Oliwka europejska (Olea europaea) należąca do rodziny oliwkowatych (Oleaceae) jest długo żyjącym drzewem, z którego otrzymuje się oliwę, owoce i drewno od ponad 5000 lat.
Hodowano ją początkowo wyłącznie w krajach basenu Morza Śródziemnego, skąd została przeniesiona do USA (głównie Kalifornii), Ameryki Łacińskiej, Australii, Japonii i Afryki Południowej. W wielu innych krajach oliwka jest hodowana jako drzewo ozdobne.
Kiedy pyli oliwka?
Pylenie tego drzewa w krajach śródziemnomorskich występuje głównie wiosną. W Hiszpanii okres pylenia trwa od połowy kwietnia do końca czerwca, w Grecji – od początku kwietnia do początku czerwca.
Ziarna pyłku są niewielkie, przeciętna średnica wynosi 17—21 µm. Stężenie pyłków w atmosferze jest różne i zależy od liczby hodowanych drzew w danym rejonie. W Hiszpanii w okolicach Madrytu wynosi ono zwykle 100—200 ziaren w metrze sześciennym powietrza, natomiast w okolicach bardzo intensywnej uprawy oliwki (Kordoba w Andaluzji) może sięgać 4000, a nawet 5000 ziaren/m3.
Wyrażano przypuszczenie, że osoby mieszkające w okolicach, gdzie hoduje się więcej drzew oliwki (w przeciwieństwie do chorych przebywających w miejscowościach, gdzie tych drzew jest mniej), są uczulone na znacznie większą liczbę alergenów obecnych w pyłku oliwki i częściej występują u nich odczyny krzyżowe. Należy pamiętać, że nawet mieszkańcy tych samych okolic uczulają się na inną liczbę białek (jest ich 20) i dlatego mogą źle znosić inne rośliny i być niejednakowo podatni na immunoterapię tym samym wyciągiem pyłku.
Objawy uczulenia na pyłek oliwki
Uczulenie na pyłek oliwki najczęściej powoduje pyłkowicę (pollinosis) pod postacią sezonowego nieżytu nosa, astmy czy zapalenia spojówek.
Dodatnie próby punktowe z pyłkiem oliwki u osób bez chorób alergicznych w wywiadach zdarzają się bardzo rzadko.
