Kaletki maziowe (łac. bursae synoviales) znajdują się między narządami, na przykład między kością a skórą, między kością a mięśniem lub ścięgnem, a zatem w miejscach, gdzie przy ruchach poszczególnych części należy zmniejszyć tarcie do minimum i ułatwić przesuwanie się narządów względem siebie. Kaletka maziowa zbudowana jest z włóknistej warstwy zewnętrznej i delikatnej maziowej warstwy wewnętrznej. Może się ona łączyć ze stawem, stanowiąc uwypuklenie właściwej jamy stawowej.
Kaletki maziowe generalnie stanowią ochronę okolic narażonych na urazy i przeciążenia. Ich stany zapalne zwykle mają charakter zapalenia jałowego, to znaczy powstają na skutek urazów lub przeciążeń okolic, w których znajdują się kaletki. Do okolic predysponowanych należą łokcie, okolice krętarza większego oraz kolana.
W przypadku powtarzających się urazów okolic łokcia, takich jak częste upadki lub siedzenie z łokciami opartymi o podłoże, dochodzi do drażnienia kaletki łokciowej nad wyrostkiem łokciowym.
Z kolei u osób przeciążających okolicę kolan na skutek długotrwałego klęczenia (np. przy układaniu podłóg czy płytek), może dojść do zapalenia kaletki przedrzepkowej. W obu opisanych przypadkach rozwija się wyraźnie widoczny obrzęk tych okolic (wyrostek łokciowy, rzepka). Płyn nie gromadzi się w samym stawie, tylko w obrębie kaletki leżącej między kością (wyrostek łokciowy, rzepka) a skórą.
Podrażniona warstwa wewnętrzna, czyli maziowa, kaletki zaczyna produkować większe ilości płynu, powodując poszerzenie samej kaletki oraz obrzęk ponad nią. Jest to płyn przesiękowy. Jeśli jest go niedużo, to odpoczynek, czyli brak drażnienia kaletki powoduje samoistne wchłonięcie się tego płynu. W przypadku większego nagromadzenia płynu, wskazana jest punkcja i ewakuacja nadmiernej ilości treści z kaletki, co wspomaga proces gojenia.
Jeśli występuje zaczerwienie skóry danej okolicy, bolesność, zwiększona temperatura okolicy, może to oznaczać, że rozwinął się dodatkowo proces zapalny wywołany przez bakterie (np. na skutek zakażenia od drobnej rany skóry). Wskazana jest wtedy punkcja kaletki maziowej, aby móc ocenić aspirowaną treść (czy jest wysiękowa czy ropna), bowiem od tego uzależnione jest ewentualne leczenie antybiotykiem.
Tylko w nielicznych przypadkach przewlekłego stanu zapalnego i powtarzania się wysięków w kaletce maziowej rozważa się leczenie operacyjne polegające na jej całkowitym wycięciu.
