Nowe badania wskazują cechy fizyczne psów, które stwarzają największe ryzyko powodującego poważne urazy pogryzienia dzieci. Eksperci radzą także, jak zapobiec pogryzieniom – informuje "International Journal of Pediatric Otorhinolaryngology”.
Fot. pixabay.com
Według danych Centers for Disease Control and Prevention, co roku w Stanach Zjednoczonych psy gryzą 4,7 miliona osób. Jedna piąta z nich wymaga opieki medycznej z powodu odniesionych obrażeń. Leczenia potrzebują głównie dzieci w wieku od 5 do 9 lat. Skutkiem pogryzienia mogą być poważne obrażenia fizyczne oraz urazy psychiczne. Rany twarzy często wymagają operacji rekonstrukcyjnej ze względu na uszkodzenia nerwów czy utratę tkanek.
Badania nad powstałymi na skutek pogryzienia przez psa ranami twarzy u dzieci przeprowadzili naukowcy z The Ohio State University College of Medicine oraz The Ohio State University Wexner Medical Center pod kierownictwem doktora Gartha Essiga z Ohio State's Wexner Medical Center. Brano pod uwagę zarówno ryzyko pogryzienia, jak i ciężkość urazu w zależności od rasy psa, jego wielkości i struktury głowy.
Jak się okazało, największe ryzyko pogryzienia stwarzały pitbule oraz psy rasy mieszanej. W ich przypadku najpoważniejsze były także obrażenia związane z pojedynczym ugryzieniem. To samo dotyczy psów z szerokimi i krótkimi głowami o wadze od 30 do 45 kilogramów. Jednak w około 60 proc. przypadków pokąsania rasa psa była nieznana.
„Ponieważ w przypadku znacznej części pogryzień chodziło o psy rasy mieszanej, a często nie wiedzieliśmy, jaki typ psa był zaangażowany w te incydenty, przyjrzeliśmy się dodatkowym czynnikom, które mogą pomóc przewidzieć tendencję do gryzienia, gdy rasa nie jest znana – takim, jak waga oraz kształt głowy" – powiedział dr Essig.
Aby ocenić nasilenie ukąszeń, naukowcy dokonali obejmującego 15 lat przeglądu - związanych z psami - przypadków urazów twarzy z Nationwide Children's Hospital oraz University of Virginia Health System. Oceniali rozmiary rany, uszkodzenia tkanek, złamania kości i inne urazy na tyle poważne, aby uzasadnić konsultację oraz chirurgiczny zabieg rekonstrukcyjny. Stworzyli także skalę dotkliwości uszkodzenia. Przeprowadzony zostały również szeroko zakrojony przegląd literatury (od roku 1970 do współczesności).
„Małe dzieci są szczególnie narażone na ukąszenia, ponieważ mogą nie zauważyć subtelnych oznak świadczących, że pies może ugryźć” - powiedział współautor badania, dr Charles Elmaraghy z Ohio State's College of Medicine. „Widzimy wszystko, od prostych skaleczeń po urazy, w których występuje znaczna utrata tkanki, która wymaga przeszczepu lub innej operacji rekonstrukcyjnej”.
Okoliczności, które powodują, że pies gryzie, są różne i mogą na nie wpływać tendencje zachowania typowe dla rasy, zachowanie ofiary, rodziców oraz właściciela psa.
„Dzieci naśladują swoich rodziców” - powiedziała Meghan Herron, profesor weterynarii w klinice weterynaryjnej w Ohio State's College of Veterinary Medicine. „Bądź wzorem dla swojego dziecka i unikaj wszelkich konfrontacyjnych lub ryzykownych interakcji, które mogą wywołać strach lub agresję, a które mogłoby naśladować dziecko. Chodzi na przykład o ostre nagany, bicie, spychanie z mebli i odbieranie przedmiotów z użyciem siły”.
Jak zaznacza Herron, w większości wypadków dziecko zostaje pogryzione przez psa, gdy zbliża się do odpoczywającego zwierzęcia. Dlatego należy zapewnić psu miejsce do odpoczynku z dala od biegających i bawiących się dzieci i zachęcać go, by tam przebywał.
W wielu wypadkach do pokąsania dochodzi pomimo obecności dorosłego w pomieszczeniu, dlatego jeśli nie może on poświęcić uwagi interakcjom pomiędzy psem a dzieckiem, najlepiej zapewnić fizyczną barierę między nimi, taką jak drzwi czy bramka dla dziecka mocowana na schodach lub klatka dla psa. Jest to szczególnie ważne w przypadku małych dzieci, których zachowania mogą być bardziej nieprzewidywalne lub przerażające dla psa.
Warto także nauczyć dzieci, aby nie niepokoiły odpoczywającego psa i trzymały się z dala od kojców, legowisk i innych miejsc odpoczynku przeznaczonych dla psa. Jeśli ulubionym miejscem psa jest kanapa, ręcznik lub koc pozwala wyraźnie oddzielić miejsce dla psa od miejsca dla dziecka.
Dzieci nie powinny zbliżać się, dotykać ani w inny sposób wchodzić w interakcje z psami podczas jedzenia. Dlatego należy zapewnić czworonogom spokojne miejsca do jedzenia z dala od miejsc, w których dzieci biegają i bawią się. Różnego rodzaju aromatyzowane gryzaki należy podawać tylko wtedy, gdy psy są oddzielone od placów zabaw dla dzieci.
Dzieci nigdy nie powinny próbować samodzielnie odebrać psu porwanej przez niego zabawki czy przekąski – trzeba je nauczyć, by prosiły o pomoc dorosłego.
Szacuje się, że w Stanach Zjednoczonych są 83 miliony psów, a liczba ta wciąż rośnie. Autorzy chcieliby, aby rodzice małych dzieci brali pod uwagę wyniki badań wybierając rasę psa, którego chcieliby trzymać w domu.
