8% wszystkich zgonów związanych z paleniem papierosów jest wynikiem biernego wdychania dymu tytoniowego.
Jak dowiedziono, bierne palenie, czyli przebywanie w środowisku, w którym inne osoby palą papierosy, zwiększa ryzyko choroby niedokrwiennej serca oraz zgonu z jej powodu o około 20%.
Nawet okresowe narażenie na dym tytoniowy zwiększa ryzyko choroby niedokrwiennej serca – już jeden papieros, powodując wzrost krzepliwości krwi, może doprowadzić do zawału serca!
Jakie są metody leczenia uzależnienia od tytoniu?
Palenie tytoniu, jak każdy nałóg, jest chorobą i wymaga leczenia.
Pozbywanie się nałogu palenia tytoniu może być wspomagane w dwojaki sposób:
- przez farmakoterapię
- przez różne formy pomocy psychologicznej.
Obecnie dostępne leki to zastępcze preparaty nikotyny lub substancje blokujące (blokery) receptory odpowiedzialne za głód nikotynowy (w czasie palenia tytoniu zawarte w nim cząsteczki nikotyny łączą się z przeznaczonym dla nich receptorem, powodując zniesienie uczucia głodu nikotynowego). Można je stosować w wielu dogodnych formach (tabletki, plastry, gumy do żucia), w zależności od potrzeb i możliwości pacjenta.
Zastosowanie farmakoterapii zwiększa szanse wyjścia z nałogu 2–4 razy. Leki wspomagające rzucanie palenia są skuteczne i bezpieczne.
W ciągu 10 lat od zaprzestania palenia ryzyko zachorowania na chorobę wieńcową spada do poziomu ryzyka u osób niepalących.