Propranolol WZF - tabletki

Substancją czynną preparatu jest propranolol. Jest to substancja należąca do grupy leków zwanych beta-blokerami (inna stosowana nazwa to beta-adrenolityki). Działanie tych leków polega na zablokowaniu pewnego typu receptorów, nazywanych receptorami adrenergicznymi typu beta. Receptory adrenergiczne występują na powierzchni komórek nerwowych, mięśniowych lub gruczołowych w licznych tkankach i narządach. W warunkach fizjologicznych pobudzane są przez uwalnianą po aktywacji współczulnego układu nerwowego adrenalinę lub noradrenalinę. Farmakologiczne zablokowanie receptorów beta uniemożliwia ich pobudzenie, a przez to ogranicza skutki działania adrenaliny czy noradrenaliny na tkanki docelowe posiadające receptory beta. Adrenalina powoduje zwiększenie częstotliwości rytmu serca oraz skurcz obwodowych naczyń krwionośnych. Działanie propranololu, podobnie jak innych leków z tej grupy, prowadzi do zmniejszenia częstotliwości rytmu serca i siły jego skurczu oraz do obniżenia ciśnienia tętniczego. Dodatkowo propranolol wykazuje działanie przeciwlękowe i przeciwmigrenowe.
Propranolol charakteryzuje się niewybiórczym działaniem, o porównywalnej sile, w stosunku do receptorów beta 1 i beta 2 (istnieje ryzyko wystąpienia zwężenia dróg oddechowych związane z blokowaniem receptorów beta 2 w mięśniach gładkich oskrzeli). Po podaniu doustnym propranolol szybko i całkowicie wchłania się z przewodu pokarmowego. Maksymalne stężenie w osoczu występuję po 1–2 godzinach po przyjęciu preparatu na czczo. Ulega szybkiej dystrybucji, przenika do płynu mózgowo-rdzeniowego.

Preparat jest wskazany:
· w leczeniu nadciśnienia tętniczego
· w leczeniu dławicy piersiowej (z wyjątkiem dławicy naczynio-skurczowej Prinzmetala)
· w pierwotnej i wtórnej profilaktyce zawału serca u osób z chorobą wieńcową
· w celu kontroli nadkomorowych i komorowych zaburzeń rytmu serca
· aby zapobiegać migrenie
· w leczeniu drżenia samoistnego
· w celu zmniejszenia lęku sytuacyjnego i uogólnionego, szczególnie typu somatycznego
· w profilaktyce krwawienia z górnego odcinka przewodu pokarmowego u chorych z nadciśnieniem wrotnym i żylakami przełyku
· w leczeniu wspomagającym nadczynności tarczycy i przełomu tarczycowego
· w leczeniu kardiomiopatii przerostowej
· w postępowaniu okołooperacyjnym w przypadku guza chromochłonnego nadnerczy (łącznie z lekiem blokującym receptory alfa).

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu. Nie możesz także stosować preparatu jeżeli występuje u Ciebie:
· astma oskrzelowa i stany skurczowe oskrzeli
· bradykardia
· blok przedsionkowo-komorowy II lub III stopnia
· wstrząs kardiogenny
· niewyrównana niewydolność serca
· niedociśnienie tętnicze
· kwasica metaboliczna
· długotrwałe głodzenie
· ciężkie zaburzenia krążenia obwodowego
· dławica naczynio-skurczowa (Printzmetala)
· zespół chorego węzła zatokowego
· nieleczony guz chromochłonny nadnerczy
· ryzyko niewyrównania hipoglikemii, np. w przypadku niedożywienia, wyniszczenia, przewlekłych chorób wątroby, cukrzycy lub stosowania preparatów hamujących pełną odpowiedź na katecholaminy.
Przeciwwskazane jest równoległe dożylne przyjmowanie leków blokujących kanały wapniowe, takich jak werapamil lub diltiazem. Nie należy stosować dożylnie beta blokerów w okresie stosowania antagonistów kanału wapniowego ani w ciągu 48 godzin po zakończeniu ich stosowania.
Preparatu nie wolno stosować w ciąży o ile w opinii lekarza nie jest to bezwzględnie konieczne. Preparat jest przeciwwskazany w okresie karmienia piersią.

Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych.
Należy zachować ostrożność podczas stosowania preparatu u chorych z kontrolowaną niewydolnością serca (u chorych z niewyrównaną niewydolnością serca stosowanie preparatu jest przeciwwskazane). Chorzy z tej grupy powinni pozostawać pod ścisłym nadzorem lekarza.
Leków z grupy beta-blokerów nie należy stosować równolegle z antagonistami wapnia takimi jak werapamil czy diltiazem, ze względu na ryzyko wystąpienia ciężkiego niedociśnienia tętniczego, zaburzeń przewodzenia w sercu oraz nasilenia niewydolności serca. W okresie stosowania beta-blokerów przeciwwskazane jest dożylne przyjmowanie leków z grupy antagonistów wapnia. Beta-blokerów nie należy przyjmować dożylnie w okresie stosowania antagonistów wapnia ani w ciągu 48 godzin po zaprzestaniu ich stosowania.
Stosowanie leków z grupy beta-blokerów może nasilać zaburzenia krążenia w tętnicach obwodowych (nasilenie zespołu Raynauda, przewlekła niedrożność tętnic kończyn dolnych).
Ponieważ propranolol hamuje przewodzenie przedsionkowo-komorowe należy zachować szczególną ostrożność u chorych z blokiem przedsionkowo-komorowym I stopnia.
Chorzy na cukrzycę powinni zachować ostrożność ponieważ propranolol może maskować objawy hipoglikemii, takie jak przyspieszenie częstotliwości rytmu serca (tachykardia) czy pocenie się. Należy kontrolować stężenie glukozy we krwi. Konieczne może być dostosowanie dawek leków przeciwcukrzycowych (w tym insuliny). Propranolol może sporadycznie powodować zmniejszenie stężenie glukozy we krwi nawet u osób nie chorujących na cukrzycę (szczególnie u noworodków, niemowląt, dzieci, osób w podeszłym wieku, osób poddawanych hemodializom, chorych na przewlekłe choroby wątroby). W pojedynczych przypadkach hipoglikemia może być nasilona, przebiegać z drgawkami i prowadzić do śpiączki.
Preparat może maskować objawy nadczynności tarczycy. Należy zachować ostrożność i kontrolować stężenie hormonów tarczycy.
U chorych z guzem chromochłonnym nadnerczy przed rozpoczęciem stosowania preparatu oraz w trakcie jego stosowania konieczne jest leczenie mające na celu zablokowanie receptorów alfa-adrenergicznych.
Preparat może powodować zmniejszenie częstotliwości rytmu serca i nasilać bradykardię. W przypadku nadmiernego zmniejszenia częstotliwości rytmu serca należy skonsultować się z lekarzem; lekarz może zalecić zmniejszenie stosowanej dawki.
Preparat może zwiększać wrażliwość na alergeny (dotyczy również chorych poddawanych leczeniu odczulającemu) i nasilać reakcje anafilaktyczne oraz powodować zmniejszenie skuteczności działania stosowanej w takich przypadkach adrenaliny. Należy unikać stosowania preparatu u osób ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia reakcji anafilaktycznej, zwłaszcza jeżeli w przeszłości występowały reakcje alergiczne na podobne leki.
Nie należy nagle przerywać stosowania preparatu, zwłaszcza u chorych z chorobą niedokrwienną serca. Jeżeli wymagane jest zaprzestanie leczenia należy stopniowo zmniejszać dawkę, ściśle według zaleceń lekarza (zwykle w okresie 1.–2. tygodni). Nagłe zaprzestanie leczenia propranololem może prowadzić do nasilenia objawów choroby.
Jeżeli planujesz jakikolwiek zabieg wymagający znieczulenia ogólnego, koniecznie poinformuj lekarza o stosowaniu leku z grupy beta-blokerów. Lekarz podejmie decyzję o potrzebie kontynuowania leczenia z zastosowaniem beta-blokera lub zaleci zaprzestanie jego stosowania na co najmniej 24 godziny przed zabiegiem.
U chorych ze znaczącą niewydolnością nerek lub wątroby należy zachować ostrożność, zwłaszcza na początku leczenia i w okresie doboru dawki. U tych osób czas utrzymywania się znacznego stężenia propranololu we krwi może ulec wydłużeniu.
Należy zachować ostrożność stosując preparat u chorych z marskością wątroby.
U chorych z nadciśnieniem wrotnym może dojść do pogorszenia czynności wątroby a nawet do rozwoju encefalopatii wątrobowej (zaburzenia funkcjonowania mózgu będące skutkiem niewydolności wątroby). Leczenie propanololem może zwiększać ryzyko rozwoju encefalopatii.
Propranolol może wpływać na wyniki badań laboratoryjnych (oznaczania bilirubiny oraz katecholamin).
Informacje dodatkowe o pozostałych składnikach preparatu:
· preparat zawiera laktozę; osoby z nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy–galaktozy, nie powinny stosować tego preparatu
· preparat zawiera sacharozę; osoby z nietolerancją fruktozy, niedoborem sacharazy–izomaltazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy–galaktozy, nie powinny stosować tego preparatu.

Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?
Preparat może, u niektórych osób, powodować zawroty głowy, uczucie zmęczenia lub inne objawy, które mogą upośledzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń i maszyn.

Preparat ma postać tabletek do stosowania doustnego. Nie przekraczaj zaleconych dawek ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu skonsultuj się z lekarzem. Lekarz ustali dawkowanie indywidualnie, w zależności od stanu chorego i jego reakcji na leczenie.
Dorośli:
Nadciśnienie tętnicze: początkowo 80 mg 2 razy na dobę; w razie konieczności lekarz w odstępach tygodniowych, stopniowo będzie zwiększał dawkę. Zwykle stosuje się 160–320 mg na dobę. Lekarz może także dołączyć inny lek przeciwnadciśnieniowy.
Dławica piersiowa (z wyjątkiem dławicy Prinzmetala), zapobieganie migrenie, leczenie drżenia samoistnego: początkowo 40 mg 2–3 razy na dobę; w razie konieczności lekarz w odstępach tygodniowych, stopniowo będzie zwiększał dawkę. Zwykle stosowane dawki wynoszą: 120–240 mg na dobę w przypadku dławicy piersiowej lub 80–160 mg na dobę w przypadku drżenia samoistnego i w zapobieganiu migrenie.
Zmniejszanie lęku: w przypadku ostrego lęku sytuacyjnego 40 mg na dobę; w długotrwałym leczeniu lęku uogólnionego 40 mg 2–3 razy na dobę. Czas trwania leczenia zależy od reakcji chorego na leczenie. Po upływie 6.–12. miesięcy konieczna jest kontrola stanu pacjenta.
Nadkomorowe i komorowe zaburzenia rytmu serca, kardiomiopatia przerostowa, leczenie wspomagające w nadczynności tarczycy i w przełomie tarczycowym: 10–40 mg 3 razy na dobę.
Profilaktyka pierwotna i wtórna zawału serca u chorych z choroba wieńcową: leczenie powinno być rozpoczęte między 5.–21. dniem po zawale; początkowo 40 mg 4 razy na dobę przez 2–3 dni (następnie można przyjmować 80 mg 2 razy na dobę).
Profilaktyka krwawienia z górnego odcinka przewodu pokarmowego u chorych z nadciśnieniem wrotnym i żylakami przełyku: lekarz dostosuje dawkowanie tak, aby uzyskać zmniejszenie częstotliwości rytmu serca o około 25%; początkowo 40 mg 2 razy na dobę, następnie w razie potrzeby 80 mg 2 razy na dobę. Dawka maksymalna wynosi 160 mg 2 razy na dobę.
Postępowanie okołooperacyjne w przypadku guza chromochłonnego nadnerczy (leczenie skojarzone z lekiem blokującym receptory alfa): przed zabiegiem 60 mg na dobę przez 3 dni. W przypadku guzów nieoperacyjnych, złośliwych: 30 mg na dobę.
U osób w podeszłym wieku należy zachować ostrożność zaczynając leczenie od możliwie najmniejszej dawki i pod ścisłą kontrolą lekarza.
Należy zachować ostrożność, zwłaszcza na początku leczenia i w okresie doboru dawki u chorych ze znaczącą niewydolnością nerek lub wątroby.
Dzieci i młodzież:
Zaburzenia rytmu serca: lekarz indywidualnie dostosuje dawkowanie; zwykle 0,25–0,5 mg/kg masy ciała 3–4 razy na dobę, maksymalnie 1 mg/kg masy ciała 4 razy na dobę. Całkowita dawka dobowa nie może być większa niż 160 mg.

