Pytanie nadesłane do redakcji
Mam przewlekłe kłębuszkowe zapalenie nerek, o którym dowiedziałem się we wrześniu 2011 roku - białkomocz aż 12 g na dobę. Od tamtego czasu przyjmuję cały czas: Kalipoz - czyli potas, Lorista 50 mg, Furosemidum 40 mg (od paru mies. tylko czasami), w 2012 r. przez 5 miesięcy brałem Encorton - steryd (chyba 40 mg/dzień). Od grudnia 2012 do grudnia 2013 r. brałem Equoral 3 razy 100 mg dziennie. Nie mam już wielkich obrzęków, jak np. 2 lata temu, ale białko nie chce zejść poniżej 5 g/24h. Lekarz nefrolog stwierdził, że z tymi lekami, które brałem (Encorton, Equoral) już nic nie da się zdziałać i białkomocz już taki pozostanie! Kiedyś w Internecie czytałem artykuł o zapaleniu nerek (nie pamiętam adresu tej strony), gdzie były wymienione leki, które się stosuje przy zapaleniu nerek i były tam wymienione właśnie Encorton, Equoral i jakiś trzeci lek, którego nazwy nie pamiętam, czy wiadomo co to za lek?
Odpowiedział
dr n. med. Robert Drabczyk
specjalista chorób wewnętrznych
nefrolog
Oddział Nefrologii i Stacja Dializ
Szpital Wojewódzki, Bielsko-Biała
Kłębuszkowe zapalenia nerek to grupa chorób, polegających na tym, że stan zapalny dotyczy kłębuszków nerkowych. Jeżeli choroba dotyczy tylko nerek, to jest to tzw. pierwotne kłębuszkowe zapalenie nerek, a jeżeli zapalenie nerek towarzyszy chorobom innych narządów lub jest ich wynikiem, to mówimy o wtórnym kłębuszkowym zapaleniu nerek.
Kłębuszkowe zapalenie nerek często nie daje żadnych dolegliwości, jednak zawsze jest przyczyną nieprawidłowych wyników badania moczu. Badanie moczu wykazuje obecność białka, krwi (erytrocytów) oraz wałeczków.
Jeżeli choroba ma przebieg ciężki, to może wystąpić zespół nerczycowy, nadciśnienie tętnicze i niewydolność nerek ostra lub przewlekła.
W celu ustalenia charakteru zaburzeń oraz rodzaju choroby nerek i jej przyczyny zwykle wykonuje się szereg badań krwi, moczu oraz badań obrazowych. Pomimo wykonania wszystkich tych badań rozpoznanie kłębuszkowego zapalenia nerek jest mniej lub bardziej prawdopodobne i tylko zbadanie fragmentu nerki różnymi technikami mikroskopowymi pozwala na pewne rozpoznanie zapalenia kłębuszków, a zwłaszcza jego typu. Aby uzyskać fragment nerki, wykonuje się biopsję nerki.
Sposób leczenia kłębuszkowego zapalenia nerek zależy od tego, czy jest to zapalenie ostre, czy przewlekłe, od przyczyny w przypadku zapalenia wtórnego, od ciężkości choroby oraz obecności powikłań. Zasadnicze znaczenie w każdym przypadku ma leczenie nadciśnienia tętniczego, które często rozwija się w chorobach nerek. Gdy zapalenie kłębuszków ma charakter wtórny, to jego leczenie polega na leczeniu głównej choroby. U niektórych osób przewlekłe kłębuszkowe zapalenie ma przebieg łagodny i powolny, a zmiany w moczu są niewielkie. Zwykle postępowanie polega wtedy na leczeniem nadciśnienia i okresowym wykonywaniu badań moczu i krwi. Niektóre typy kłębuszkowego zapalenia nerek mają cięższy przebieg, ilość białka w moczu jest duża, a czynność nerek się pogarsza. Konieczne wtedy może być leczenie immunosupresyjne (hamujące układ odpornościowy). Na wyniki leczenia trzeba często czekać kilka miesięcy. Gdy brak poprawy, to istnieje możliwość zamiany jednego leku immunosupresyjnego na inny o silniejszym lub nieco innym działaniu. Leczenie immunosupresyjne wiąże się z ryzykiem poważnych działań niepożądanych. Wynik leczenia przewlekłego kłębuszkowego zapalenia nerek jest trudny do przewidzenia. W niektórych przypadkach choroba może sama ustąpić bez leczenia, w innych leczenie prowadzi do całkowitego lub częściowego wyzdrowienia, u niektórych osób w czasie leczenia występuje poprawa, ale po zakończeniu leczenia choroba nawraca, a w najcięższych przypadkach leczenie bywa całkowicie nieskuteczne.
Z informacji zawartych w pytaniu wiadomo, że u mężczyzny ponad 2 lata temu rozpoznano zespół nerczycowy, który przebiega z dużą utratą białka. Początkowo obecne były objawy kliniczne (obrzęki). Rozpoznano kłębuszkowe zapalenie nerek prawdopodobnie bez wykonania biopsji nerki. Stosowano leczenie immunosupresyjne Encortonem oraz cyklosporyną A (Equoral) przez 12 miesięcy, nie uzyskując całkowitej remisji, tj. ustąpienia białkomoczu. Brak informacji o czynności nerek, tzn. czy nadal jest ona prawidłowa (prawidłowe tzw. eGFR obliczone na podstawie stężenia kreatyniny w surowicy krwi).
Bez oceny bioptatu nerki nie można ustalić przyczyny zespołu nerczycowego, a co za tym idzie nie da się określić możliwości leczenia oraz rokowania. Podłożem może być nefropatia wtórna (np. skrobiawica nerek), wymagająca zupełnie innego leczenia.
