Przewlekłe pieczenie w cewce moczowej u kobiet

Pytanie nadesłane do redakcji

Od kilku miesięcy odczuwam silne pieczenie w cewce moczowej. W lutym przeszłam zapalenie pęcherza, które w marcu zostało całkowicie wyleczone. Od marca odczuwam nasilające się pieczenie cewki. Początkowo związane było ono z mikcją, pojawiało się okazjonalnie. Od czerwca zarówno częstotliwość pojawiania się bólu, jak i jego stopień wzrosły kilkunastokrotnie (subiektywna opinia pacjentki). Wykonałam już kilkanaście posiewów, wymaz z cewki, cystoskopię, cystografię mikcyjną. Wszędzie wyniki ujemne. Dodatkowo podano mi przez te kilka miesięcy różne antybiotyki. Proszę o radę.

Odpowiedział

dr n. med. Robert Drabczyk
specjalista chorób wewnętrznych
nefrolog
Oddział Nefrologii i Stacja Dializ
Szpital Wojewódzki, Bielsko-Biała

Z informacji zawartych w pytaniu wynika, że przewlekłe dolegliwości dyzuryczne pod postacią pieczenia w cewce moczowej występują u kobiety, u której w przeszłości występowały zakażenia układu moczowego (zapalenie pęcherza). Poszukując przyczyny dyzunii, wykonano szereg badań diagnostycznych, które nie ujawniły oczywistej przyczyny dolegliwości.

Przewlekłe lub bardzo często nawracające dolegliwości dyzuryczne u kobiety najczęściej spowodowane są zakażeniem dolnego odcinka układu moczowego.

W takich sytuacjach w pierwszej kolejności należy potwierdzić lub wykluczyć zakażenie układu moczowego jako przyczynę dolegliwości. W tym celu należy wykonać badanie ogólne moczu oraz posiew moczu.

Jeżeli wyniki tych badań potwierdzą obecność zakażenia, to należy przyjmować lek przeciwbakteryjny dobrany na podstawie wyniku antybiogramu. Ustąpienie dolegliwości i prawidłowy wynik badania moczu po zakończeniu leczenia potwierdzą prawidłowe rozpoznanie i skuteczność leczenia.

Jeżeli jednak wykonane badania nie potwierdzą zakażenia układu moczowego, to odczuwane dolegliwości dyzuryczne mogą być spowodowane niebakteryjnym zapaleniem pęcherza i cewki moczowej. Część przypadków to zapalenie wywołane przez wirusy (HSV-1 i HSV-2), chlamydie (C. trachomatis) lub mykobakterie i odpowiednie leczenie przeciwdrobnoustrojowe może prowadzić do ustąpienia dolegliwości. W pozostałych przypadkach przyczyna pozostaje nieznana i zwykle wówczas, po wykonaniu cystoskopii i badań urodynamicznych, rozpoznaje się śródmiąższowe zapalenie pęcherza moczowego. Objawy często ustępują samoistnie. Niekiedy skuteczne może być leczenie objawowe z użyciem leków przeciwhistaminowych (np. hydroksyzyna), przeciwdepresyjnych (np. amitryptylina) lub przeciwcholinergicznych (np. oksybutynina).

Zawsze należy wykluczyć chorobę narządu rodnego (np. zapalenie pochwy).