W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem!
Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub w okresie karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę poinformuj o tym lekarza przepisującego receptę na ten lek.
Leki z grupy beta-blokerów mogą mieć szkodliwy wpływ na przebieg ciąży, rozwój płodu i noworodka. Preparatu nie wolno stosować w ciąży o ile w opinii lekarza nie jest to bezwzględnie konieczne. Jeżeli lekarz uzna stosowanie preparatu za bezwzględnie konieczne zaleci zachowanie odpowiednich środków ostrożności i konieczne badania kontrolne.
Stosowanie preparatu jest przeciwwskazane w okresie karmienia piersią.

Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty.
W okresie stosowania beta-blokerów dożylne przyjmowanie leków blokujących kanały wapniowe, takich jak werapamil lub diltiazem jest przeciwwskazane. Nie należy stosować dożylnie beta blokerów w okresie stosowania antagonistów kanału wapniowego ani w ciągu 48 godzin po zakończeniu ich stosowania.
Należy zachować ostrożność jeżeli preparat jest stosowany równolegle z:
· insuliną i doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi – możliwe zaburzenie kontroli stężenia glukozy we krwi i nasilenie hipoglikemizującego działania leków przeciwcukrzycowych; beta-blokery, w tym propranolol, mogą maskować objawy hipoglikemii; należy często kontrolować stężenie glukozy we krwi
· lekami przeciwarytmicznymi klasy I (jak np. chinidyna, dizopiramid, lidokaina, fenytoina, flekainid, propafenon) – ryzyko nasilenia zburzeń przewodzenia przedsionkowo-komorowego oraz znacznego zmniejszenia siły skurczu mięśnia sercowego
· glikozydami naparstnicy – ryzyko nasilenia zburzeń przewodzenia przedsionkowo-komorowego
· antagonistami wapnia, takimi jak werapamil czy diltiazem (preparaty doustne) – ryzyko zmniejszenia siły skurczu mięśnia sercowego (zwłaszcza u chorych z niewydolnością lewej komory) i nasilenia zaburzeń przewodzenia w sercu, co może prowadzić do znacznego niedociśnienia tętniczego, bradykardii oraz niewydolności serca
· antagonistami wapnia z grupy dihydropirydyny (np. nifedypina, amlodypina, felodypina, lacydypina, nikardypina, nimodypina, nitrendypina) – ryzyko niedociśnienia tętniczego oraz objawowej niewydolności serca u chorych z utajoną niewydolnością serca
· lekami sympatykomimetycznymi działającymi na receptory alfa i beta (adrenalina, noradrenalina) – działanie przeciwnadciśnieniowe preparatu może ulec osłabieniu; szczególną ostrożność należy zachować podczas dożylnego stosowania adrenaliny ze względu na możliwość wystąpienia skurczu naczyń, nadciśnienia tętniczego i bradykardii
· lidokainą przyjmowaną dożylnie – propranolol może powodować zmniejszenie wydalania lidokainy i utrzymywanie się jej dużego stężenia; nie zaleca się stosowania takiego leczenia skojarzonego
· cymetydyną lub hydralazyną – możliwe zwiększenie stężenia propranololu we krwi
· klonidyną – jeżeli klonidyna jest stosowana równolegle z beta-blokerem i konieczne jest zaprzestanie leczenia należy najpierw przerwać leczenie beta-blokerem na kilka dni przed przerwaniem stosowania klonidyny (nagłe przerwanie stosowania klonidyny w okresie stosowania beta-blokera może powodować znaczny wzrost ciśnienia tętniczego i stanowić zagrożenie życia); jeżeli klonidyna zastępowana jest beta-blokerem należy wprowadzić go do leczenia nie wcześniej, niż kilka dni po zaprzestaniu stosowania klonidyny
· ergotaminą lub lekami o podobnej budowie chemicznej – może wystąpić skurcz naczyń krwionośnych
· indometacyną, ibuprofenem lub innymi niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi – przeciwnadciśnieniowe działanie beta-blokerów, w tym propranololu, może ulec osłabieniu
· chlorpromazyną – może dojść do nasilenia działania przeciwpsychotycznego chlorpromazyny i nasilenia przeciwnadciśnieniowego działania propranololu
· preparatami stosowanymi do znieczulenia – może dojść do nasilenia bradykardii i znacznego niedociśnienia tętniczego (koniecznie należy poinformować lekarza anestezjologa o stosowaniu leku z grupy beta-blokerów)
· lekami przeciwnadciśnieniowymi i innymi lekami mogącymi obniżać ciśnienie tętnicze (np. nitrogliceryna, leki przeciwdepresyjne, barbiturany, pochodne fenotiazyny, baklofen, amifostyna) – ryzyko nasilenia działania przeciwnadciśnieniowego
· niektórymi preparatami mającymi wpływ na aktywność układu enzymatycznego cytochromu P450 – ryzyko zmiany stężenia propranololu we krwi; do tych preparatów należą między innymi: leki przeciwpsychotyczne (tiorydazyna, chlorpromazyna), leki przeciwarytmiczne (takie jak propafenon, chinidyna, amiodaron), teofilina, warfaryna, antagoniści kanału wapniowego, pochodne dihydropirydyny (np. nifedypina, nikardypina, lacydypina), cymetydyna, ryfampicyna.
Skuteczność działania adrenaliny w leczeniu objawów reakcji anafilaktycznych może ulec osłabieniu u osób przyjmujących leki z grupy beta-blokerów.
Spożywanie alkoholu może wpływać na stężenie propranololu we krwi.

