Konsultacje publiczne projektu nowelizacji ustawy o świadczeniach zdrowotnych finansowanych ze środków publicznych dobiegają końca. Swoje uwagi do propozycji resortu zdrowia zgłosiło i upubliczniło Porozumienie Rezydentów OZZL. Uwag jest dużo, a generalna ocena przygotowanych w resorcie zdrowia przepisów – krytyczna.
Protest rezydentów i pacjentów w Gdańsku 26 października 2017. Fot. Bartosz Bańka / Agencja Gazeta
Projekt Ministerstwa Zdrowia ma skonsumować znaczącą część porozumienia, jakie minister zdrowia podpisał w lutym z przedstawicielami Porozumienia Rezydentów. Ministerstwo opublikowało dokument 8 maja – i od kilkunastu dni krytyka ze strony młodych lekarzy nie tylko nie cichnie, ale wręcz się wzmaga. – W wielu miejscach są rozbieżności w stosunku do podpisanego w lutym porozumienia – uzasadniają swoje stanowisko rezydenci.
W środę PR OZZL upubliczniło uwagi do projektu. Lekarze skupili się przede wszystkich na kwestiach dotyczących ich pracy i wynagrodzenia.
Po pierwsze, postulują zmiany w obszarze dodatku lojalnościowego, który mieliby otrzymywać rezydenci w zamian za zobowiązanie się do pracy w Polsce. Rezydenci chcą, by w ustawie zapisano, że dodatek otrzymają lekarze, którzy w trakcie rezydentury zobowiążą się do wykonywania zawodu lekarza na terytorium kraju w podmiocie wykonujących działalność leczniczą, w łącznym okresie dwóch z pięciu kolejnych lat przypadających od dnia uzyskania potwierdzenia zakończenia szkolenia specjalizacyjnego. Zdecydowanie nie zgadzają się natomiast na propozycję Ministerstwa Zdrowia, by odpracowanie dodatku lojalnościowego musiało mieć miejsce po pierwsze w placówkach posiadających kontrakt z NFZ, po drugie – by konieczny był „wymiar minimum jednego etatu”, zwłaszcza jeśli ten warunek miałby być spełniony u jednego świadczeniodawcy. Rezydenci zwracają uwagę, że w niektórych specjalizacjach – np. w patomorfologii, ale też stomatologii – lekarze najczęściej pracują w kilku placówkach.
Po drugie, chcą by ministerstwo wycofało się z nadmiernego – w ich ocenie – rygoryzmu w interpretacji „tożsamych świadczeń” przy ustalaniu warunków płacowych dla lekarzy specjalistów. W lutym lekarze uzgodnili z ministrem, że wyższe uposażenie (6750 zł brutto) będą dostawać lekarze-specjaliści, którzy podpiszą ze swoim „macierzystym” szpitalem umowę lojalnościową i zobowiążą się do nieudzielania „tożsamych świadczeń” w innej placówce posiadającej kontrakt z NFZ. Rezydenci zwracają uwagę, że zapis ten miał wykluczyć dyżurowanie przez lekarza w innych szpitalach. Natomiast ministerstwo w projekcie ustawy praktycznie zamyka specjalistom możliwość podejmowania pracy poza częścią poradni AOS i POZ. „Wprowadzenie ww. regulacji uniemożliwi między innymi wykonywanie świadczeń z zakresu np. stomatologii czy ratownictwa medycznego, co wydaje się przeinaczać sens zawartego porozumienia” – czytamy w opinii PR OZZL.
Po trzecie, rezydenci sprzeciwiają się zapisom, które umożliwiają uzupełnianie podstawowego wymiaru czasu pracy godzinami dyżurowymi i domagają się wprowadzenia do ustawy zapisu, że „godziny pełnionych dyżurów medycznych nie będą uzupełnieniem podstawowego czasu pracy, w sytuacji, gdy lekarz odbywający szkolenie specjalizacyjne nie przepracuje w miesiącu podstawowego czasu pracy wymaganego programem specjalizacji”. Rezydenci zwracają też uwagę, że odpoczynek po dyżurze medycznym nie powinien powodować przedłużenia odbywania specjalizacji i powinien być zaliczony do czasu jej trwania. Chcą też wprowadzenia do ustawy zapisu, który zabezpieczałby ich dochody z tytułu pełnienia dyżurów lekarskich (nowelizacja przewiduje, że Ministerstwo Zdrowia będzie finansować dyżury rezydentów). Rezydenci proponują, by w ustawie znalazł się zapis, że „w przypadku wystąpienia różnicy pomiędzy kosztem dyżuru medycznego a przekazanymi środkami finansowymi różnica jest finansowana przez podmiot leczniczy, w którym lekarz w trakcie szkolenia specjalizacyjnego odbywa dyżur medyczny”.
PR OZZL chce też, by już w tej chwili parlament uchwalił, że w 2028 roku znikną klauzule opt-out. Przewiduje to porozumienie podpisane w lutym, ale w przygotowanej przez resort zdrowia nowelizacja nie znalazł się taki zapis.
