Pytanie nadesłane do redakcji
Witam mam 27 lat. Z wypróżnianiem nie mam kłopotów, ale czasami jednak się coś pojawia. Mianowicie mam niekiedy przerwę 2-2,5-dniową i wtedy stolec jest zapieczony, ciężej mi idzie wydalanie. Po takiej pauzie czasami - rzadko, na papierze jest krew jasnego koloru. Jeszcze raz przypominam, że to rzadko się zdarza, no ale pojawiło się kilka razy. Chcę dodać, że moja dieta nie jest za bogata w warzywa i owoce. Czy mój przypadek ma jakiś związek właśnie z dietą czy sprawa jest innego rodzaju?
Odpowiedziała
dr n. med. Anna Mokrowiecka
specjalista chorób wewnętrznych
Oddział Kliniczny Gastroenterologii Ogólnej i Onkologicznej
Uniwersytecki Szpital Kliniczny UM w Łodzi
Dolegliwości tego typu mogą świadczyć o krwawieniu z żylaków odbytu (hemoroidów). Pojawia się wtedy żywoczerwona krew na stolcu lub jedynie na papierze. Mogą temu towarzyszyć świąd i ból przy wypróżnianiu.
Wyżej wymienione objawy nasilają się zwłaszcza przy współistniejących zaparciach. Dlatego ważne jest niedoprowadzanie do zaparć, a w tym postępowaniu bardzo ważna jest dieta, właśnie bogata w warzywa, owoce i błonnik, picie dużej ilości płynów, aktywność ruchowa.
Można także stosować różnego rodzaju leki przeczyszczające, pamiętając o wymiennym używaniu tych środków ("jelita przyzwyczajają się"). Najważniejsza jednak w zwalczaniu zaparć jest zmiana stylu życia, czyli właśnie odpowiednia dieta.
Przyczyn zaparć jest bardzo wiele. Najczęściej występuje tzw. zaparcie idiopatyczne, czyli takie, którego nie powoduje żadna choroba jelita. Polega na zwolnieniu całkowitego lub odcinkowego pasażu przez jelito grube lub nieprawidłowym działaniu mięśni dna miednicy. Bardzo często zaparcie ma tło psychosomatyczne, jak w zespole jelita drażliwego. Może także występować w chorobach układu nerwowego, endokrynologicznych, metabolicznych, tkanki łącznej a także w depresji. Także liczne leki mogą być powodem zaparć.
Warto zgłosić się do lekarza, który na podstawie wywiadu określi przyczynę zaparć albo w razie wątpliwości zleci dodatkowe badania. W diagnostyce żylaków odbytu wystarcza jedynie badanie palcem przez odbyt (badanie per rectum), które może przeprowadzić lekarz rodzinny. W razie przewlekłych objawów należy kontrolować morfologię krwi w celu wykluczenia niedokrwistości. Leczenie polega na stosowaniu leków miejscowych w postaci czopków czy maści, leków ochraniających naczynia żylne (preparaty diosminy). W razie dużych krwawiących żylaków pomocne jest leczenie chirurgiczne.
Jeżeli dolegliwości będą się utrzymywały, a zwłaszcza gdy występują inne objawy typu: chudnięcie, bóle brzucha, niedokrwistość, a także gdy w rodzinie występowały choroby nowotworowe jelita grubego, należy wykonać badanie kolonoskopowe (badanie całego jelita grubego) w celu wykluczenia innych przyczyn krwawienia.
