Pytanie nadesłane do redakcji
Witam serdecznie, moja 6-letnia córeczka od około 4 miesięcy ma duży problem z pęcherzem, bardzo często w ciągu dnia odczuwa silne, naglące parcie na pęcherz, do tego stopnia, że gdy się już wysiusia, to nadal czuje parcie, jednak nie w każdej sytuacji. Dodam, że gdy zaśnie, problem znika. Miała zrobione w tym kierunku badanie ogólne moczu, które jest w porządku, dwukrotnie posiew moczu - poniżej 100 CFU/ml, USG dróg moczowych - w porządku, oraz badanie urodynamiczne - przepływ cewkowy i cystometria, które nie wykazały nieprawidłowości. Po tym badaniu lekarz stwierdził, że te zbyt częste nieprawidłowe skurcze pęcherza mogą być na tle psychogennym. Bardzo proszę podpowiedzieć mi, co to może być, gdzie dalej powinnam szukać pomocy. Będę ogromnie wdzięczna. Pozdrawiam.
Odpowiedziała
dr med. Iwona Ogarek
specjalista nefrolog, specjalista pediatra
Oddział Nefrologii
Uniwersytecki Szpital Dziecięcy w Krakowie
Opisane objawy mogą być odzwierciedleniem zaburzenia czynnościowego dróg moczowych nazywanego nadczynnym (nadreaktywnym) pęcherzem moczowym. Jest to zaburzenie czynności pęcherza i cewki, pojawiające się u ponad 50% dzieci w wieku 3-14 lat.
Charakterystyczne dla niego jest pojawienie się nadczynnych skurczów wypieracza podczas fazy gromadzenia moczu. Subiektywną cechą jest obecność parć naglących oraz czasem nieotrzymania moczu z parcia. To skutkuje zwiększeniem napięcia zwieracza podczas skurczu wypieracza z powstaniem czynnościowej przeszkody podpęcherzowej podczas oddawania moczu i z powstaniem wysokiego ciśnienia śródpęcherzowego, utrzymującego się niezależnie od tego, czy pęcherz się opróżnia, czy jest zrelaksowany.
Dzieci z nadczynnym wypieraczem i słabo wyrażoną przeszkodą podpęcherzową oddają mocz prawidłowo, opróżniając pęcherz do końca. Ponad 1/3 dzieci z nadczynnym pęcherzem nie ma nietrzymania moczu.
Nieprawidłowości powyższe powinny znaleźć swoje odzwierciedlenie w wykonanym badaniu urodynamicznym. Jeśli wynik badania urodynamicznego jest prawidłowy, a objawy kliniczne się utrzymują, celowe wydaje się wdrożenie leczenia polegającego na eliminacji mimowolnych skurczów wypieracza (leki przeciwcholinergiczne). Postępowaniem wspomagającym leczenie jest normalizacja wypróżnień oraz odpowiednia podaż właściwych płynów z unikaniem napojów gazowanych oraz napojów zawierających kofeinę.
Piśmiennictwo:
Avner E.D., Harmon W.E., Niaudet P., Yoshikawa N.: Pediatric nephrology. Elsevier Saunders 2009.Skobejko-Włodarska L.: Nieneurogenne zaburzenia czynności dolnych dróg moczowych. Pol. Merk. Lek. 2008; XXIV (supl. 4): 131.
