Spirometria oraz pletyzmografia są nieinwazyjnymi czynnościowymi badaniami pozwalającymi ocenić drogi oddechowe. Za pomocą tych badań można wykryć niektóre choroby płuc, np. astmę lub przewlekłą obturacyjną chorobę płuc.
W trakcie badania pacjent ma zaciśnięty nos i oddycha przez ustnik spirometru. Badanie jest nadzorowane przez personel medyczny, który wydaje odpowiednie polecenia, dotyczą one wykonania maksymalnego wdechu lub wydechu. Na przykład, pacjent najpierw oddycha spokojnie, potem wykonuje powolny, możliwie najgłębszy wdech i maksymalny wydech (albo odwrotnie), a manewr ten powtarza się od 3 do 8 razy.
W badaniu spirometrycznym ocenia się: objętość oddechową, tj. objętość wdychanego lub wydychanego powietrza podczas spokojnego oddychania, zapasową objętość wydechową, czyli objętość powietrza, o którą można pogłębić spokojny wdech, zapasową objętość wydechową, czyli objętość powietrza, jaką można usunąć z płuc po zakończeniu spokojnego wydechu. Ponadto można ocenić pojemność wdechową oraz pojemność życiową płuc.
Badanie pletyzmograficzne dodatkowo wykonuje się w zamkniętej kabinie, co pozwala dokonać dodatkowych pomiarów, w tym całkowitej objętości płuc.
Przed badaniem nie należy palić tytoniu, pić alkoholu, jeść obfitego posiłku, wykonywać intensywnego wysiłku fizycznego.
