Pytanie nadesłane do redakcji
Czy przy bielactwie może piec skóra?
Odpowiedziała
dr med. Jolanta Maciejewska
Katedra i Klinika Dermatologii, Chorób Przenoszonych Drogą Płciową i Immunodermatologii
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
Collegium Medicum im. L. Rydygiera w Bydgoszczy
Częstość występowania bielactwa to 1:100-1:200, ale obserwuje się znaczne różnice w poszczególnych grupach etnicznych. Choroba rozpoczyna się zazwyczaj między 10. a 30. rokiem życia. Ponad 50% pacjentów podaje, że bielactwo wystąpiło u nich przed 20. rokiem życia. Choroba występuje równie często u mężczyzn, jak u kobiet.
Bielactwo to zazwyczaj liczne, ostro odgraniczone odbarwione plamy z przebarwieniami na obwodzie. Umiejscowienie zmian może być rozmaite, dotyczyć może twarzy (szczególnie wokół ust i oczu), szyi, wyprostnej powierzchni kończyn, grzbietów rąk i narządów płciowych, dołów pachowych i wokół naturalnych otworów.
Przyczyn bielactwa nabytego może być wiele. Zaliczamy tutaj czynniki: genetyczne, biochemiczne, autoimmunologiczne oraz niedobory w układzie czynnika wzrostu melanocytów. Wiele chorób może wiązać się z bielactwem. Najczęściej są to zaburzenia ze strony gruczołu tarczycowego (zarówno nadczynność, jak i niedoczynność). Do innych chorób, które mogą współistnieć z bielactwem należy zaliczyć niedokrwistość złośliwą, toczeń rumieniowaty układowy, twardzinę układową, miastenię, chorobę Crohna, zespół Sjögrena czy łysienie plackowate. Ponadto u chorych z bielactwem można zaobserwować znamiona Suttona. Przebieg bielactwa jest nieprzewidywalny. W części przypadków przez wiele lat ma przebieg stacjonarny (głównie w bielactwie segmentowym), w innych przypadkach dochodzi do szybkiego szerzenia się plam i pojawiania się nowych, o innej lokalizacji.
W przypadku bielactwa, skóra raczej nie powinna piec, dlatego proponuję zgłosić się do specjalisty-dermatologa, który dokładnie po przeprowadzeniu wywiadu, ocenie zmian skórnych ustali przyczynę pieczenia skóry.
Piśmiennictwo:
Braun-Falco O., Burgdorf W.H.C., Plewing G., Wolff H.H., Landthaler M.: Dermatologia. Wydanie II polskie po redakcją W. Glińskiego. Wydawnictwo Czelej, Lublin 2011.Szepietowski J., Reich A.: Leczenie chorób skóry i chorób przenoszonych drogą płciową. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2008.
