Przewlekły ból i pieczenie cewki moczowej u nastolatek

Pytania nadesłane do redakcji

1. Moja córka ma 12 lat, od 6 miesięcy cierpi na pieczenie cewki moczowej. Nie pomagają leki ani zioła. Przyjmuje Furagin w dużych dawkach i tylko wtedy ból na jakiś czas mija i może normalnie funkcjonować. Lekarze rozkładają ręce, nie potrafią nam pomóc. Obecnie nie może nawet chodzić do szkoły, ciągle płacze i nie wierzy, że kiedykolwiek to ustąpi. Nie znam lekarza, który mógłby nam pomóc, więc sama podaję jej Furagin w zależności od objawów bólowych. Lekarze zalecają odstawienie Furaginu, ale bez tego córka nie może normalnie funkcjonować. Proszę o pomoc, bo już nie wiem co mam robić.
2. Moja córka ma 14 lat. Od lutego br. zaczęła skarżyć się na ostry ból w okolicach cewki moczowej. Była konsultowana ginekologicznie - bez zastrzeżeń. Wykonane USG bez zastrzeżeń. Po wizycie u lekarza nefrologa brała przez 2 miesiące Furaginę. Bóle nie ustały i powtarzały się 1-2 razy w tygodniu. Badania ogólne moczu nie wykazują nic niepokojącego. Podczas pobytu córki w szpitalu na oddziale nefrologii dziecięcej pobrano wymaz z okolicy cewki. Wyhodowano bakterię Klebsiella peum. Podano Floxal (2 razy dz. przez 10 dni). Niestety bóle całkowicie nie ustały. Po ponownym wymazie znów pojawiła się bakteria i to w obfitej ilości. Wzięła Zinnat przez 5 dni + Flokxal 7 dni. Niestety bóle nie ustały (dziecko ratuję Ibupromem). Po 1 miesiącu wymaz powtórzono Klebsiella znów obecna i w pochwie i w okolicy cewki moczowej. Ponowne USG - nic niepokojącego. Znów antybiotyk Duracef 10 dni. Wróciły bóle (przy i po oddaniu moczu pojawiają się najczęściej). Obecnie nawet co 2 dzień (a są intensywne, bo dziecko płacze i nie może normalnie funkcjonować). Bierze szczepionkę Ismigen na tę bakterię (w zeszłym miesiącu 1 dawkę). Jak można córce pomóc? Jakie badania i gdzie skutecznie zdiagnozować przyczynę bólu, który jeśli pojawia się trwa od jednej do nawet 4-5 godzin z różnym nasileniem. Dodam że nasiadówki w Vagosanie czy korze dębu nie pomagają (no niekiedy łagodzą tylko ból, który określa jako ugniatanie, kłucie i pieczenie). Umęczona i bezradna już mama

Odpowiedziała

dr med. Iwona Ogarek
specjalista nefrolog, specjalista pediatra
Oddział Nefrologii
Uniwersytecki Szpital Dziecięcy w Krakowie

Objawy dysuryczne, czyli dolegliwości występujące podczas oddawania moczu są częste, zwłaszcza u płci żeńskiej. Najczęściej pacjentki uskarżają się na pieczenie, ból lub kłucie w cewce moczowej, zwłaszcza w czasie oddawania moczu. Inne objawy chorobowe to bolesne parcie na mocz, częste oddawanie moczu w małych ilościach, czasem nawet po kilka kropli, bóle w okolicy łonowej lub w dole brzucha.

Jeśli objawy te wiążą się z bakteryjnym zakażeniem układu moczowego potwierdzonym badaniem ogólnym moczu (ropomocz, czyli liczba leukocytów powyżej 10 przy prawidłowo pobranym moczu) oraz dodatnim bakteriologicznym posiewem moczu (liczba jednego gatunku bakterii w mianie równym lub większym niż 100 000 w 1 ml moczu), to stosowanie antybiotyków czy innych leków odkażających drogi moczowe (np. Furagin) przynosi poprawę. W przeciwnym przypadku przy braku zmian w badaniach moczu stosowanie wyżej wymienionych preparatów może nawet powodować zaostrzenie objawów poprzez umożliwienie zasiedlenia okolicy ujścia cewki moczowej i sromu przez bakterie normalnie tam niewystępujące lub grzyby.

To samo dotyczy zbyt częstego wykonywania wyjaławiających skórę i błonę śluzową nasiadówek z preparatów czy ziół miejscowo odkażających oraz stosowania środków higieny intymnej niedostosowanych do wieku, a mogących powodować niekorzystne zmiany parametrów skóry (np. jej naturalnego odczynu wymaganego do utrzymania równowagi biologicznej). Należy również wziąć pod uwagę możliwość działania uczulającego bielizny o niekorzystnym składzie surowcowym czy stosowanych miejscowo preparatów.

W procesie diagnostycznym, w przypadku utrzymywania się objawów mimo wykluczenia powyższych czynników, należy wykonać badania w celu ewentualnej identyfikacji drobnoustrojów nietypowych, takich jak chlamydie, ureaplazmy, grzyby.

Istotne znaczenie ma wykluczenie nieprawidłowej budowy zewnętrznych narządów płciowych, np. zrostu warg sromowych wewnętrznych czy odpływu dopochwowego. Należy również wspomnieć o aktywności seksualnej jako częstym czynniku wyzwalającym objawy dysuryczne u młodych kobiet.

W profilaktyce objawów dysurycznych duże znaczenie ma :

• przyjmowanie dużej ilości płynów,
• zwalczanie zaparć,
• nawyk regularnych mikcji, bez wielogodzinnego przetrzymywania moczu w pęcherzu,
• stosowanie probiotyków, które spowodują odrodzenie prawidłowej flory bakteryjnej przewodu pokarmowego i narządu rodnego,
• używanie prasowanej bielizny bawełnianej, unikanie wąskich, przylegających spodni,
• unikanie zapachowych mydeł, pieniących płynów do kąpieli, przedłużonych kąpieli w wannie,
• unikanie kąpieli w basenach.