Przewlekłe bóle głowy u nastolatki

Pytanie nadesłane do redakcji

Mam 16 lat i od dłuższego czasu borykam się z bólem głowy. Boli mnie prawie zawsze w poniedziałek i/lub piątek. Rodzice mówią, że za mało jem (mam EDNOS, przez co jem nieregularnie lub przez pół dnia nic), ale to tak naprawdę nie ma znaczenia, czy jem czy nie - ból i tak prędzej czy później przyjdzie. A jeśli zjem zaraz po jego pojawieniu się, to i tak nie mija. Na początku zaczyna się niewinnie, ale ja wiem, że będzie gorzej. Różni się on od zwyczajnego bólu głowy, który kiedyś miewałam. Jest taki pulsujący. Na przykład, jak się schylam, to pulsuje mi tak w głowie w rytmie serca. Tabletka Apap lub nawet 3 tabletki mi nie pomagają. Nie pomagały mi nawet przy normalnym bólu głowy. Ibuprom zatoki pomagało przez jakiś czas. Teraz tylko sprawia, że boli nieco mniej albo nic nie pomaga. Oprócz tego mam nudności. Czasami (jednakże bardzo rzadko, częściej miałam tak w okresie, kiedy jadłam o wiele mniej niż teraz) towarzyszyło mi takie dziwne uczucie w głowie, jakbym miała zaraz zemdleć. Albo jakby mi miała głowa upaść, bo taka lekka się robiła. Ale teraz tak nie mam. Albo mam bardzo rzadko i to niekoniecznie przy bólu głowy. Jeśli chodzi o miejsce, w którym głowa mnie boli, to jest to najczęściej jedna skroń, ale zdarza się również, że bolą mnie obydwie. Nie chcę iść do lekarza rodzinnego, ponieważ zapewne przepisałby on mi leki, a ja po prostu chcę wiedzieć, czy mam się tym bólem głowy martwić czy nie. Moja babcia od lat ma migrenę i boję się, że może kiedyś przejść to na mnie. Z góry dziękuję za pomoc,
Daria

Odpowiedziała

dr med. Iwona Sawionek
Oddział Neurologii i Pediatrii
Samodzielny Publiczny Dziecięcy Szpital Kliniczny w Warszawie

Przewlekłe bóle głowy to dla wielu pacjentów bardzo uciążliwy objaw. Potrafią w znaczny sposób utrudniać codzienne funkcjonowanie, przeszkadzają w nauce i pracy, nierzadko są przyczyną nieobecności w szkole. Tak więc nie tylko ból, który sam w sobie jest uciążliwy, ale też inne towarzyszące czynniki skłaniają pacjentów do poszukiwania skutecznej metody pozbycia się dolegliwości. Skuteczne leczenie jest możliwe wyłącznie wtedy, gdy uda się znaleźć przyczynę choroby.

W przypadku bólów głowy lista możliwych przyczyn jest bardzo długa. Są na niej patologie związane ze strukturami bezpośrednio należącymi do głowy i szyi, jak również choroby ogólnoustrojowe.

Aby rozstrzygnąć z czym mamy do czynienia, konieczne jest zebranie dokładnego wywiadu z pacjentem, zbadanie go i zaplanowanie badań dodatkowych. Zazwyczaj potrzebne są też konsultacje wybranych specjalistów. Jest to więc dość długa diagnostyka, ale warto ją podjąć. Na pytanie, czy martwić się bólem głowy odpowiem pytaniem - czy warto czuć się źle, jeśli można czuć się dobrze?

Polecałabym udać się do lekarza, którego darzy się zaufaniem - w przypadku osoby 16-letniej najlepiej, gdyby był to pediatra - i wspólnie ustalić plan postępowania.

Na pierwszą wizytę warto przygotować sobie „kalendarzyk” bólów głowy, czyli notes ze spisaną częstością i opisem objawów. Jeśli to możliwe, warto też zabrać wyniki pomiaru ciśnienia tętniczego wykonane w warunkach domowych przez kilka kolejnych dni i podczas występowania bólu.

Jeśli chodzi o tryb życia, to w takich przypadkach wymaga on gruntownej rewizji. Trzeba przypomnieć sobie, że zdrowie każdego z nas zależy przede wszystkim od czynników genetycznych i od środowiska, a dopiero potem od medycyny. Genetyki zmienić nie umiemy, za to środowisko, czyli właśnie sposób odżywiania, nawyki związane ze snem, rodzaj pracy, sposób spędzania wolnego czasu - na to każdy z nas może i powinien mieć wpływ. Od tych czynników zależą tzw. choroby cywilizacyjne. Do tej grupy chorób niektórzy autorzy proponują zaliczyć również bóle głowy.

Proszę nie odkładać już dłużej wizyty u lekarza. Sądząc po opisie, najwyższa pora solidnie zająć się tą sprawą, szczególnie jeśli w rodzinie występuje migrena.