Pytanie nadesłane do redakcji
Proszę o informację, czy przy rodzinnych przeszczepieniach nerek, pomiędzy rodzeństwem stosowane są również leki odpornościowe. Podobno w takich przypadkach leki te nie są w ogóle potrzebne. Jest to dla mnie bardzo ważna informacja, gdyż chcę być dawcą nerki dla mojej siostry. Z góry serdecznie dziękuję za udzielenie informacji.
Odpowiedziała
dr hab. med. Teresa Nieszporek
Katedra i Klinika Nefrologii, Endokrynologii i Chorób Przemiany Materii
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Zgodnie z polskimi przepisami prawnymi członek rodziny (krewny w linii prostej, rodzeństwo, małżonek) chorego ze schyłkową niewydolnością nerek może być żywym dawcą nerki dla bliskiej osoby. Osoba chora, czyli potencjalny biorca powinna być wcześniej zakwalifikowana do transplantacji nerki.
Jeżeli grupa krwi dawcy jest zgodna z grupą krwi biorcy (nie jest konieczna zgodność w układzie Rh) oraz gdy wynik próby krzyżowej jest ujemny można przystąpić do dalszych etapów badania potencjalnego dawcy. Próba krzyżowa ma na celu wykrycie w surowicy biorcy przeciwciał skierowanych przeciwko antygenom dawcy.
U każdego potencjalnego dawcy badane są antygeny zgodności tkankowej (antygeny HLA) i porównywane z antygenami biorcy. U bliskich członków rodziny, w tym u rodzeństwa należy spodziewać się dużej zgodności antygenów HLA, czyli kilku jednakowych antygenów. Pełna zgodność antygenowa występuje tylko u bliźniąt jednojajowych.
W przypadku przeszczepienia nerki od bliźniaka jednojajowego, charakteryzującego się identycznymi antygenami zgodności tkankowej nie jest potrzebne leczenie immunosupresyjne biorcy po zabiegu transplantacji.
W przypadku jednak niepełnej zgodności, co ma miejsce w przypadku rodzeństwa (innego niż bliźnięta jednojajowe) lub np. rodziców leczenie immunosupresyjne jest konieczne, chociaż w niektórych przypadkach dawki leków zapobiegających odrzucaniu przeszczepu mogą być mniejsze.
Odległe wyniki przeszczepiania nerek od żywych dawców są znacznie lepsze niż wyniki przeszczepiania narządów pobranych od dawców zmarłych.
Każdy potencjalny dawca nerki przed pobraniem narządu jest bardzo gruntowanie badany i w przypadku wykrycia chorób, które mogłyby pogorszyć stan zdrowia po usunięciu nerki odstępuje się od zabiegu pobrania narządu. Po oddaniu narządu do przeszczepu żywy dawca nerki pozostaje pod wieloletnią opieką ośrodka transplantacyjnego.