Jak każdy lek, również Propranolol WZF może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.
Często lub niezbyt często możliwe: koszmary senne, senność, bezsenność, uczucie zmęczenia i wyczerpania, zziębnięcie i sinienie kończyn, nasilenie zespołu Raynauda, zmniejszenie częstotliwości rytmu serca (bradykardia), nudności, wymioty, biegunka. Rzadko: zawroty głowy, zaburzenia czuciowe - uczucie mrowienia i drętwienia (parestezje), omamy, psychozy, zmiany nastroju, zaburzenia widzenia, suchość oka ze zmniejszeniem wydzielania łez (należy wziąć to pod uwagę w przypadku osób noszących soczewki kontaktowe), nasilenie niewydolności serca, zaburzenia przewodzenia przedsionkowo-komorowego, zaostrzenie istniejącego bloku przedsionkowo-komorowego, niedociśnienie tętnicze (w tym ortostatyczne) z omdleniem, nasilenie istniejącego chromania przestankowego, skurcz oskrzeli (zwłaszcza u chorych na astmę oskrzelową lub obturacyjną chorobę dróg oddechowych), małopłytkowość, łysienie, plamica, wysypka, nasilenie łuszczycy, wystąpienie objawów podobnych do łuszczycy. Bardzo rzadko: miastenia (nużliwość mięśni) lub wystąpienie objawów przypominających miastenię, zwiększenie miana przeciwciał przeciwjądrowych. Możliwe także inne działania niepożądane, dla których nie określono częstości ich występowania: hipoglikemia u noworodków, niemowląt, dzieci, chorych w podeszłym wieku, poddawanych dializom, stosujących leki przeciwcukrzycowe, stosujących głodówki, diety, niedożywionych, z przewlekłą chorobą wątroby; możliwa hiperglikemia; beta-blokery mogą maskować objawy hipoglikemii oraz nadczynności tarczycy; możliwe drgawki związane z hipoglikemią; uczucie oszołomienia. Jeżeli wystąpi nietolerancja propranololu objawiająca się bradykardią i niedociśnieniem tętniczym należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem, gdyż może być konieczne zaprzestanie stosowania preparatu.