), barbiturany (np. fenobarbital), leki nasenne stosowane równolegle z paracetamolem zwiększają ryzyko uszkodzenia wątroby, nawet jeżeli paracetamol stosowany jest w zalecanych dawkach.

Należy zachować ostrożność, jeżeli równolegle stosowany jest izoniazyd lub zydowudyna.

Stosowanie paracetamolu z niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ) zwiększa ryzyko wystąpienia zaburzeń czynności nerek.

Paracetamol może nasilać działanie leków przeciwzakrzepowych z grupy kumaryny (np. warfaryna) zwiększając ryzyko krwawień. Należy kontrolować współczynnik INR w trakcie równoległego stosowania tych leków, jak również w okresie tygodnia po zaprzestaniu stosowania paracetamolu.

Fenytoina może zmniejszać skuteczność działania paracetamolu i zwiększać ryzyko toksycznego uszkodzenia wątroby.

Probenecyd wydłuża czas wydalania paracetamolu.

Paracetamol może wpływać na wyniki niektórych badań laboratoryjnych (np. oznaczanie stężenia glukozy we krwi, próby wątrobowe, ocena niewydolności trzustki, pomiar czasu protrombinowego, badanie stężenia metadrenaliny w moczu i inne).

• ze względu na zawartość kodeiny:
Przeciwwskazane jest stosowanie preparatu z opioidowymi lekami przeciwbólowymi o działaniu agonistyczno-antagonistycznym (np. buprenorfina, nalbufina, pentazocyna) oraz z naltreksonem.

W okresie stosowania preparatu nie wolno spożywać alkoholu, ani przyjmować leków zawierających alkohol. Spożywanie alkoholu nasila sedatywne działanie leków opioidowych.

Należy zachować ostrożność w przypadku stosowania preparatu z niżej wymienionymi lekami, z powodu ryzyka zahamowania ośrodka oddechowego, wystąpienia zaburzeń świadomości i innych ciężkich działań niepożądanych wynikających z hamowania czynności ośrodkowego układu nerwowego:
• pochodne morfiny o działaniu przeciwbólowym (np. alfentanyl, dekstromoramid, dekstropropoksyfen, dihydrokodeina, fentanyl, hydromorfon, morfina, oksykodon, petydyna, fenoperydyna, remifentanyl, sufentanyl, tramadol)
• pochodne morfiny o działaniu przeciwkaszlowym (dekstrometorfan, noskapina, folkodyna, kodeina, etylomorfina)
• leki przeciwlękowe, uspokajające i nasenne (benzodiazepiny, barbiturany, inne jak np. meprobamat), metadon, neuroleptyki, leki przeciwdepresyjne o działaniu uspokajającym (amitryptylina, doksepina, mianseryna, mirtazapina, trymipramina), leki przeciwhistaminowe blokujące receptor H1, leki przeciwnadciśnieniowe o działaniu ośrodkowym, baklofen, talidomid.

Stosowanie kodeiny z lekami cholinolitycznymi (np. bromek ipratropium, skopolamina, atropina) może prowadzić do niedrożności porażennej jelit.

Jakie działania niepożądane mogą wystąpić przy stosowaniu Efferalgan Codeine - tabletki musujące?

Jak każdy lek, również Efferalgan Codeine może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.

Działania niepożądane związane z zawartością paracetamolu występują rzadko lub bardzo rzadko. Możliwe: nudności, wymioty, biegunkę, bóle brzucha, złe samopoczucie, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych (w przypadku przedawkowania paracetamolu lub stosowania długotrwałego może wystąpić ostra niewydolność wątroby, uszkodzenie lub martwica wątroby), zaburzenia czynności nerek (kolka nerkowa, ostra niewydolność nerek, martwica brodawek nerkowych), zaburzenia hematologiczne (małopłytkowość, leukopenia, neutropenia, zmiana wartości parametru INR charakteryzującego proces krzepnięcia krwi), zwiększenie częstotliwości rytmu serca, zmniejszenie ciśnienia tętniczego. Możliwe reakcje nadwrażliwości: świąd, wysypka, pokrzywka, rumień, a także niebezpieczny dla życia obrzęk naczynioruchowy (objawy mogą obejmować obrzęk warg, krtani, języka, duszność), skurcz oskrzeli, zwłaszcza u chorych z nadwrażliwością na kwas acetylosalicylowy lub inne niesteroidowe leki przeciwzapalne, reakcje anafilaktyczne, aż do objawów wstrząsu anafilaktycznego (przyspieszenie czynności serca, gwałtowne obniżenie ciśnienia tętniczego, utrata przytomności). Bardzo rzadko ciężkie reakcje skórne, w tym ostra uogólniona osutka krostkowa, martwica toksyczna rozpływna naskórka, zespół Stevensa i Johnsona, które mogą prowadzić do zgonu.

Zawarta w preparacie kodeina może powodować zahamowanie czynności ośrodka oddechowego, skurcz oskrzeli, wymioty, zaparcia, nudności, zaburzenia nastroju, sedacja, euforia, zwężenie źrenic, zatrzymanie moczu, bóle i zawroty głowy, senność, objawy alergiczne (świąd, pokrzywka, wysypka). Może wystąpić ostry ból brzucha związany z zaburzeniami dróg żółciowych lub trzustki (zwiększone ryzyko u chorych po usunięciu pęcherzyka żółciowego). Po przewlekłym stosowaniu dużych dawek może rozwinąć się uzależnienie, a także tolerancja na działanie przeciwbólowe i przeciwkaszlowe. Objawy odstawienne mogą wystąpić po zaprzestaniu stosowania preparatu oraz u noworodka matki przyjmującej kodeinę w okresie ciąży.

Przeczytaj też artykuły

Ból brzucha Ból głowy

Inne preparaty na rynku polskim zawierające kodeina + paracetamol

Antidol 15 (tabletki) Paramax-Cod (tabletki) Solpadeine Forte TABS (tabletki powlekane) Talvosilen forte (kapsułki) Ultracod (tabletki)

Doradca Medyczny
  • Czy mój problem wymaga pilnej interwencji lekarskiej?
  • Czy i kiedy powinienem zgłosić się do lekarza?
  • Dokąd mam się udać?
+48

w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł

Zaprenumeruj newsletter

Na podany adres wysłaliśmy wiadomość z linkiem aktywacyjnym.

Dziękujemy.

Ten adres email jest juz zapisany w naszej bazie, prosimy podać inny adres email.

Na ten adres email wysłaliśmy już wiadomość z linkiem aktywacyjnym, dziękujemy.

Wystąpił błąd, przepraszamy. Prosimy wypełnić formularz ponownie. W razie problemów prosimy o kontakt.

Jeżeli chcesz otrzymywać lokalne informacje zdrowotne podaj kod pocztowy

Nie, dziękuję.
Poradnik świadomego pacjenta