Na leczenie raka NFZ przeznaczył w ubiegłym roku 7 mld zł. Problem w tym, że dwóch kwot - kosztów terapii i kosztów pośrednich choroby – nikt łącznie nie analizuje. Bo gdyby to się stało, mogłoby się okazać, ze 1 mld zł więcej na leczenie raka daje społeczeństwu oszczędności większe niż wydatek.
W służbie zdrowia istnieją rzeczy wieczne jak Lenin, np. zabójcza biurokracja. Onkolodzy od lat toną w papierkowej robocie i nie mają czasu dla pacjenta / Fot. istockphotos.com
Zmiany proponowane przez władze projektuje się w zaciszu gabinetów. Oderwani od rzeczywistości urzędnicy nie znajdują chwili, by nawiazać kontakt z ziemią. Nie słyszą tego, co mają do powiedzenia lekarze i pacjenci. Dlatego wymyślają cuda nie widy - ich ukoronowaniem jest pakiet onkologiczny, który skupił się wyłącznie na problemie skrócenia czasu diagnozy. Niektórym chorym to pomogło, innym zaszkodziło. Kto chorował już wcześniej, musi czekać na badania w bezkresnych kolejkach, bo preferencje zyskali chorzy "nowi”.
Pakiet nie uwzględnia postepów medycyny. Np. według nowoczesnych i sprawdzonych metod leczenia raka żołądka traktuje się go najpierw chemioterapią i radioterapią, a potem przeprowadza resekcje narządu. Ale za taki zabieg NFZ w ramach pakietu nie płaci, bo przecież usuwano żołądek, a nie guza, którego już nie było. Z tego powodu pacjenci leczeni są metodą tradycyjną, mniej skuteczną, byle tylko szpital dostał zapłatę wyliczoną według zasad pakietu.
W służbie zdrowia istnieją rzeczy wieczne jak Lenin, np. zabójcza biurokracja. Onkolodzy od lat toną w papierkowej robocie i nie mają czasu dla pacjenta. To oznacza słabszą jakość leczenia.
Ale idzie nowe: minister zdrowia, prof. Marian Zembala, zapowiada utworzenie Narodowego Instytutu Raka z udziałem "najlepszych liderów". Podobno spotkał się już z przedstawicielami Ministerstwa Nauki, by rozmawiać o wydzieleniu pieniędzy na badania kliniczne. Ma też pomysł, by coś zmienić w pakiecie onkologicznym, ale na razie tajemniczo nie zdradza detali, za wyjątkiem tego, że działaniami będzie koordynował Zbigniew Pawłowicz, wieloletni dyrektor bydgoskiego Centrum Onkologii.
Bo pół roku z pakietem onkologicznym pokazało jego niewydolność. Kolejne pół sztab ludzi zatrudnionych za ciężkie pieniądze będzie go poprawiać. Oby za następne pół nie okazało się, że rok temu było całkiem przyzwoicie, teraz jest dopiero źle, trzeba więc wrócić do tego, co było. Obyśmy nie usłyszeli starej śpiewki i znowu poczuli, że nasze zdrowie jest rzucane na pożarcie rekinom - urzędnikom. Minister Zembala dziękuje swojemu na laurach siedzącemu poprzednikowi za to, że ”mocno i trwale zaznaczył się w historii tego ministerstwa.” Doprawdy wzruszające. Jeszcze bardziej wzrusza fakt, że gdyby ktoś ze sprawujących władzę, nie daj Boże, rozchorował się na nowotwór, to żaden pakiet onkologiczny nie wchodzi w grę, tylko błyskawiczne leczenie „po znajomościach”, za ciężkie pieniądze i, oczywiście, za granicą. W kraju nad Wisłą przecież się nie da.
Katarzyna Kubisiowska - dziennikarka związana z redakcją „Tygodnika Powszechnego”. Jej najnowsza książka to „Rak po polsku” – rozmowy z onkologami (Wyd. Czarne, maj 2014). Współautorka książek „Panorama kina najnowszego 1980-1995. Leksykon” oraz „Lektury na ekranie”. Obecnie pracuje nad biografią Jerzego Pilcha, która ma się ukazać za 2 lata w wydawnictwie Znak. Mama Tadka i Hanki.
