Prawie 300 osób wzięło udział w konferencji „Szczep (się) świadomie – od immunologii do praktyki” w Warszawie. - Zarówno sama tematyka szczepień, jak i problemy komunikacji z pacjentami są w programie studiów obecne w ilościach śladowych – tłumaczyli duże zainteresowanie konferencją organizatorzy. Medycyna Praktyczna była jednym z partnerów wydarzenia.
Fot. Tomasz Stańczak / Agencja Gazeta
Duża dawka wiedzy na temat szczepień i warsztaty, jak rozmawiać na ten (i nie tylko ten) gorący temat z pacjentami. Młodzi adepci sztuki lekarskiej, którzy w Centrum Dydaktycznym Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego (WUM) spędzili pierwszą niedzielę kwietnia, podkreślali, że cennym doświadczeniem była zwłaszcza praca z psychologami.
W konferencji „Szczep (się) świadomie – od immunologii do praktyki” zorganizowanej na Warszawskim Uniwersytecie Medycznym przez Oddział Warszawski Międzynarodowego Stowarzyszenia Studentów Medycyny IFMSA-Poland, wzięło udział około 300 osób – przede wszystkim studentów medycyny, przyszłych lekarzy. Aula Centrum Dydaktycznego była prawie pełna. - Mieliśmy jeszcze bardzo dużo zgłoszeń, wiele osób zapisywało się na listę rezerwową – powiedziała „MP” Aleksandra Maciążka, koordynatorka konferencji.
Skąd tak duże zainteresowanie tematyką szczepień wśród studentów, zwłaszcza z młodszych lat? - Po pierwsze, temat jest w ostatnich miesiącach bardzo żywo dyskutowany. Nie tylko w mediach – tłumaczyła Aleksandra Maciążka. Pytania dopadają studentów na spotkaniach towarzyskich i rodzinnych. „To jak jest z tymi szczepionkami? Powodują autyzm? Są skuteczne? Testują je tylko na zwierzętach? Nie znasz się? Przecież studiujesz medycynę! To czego Was tam uczą??? Znasz to z własnego doświadczenia? Albo chcesz uniknąć takiej sytuacji w przyszłości? Przyjdź na naszą konferencje! Znaj odpowiedzi na wszystkie pytania!! Nie daj się zaskoczyć!!” – zachęcali organizatorzy na Facebooku.
Ale jest jeszcze drugi powód zainteresowania: zarówno sama tematyka szczepień, jak i problemy komunikacji z pacjentami są w programie studiów obecne w ilościach śladowych. - Mieliśmy immunologię, ale o samych szczepieniach na zajęciach było naprawdę niewiele – przyznaje koordynatorka konferencji, studentka trzeciego roku.
Uczestnicy słuchali wykładów, mieli też możliwość zadawania pytań. Pytali o wszystko: o to, jak się pozyskuje materiał do szczepionek, o bezpieczeństwo nowoczesnych, wieloskładnikowych preparatów, o to, czy i dlaczego przeciw grypie trzeba się szczepić co roku, w jaki sposób ustala się związek między szczepieniem a NOP, o szczepienia zalecane w ciąży i o działający w Sejmie zespół ds. bezpieczeństwa szczepień, kierowany przez posła Liroya.
O tym, że studenci WUM (nie tylko Wydziału Lekarskiego) interesują się tematyką szczepień, choć nie zawsze idzie to w parze z wiedzą na ich temat, świadczą też wyniki internetowej ankiety, przeprowadzonej na początku marca. W ankiecie wzięły udział 483 osoby – wyłącznie studenci uczelni. 95% z nich za pytanie o stosunek do szczepień ochronnych wybrało odpowiedź „jestem zwolennikiem szczepień”. 4% ankietowanych uważa, że prawdziwe jest twierdzenie, iż szczepionki mogą wywoływać autyzm. 12% sądzi, że szczepionki skojarzone, wieloskładnikowe, mogą być bardziej niebezpieczne od pojedynczych. 10% jest zdania, że duża liczba szczepień przeciąża układ odpornościowy dziecka. - Odpowiedź prawidłową, że żadne z wymienionych stwierdzeń nie jest prawdziwe, wybrała ogromna większość ankietowanych – podkreślała autorka ankiety, Emilia Jaśniewska.
Niemal wszyscy ankietowani studenci stwierdzili, że znają argumenty przeciwników szczepień. Zdaniem zdecydowanej większości respondentów (ponad 70%) za to, że w Polsce rośnie liczba nieszczepionych dzieci ponoszą odpowiedzialność przede wszystkim ruchy antyszczepionkowe. Ponad 40% (można było wskazać więcej niż jedną odpowiedź) obwinia zaniechania po stronie urzędów i mediów, których skutkiem jest niedostateczna edukacja rodziców, co piąty widzi odpowiedzialność lekarzy i personelu medycznego (brak wyczerpującej informacji).
Okazją do praktycznej nauki, jak skutecznie przekazywać informacje na temat szczepień pacjentom (przede wszystkim rodzicom małych dzieci), były warsztaty z psychoterapeutą. Adepci medycyny, dzięki ćwiczeniom sami mogli się przekonać, jak odmienne uczucia towarzyszą, lub mogą towarzyszyć, lekarzowi i pacjentowi przed ich spotkaniem w gabinecie. Z jednej strony – zniecierpliwienie, złość, frustracja. Z drugiej – obawa, strach, niepewność, chęć ucieczki. Negatywne nastawienie, chęć konfrontacji zamyka drogę do porozumienia – usłyszeli. Dłuższą chwilę zajęło wyjaśnienie, dlaczego lepiej jest zaprosić pacjenta osobiście i „po imieniu” do gabinetu, niż wołać go „po numerze” zza biurka, nawet jeśli w rejestracji pacjenci takie numerki dostają. Prowadząca warsztaty Anna Muszyńska krok po kroku wyjaśniała, dlaczego lekarz nie powinien odgradzać się od pacjenta biurkiem, ani dokumentacją medyczną. Dlaczego powinien umieć patrzeć mu w oczy, a nawet – śledzić i reagować na mimikę. Jak przekonywać, a nie narzucać swojego zdania. - Jako lekarze będziecie ekspertami od medycyny. Pacjent zawsze pozostanie ekspertem od samego siebie – przypominała.
Problemem, o czym mówił już podczas wykładów dr n. med. Paweł Grzesiowski z Fundacji „Instytut Profilaktyki Zakażeń” w Warszawie, jest niewielka ilość czasu, jaką lekarz w publicznej służbie zdrowia może poświęcić na jedną wizytę – 6-7 minut. - Wizyta szczepienna powinna trwać minimum dwadzieścia minut – tłumaczył.
Medycyna Praktyczna była jednym z partnerów wydarzenia, a uczestnicy otrzymali egzemplarze kwartalnika „Medycyna Praktyczna Szczepienia”, m.in. poświęcone tematyce rozmów lekarza z pacjentem na temat szczepień.
