Flukonazol – to syntetyczny azolowy lek przeciwgrzybiczy z grupy pochodnych triazolu. Mechanizm działania leków z tej grupy polega na hamowaniu enzymu odpowiedzialnego za biosyntezę ergosterolu, jednego ze składników budujących błonę komórkową grzyba. Prowadzi to do zwiększenia przepuszczalności błony komórkowej, zaniku jej funkcji ochronnych, zahamowania wzrostu i w konsekwencji obumarcia grzyba.
Aby lek przeciwgrzybiczy zadziałał skutecznie, musi osiągnąć w miejscu zakażenia stężenie niezbędne do zahamowania wzrostu lub zabicia grzyba, a równocześnie stężenie to musi pozostawać bezpieczne dla ludzkich komórek. Jeśli oba te warunki zostają spełnione, mówimy, że dany grzyb jest wrażliwy na antybiotyk, jeśli nie – mamy do czynienia z opornością na lek. Oporność na działanie azolowych leków przeciwgrzybiczych może być związana z mutacją genu kodującego enzym, na który działają te leki, powodującą zmniejszenie powinowactwa enzymu do leku.
Flukonazol stosuje się w leczeniu ostrej i nawracającej kandydozy pochwy, kandydozy błon śluzowych obejmującej jamę ustną, gardło i przełyk oraz układ oddechowy, kandydurii (obecność grzybów Candida albicans w moczu), przewlekłej kandydozy śluzówkowo-skórnej uwarunkowanej genetycznie, przewlekłej zanikowej kandydozy jamy ustnej (związanej ze stosowaniem protez zębowych), kandydozy wieloogniskowej, uogólnionej, z zajęciem otrzewnej, wsierdzia, dróg oddechowych, dróg moczowych, opon mózgowych, grzybic skóry (grzybica stóp, grzybica skóry gładkiej, grzybica pachwin, łupież pstry), kryptokokowego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych, zarażeń kryptokokami o innej lokalizacji (np. płuca, skóra). Stosowany jest też w zapobieganiu nawrotom kryptokokowego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych u chorych na AIDS i zakażonych HIV, zapobieganiu grzybicom u chorych z upośledzoną odpornością, także u chorych z nowotworami złośliwymi w przebiegu chemio- lub radioterapii, w przypadkach leczenia immunosupresyjnego lub neutropenii.
Po podaniu doustnym flukonazol prawie całkowicie wchłania się z przewodu pokarmowego, maksymalne stężenie we krwi osiąga po ok. 0,5–1,5 h. Obecność pokarmu nie wpływa na wchłanianie leku. Metabolizowany jest w niewielkim stopniu. Biologiczny okres półtrwania wynosi ok. 30 h. Wydalany jest głównie z moczem (>80% w postaci niezmienionej, 11% w postaci metabolitów), w ok. 2,5% wydalany jest z kałem.
w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł