Pytanie nadesłane do redakcji
Witam. Proszę o informację dotyczącą włóknika w cewce moczowej, wykrytego podczas cystoskopii. Jest on bardzo uciążliwy, ponieważ prawie ciągle czuję dyskomfort i pieczenie w cewce. Mimo leczenia farmakologicznego ogrom różnych antybiotyków, leków dopochwowych, żurawiny itd. Dolegliwości dokuczają nadal - już 3 lata. Stało się to po cewnikowaniu podczas cięcia cesarskiego. Proszę o radę, jak mogłabym się tego pozbyć?
Odpowiedział
dr n. med. Robert Drabczyk
specjalista chorób wewnętrznych
nefrolog
Oddział Nefrologii i Stacja Dializ
Szpital Wojewódzki, Bielsko-Biała
W pytaniu opisano problem przewlekłych dolegliwości dyzurycznych określanych jako "dyskomfort i pieczenie w cewce" u młodej kobiety. Z podanych informacji można wnioskować, że z tego powodu wykonywano badania diagnostyczne, w tym badanie cystoskopowe, stwierdzając obecność wysięku włóknikowego w cewce moczowej. Obecność takiego wysięku nie jest chorobą, a jedynie objawem stanu zapalnego błony śluzowej dolnego odcinka dróg moczowych
Przewlekłe lub bardzo często nawracające dolegliwości dyzuryczne u kobiety najczęściej spowodowane są zakażeniem dolnego odcinka układu moczowego.
W takich sytuacjach w pierwszej kolejności należy potwierdzić lub wykluczyć zakażenie układu moczowego, jako przyczynę dolegliwości. W tym celu należy wykonać badanie ogólne moczu oraz posiew moczu.
Jeżeli wyniki tych badań potwierdzą obecność zakażenia, to należy przyjmować lek przeciwbakteryjny dobrany na podstawie wyniku antybiogramu. Ustąpienie dolegliwości i prawidłowy wynik badania moczu po zakończeniu leczenia potwierdzą prawidłowe rozpoznanie i skuteczność leczenia.
Jeżeli jednak wykonane badania nie potwierdzą zakażenia układu moczowego, to odczuwane dolegliwości dyzuryczne mogą być spowodowane niebakteryjnym zapaleniem pęcherza i cewki moczowej. Część przypadków to zapalenie wywołane przez wirusy (HSV-1 i HSV-2), chlamydie (C. trachomatis) lub mykobakterie i odpowiednie leczenie przeciwdrobnoustrojowe może prowadzić do ustąpienia dolegliwości. W pozostałych przypadkach przyczyna pozostaje nieznana i zwykle wówczas, po wykonaniu cystoskopii i badań urodynamicznych, rozpoznaje się śródmiąższowe zapalenie pęcherza moczowego. Objawy często ustępują samoistnie. Niekiedy skuteczne może być leczenie objawowe lekami przeciwhistaminowymih (np. hydroksyzyną), przeciwdepresyjnymi (np. amitryptyliną) lub przeciwcholinergicznymi (np. oksybutyniną).
Zawsze należy wykluczyć chorobę narządu rodnego (np. zapalenie pochwy).
Piśmiennictwo:
Duława J.: Zakażenia układu moczowego. Medycyna Praktyczna, Kraków 1998.Interna Szczeklika. Medycyna Praktyczna, Kraków 2012.
Książek A., Rutkowski B.: Nefrologia. Zakażenia układu moczowego. Wydanie I. Lublin 2004.