Pytanie nadesłane do redakcji
Siostra została zdiagnozowana w wieku 14 lat (choroba dwubiegunowa). Udało się wszystko ustabilizować przy pomocy lekarza. Przyjmowała Zalasta 2,5 raz dziennie wieczorem przez 6 lat. Teraz niestety ataki manii się wznowiły i już od stycznia, jak tylko uda się uspokoić lekami Zalasta i Depakine, to po dwóch tygodniach mania powoli powraca. Czy to możliwe, że organizm przyzwyczaił się do leku Zalasta?
Odpowiedziała
dr n. med. Joanna Borowiecka-Kluza
specjalista psychiatra
Centrum Dobrej Terapii MindArt
Aby odpowiedzieć na pytanie dotyczące danej osoby, należałoby uzyskać kilka dodatkowych informacji – między innymi jak często powtarzają się nasilenia objawowe choroby, do jakiego poziomu zwiększane są dawki leków oraz czy po stabilizacji objawowej ich dawka (jednego z nich lub obu) ponownie jest zmniejszana, czy utrzymywana na poziomie dawek, które „uspokajają manię”, jak opisano w pytaniu?
W toku leczenia, szczególnie długotrwałego, może się tak zdarzać, że pacjent czasowo lub przez dłuższy czas przestanie odpowiadać remisją objawową na dotychczas stosowaną dawkę/dawki leków, czy też określony lek lub leki niezależnie od ich dawki. Ale stopień odpowiedzi na określony lek/leki, czy brak zadowalającej odpowiedzi na leczenie ustala się w odniesieniu do konkretnego pacjenta.
Na takie pytanie najpełniej może odpowiedzieć prowadzący lekarz psychiatra, który zna dotychczasowy przebieg choroby, objawowy charakter nasileń w ostatnim okresie, sytuacje i wydarzenia życiowe ewentualnie związane z zaostrzeniem objawowym, wywiad rodzinny dotyczący występowania zaburzeń psychicznych i ewentualnie ich przebiegu, możliwości wsparcia przez rodzinę i bliskich oraz inne, pozafarmakologiczne, możliwości i sposoby radzenia sobie z nimi przez pacjentkę, między innymi dodatkowe formy dotychczasowego leczenia, jak psychoedukacja, czy psychoterapia. Bardzo ważna jest tutaj także znajomość aktualnego stanu zdrowia somatycznego i poziom kontroli ewentualnie współwystępujących chorób somatycznych. Najbardziej istotne jednak jest tutaj dalsze leczenie pacjentki pod kontrolą lekarza psychiatry, najlepiej dotychczas prowadzącego pacjentkę.
