Za mało szczegółów
Z wymienionych ustaw tylko jeden projekt przyjął rząd, pozostałe są w fazie przygotowań, a ustawa w sprawie Narodowej Służby Zdrowia (m.in. likwidacja NFZ) nie trafiła nawet do konsultacji społecznych. Problemem może być finansowanie tych zmian. Stale rosną też koszty placówek medycznych. Szpitale oszacowały, że samo podniesienie stawki godzinowej i płacy minimalnej w skali roku będzie je kosztowało przynajmniej kilkaset milionów złotych w skali tego roku.
Trwają też prace nad ustawowym podniesieniem (już od lipca tego roku) najniższych płac grupie blisko pół miliona pracowników medycznych zatrudnionych na etatach (to nowa, osobna regulacja prawna tylko dla tego sektora, która czeka na przyjęcie przez rząd). Zakłada się, że ten wzrost w przeważającej mierze placówki pokryją z kontraktów z NFZ.
Brak szacunków, jak poszerzenie grona uprawnionych do pomocy medycznej wpłynie na ilość realizowanych świadczeń, a co za tym idzie – na koszty szpitali i przychodni.
Do tego trzeba dodać koszty niezbędnych inwestycji w placówkach medycznych.
Z drugiej strony brakuje pieniędzy, by opłacając więcej lekarzy i usług, skrócić kolejki (w tym roku udało się wygospodarować dodatkowych 57 mln zł na niewielkie skrócenie listy oczekujących do operacji zaćmy; w wielu pozostałych dziedzinach sytuacja się pogorszyła). Do tego należy doliczyć wzrost finansowania z NFZ opieki hospicyjnej i paliatywnej.
Poważnym problemem jest brak szczegółowych prognoz kosztów i zbyt mała koordynacja zmian prowadzonych przez poszczególnych wiceministrów oraz podległe resortowi instytucje. Na przykład równolegle z planami tworzenia sieci szpitali i wprowadzenia zmian ich finansowania na zryczałtowane stawki prowadzone są prace nad zmianami taryf, jakie placówki dostają za leczenie (chodzi o liczbę punktów przypisaną procedurom, którą potem NFZ przelicza na stawki – zwykle w relacji ok. 51 zł za punkt).
Autorka jest dziennikarzem Dziennika Gazety Prawnej.
Planowany harmonogram wprowadzania systemowych zmian w służbie zdrowia: | |
---|---|
Czerwiec 2017 | zostanie przedstawiona lista szpitali, które wejdą do sieci. |
Lipiec 2017 | wejście w życie nowych rozwiązań w podstawowej opiece zdrowotnej. Koordynacją poruszania się pacjentów w systemie i ich leczeniem zajmą się zespoły złożone z lekarza, pielęgniarki, położnej, pielęgniarki szkolnej i dietetyka. |
Lipiec 2017 | początek podnoszenia najniższych płac w ochronie zdrowia. |
Październik 2017 | uruchomienie sieci szpitali i skierowanie do niej większości pieniędzy na leczenie szpitalne w formie ryczałtu (a nie jak teraz płatności za wykonane świadczenia). |
Styczeń 2018 | zastąpienie Narodowego Funduszu Zdrowia systemem administrowanym przez ministra zdrowia i – powstałe z przekształcenia oddziałów wojewódzkich NFZ – Wojewódzkie Urzędy Zdrowia („pionowo” będą zależne od ministra i częściowo w relacji „poziomej” od wojewody). |
Styczeń 2018 | likwidacja systemu ubezpieczeniowego. Przyznanie prawa do leczenia dla każdej osoby mieszkającej w Polsce. |
Styczeń 2018 | początek zwiększania nakładów na zdrowie, docelowo do 6% PKB w 2025 r. |
Cały rok 2018 | pilotaż zmian w podstawowej opiece zdrowotnej. |