Sandimmun - koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji

Zapobieganie odrzucaniu przeszczepu po przeszczepieniu narządów miąższowych. Leczenie komórkowego odrzucania przeszczepu u chorych uprzednio otrzymujących inne leki immunosupresyjne. Monoterapia. 12 h przed transplantacją 3–5 mg/kg mc./d, leczenie kontynuować 1–2 tyg. po operacji, następnie zmniejszać do najmniejszej skutecznej dawki (zwykle 0,7–2 mg/kg mc./d), w zależności od stężenia cyklosporyny w osoczu. W terapii skojarzonej początkowo 1–2 mg/kg mc./d.
Zapobieganie odrzucaniu przeszczepu po alogenicznej transplantacji szpiku i transplantacji komórek macierzystych. Leczenie i profilaktyka choroby przeszczep przeciw gospodarzowi. Pierwszą dawkę należy podać w dniu poprzedzającym przeszczepienie; zwykle wynosi ona 3–5 mg/kg mc./d; kontynuować do 2 tyg. po operacji. Następnie zaleca się leczenie cyklosporyną podawaną p.o., które należy kontynuować co najmniej przez 3 mies. (najlepiej przez 6 mies.). Następnie stopniowo zmniejsza się dawkę aż do odstawienia leku rok po przeszczepieniu. Niekiedy po odstawieniu leku może wystąpić choroba „przeszczep przeciw gospodarzowi”, zwykle ustępująca po ponownym podaniu cyklosporyny; w takich przypadkach należy podać p.o. dawkę uderzeniową 10–12,5 mg/kg mc., a następnie dawkę podtrzymującą równą dawce, która wcześniej dawała zadowalające wyniki; w leczeniu łagodnej przewlekłe postaci tej choroby należy stosować małe dawki cyklosporyny.

Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu. Nie stosować równolegle z substratami glikoproteiny P lub białek transportujących aniony organiczne (OATP) oraz z lekami zawierającymi np. bozentan, eteksylan dabigatranu i aliskiren, których zwiększone stężenie w osoczu może być związane z występowaniem ciężkich i/lub zagrażających życiu zdarzeń. Nie stosować równolegle z preparatami zawierającymi ziele dziurawca. Podczas leczenia nie należy karmić piersią.

Dawkę dobową podawać w 2 daw. podz., we wlewie i.v. Ze względu na ryzyko anafilaksji stosowanie i.v. należy zarezerwować dla pacjentów poddawanych przeszczepieniu narządów, którzy nie są w stanie przyjąć leku p.o. (np. krótko po operacji), lub u których wchłanianie postaci doustnych może być zmniejszone z powodu zaburzeń żołądkowo-jelitowych; w takich przypadkach zaleca się jak najszybszą zmianę na leczenie p.o. Podczas leczenia konieczne jest rutynowe monitorowanie stężenia cyklosporyny we krwi. W badaniach klinicznych uczestniczyły dzieci w wieku od 1. rż.; niekiedy u dzieci i młodzieży konieczne było podanie większych dawek cyklosporyny na kg mc. niż te stosowane u osób dorosłych i były one tolerowane. Szczegółowe informacje – patrz: zarejestrowane materiały producenta.