α1-antytrypsyna w kale
Wskazaniem do oznaczenia stężenia α1-antytrypsyny są zespoły utraty białka, alergie pokarmowe, żółtaczka, obrzęki, nieprawidłowe wyniki proteinogramu.
medycyna praktyczna dla pacjentów
Na skróty
medycyna praktyczna dla pacjentów
Wskazaniem do oznaczenia stężenia α1-antytrypsyny są zespoły utraty białka, alergie pokarmowe, żółtaczka, obrzęki, nieprawidłowe wyniki proteinogramu.
α1-antytrypsyna to białko, które neutralizuje enzymy trzustkowe i proteolityczne. Niedobór α1-antytrypsyny może wywołać rozedmę płuc, a także stanowić przyczynę przedłużonej żółtaczki noworodków. Nadmiar α1-antytrypsyny może być spowodowany ciążą, stosowaniem estrogenowej substytucji hormonalnej, stanami zapalnymi, a także niedokrwistością z niedoboru żelaza.
Wskazaniem do badania stężenia α2-globulin są choroby wątroby, choroby przewodu pokarmowego oraz choroby nerek, a także niedobory białek nośnikowych.
Badanie aktywności disacharydaz w skrawkach błony śluzowej jelita cienkiego wykonuje się w przypadku podejrzenia braku lub niedoboru disacharydaz.
Badania serologiczne w kierunku celiakii wykonuje się w surowicy krwi. Do oznaczenia obecności oraz stężenia przeciwciał konieczne jest pobranie krwi. Ważne, by badania wykonywać w okresie spożywania glutenu w diecie.
Badanie kału na obecność pasożytów i ich jaj polega na badaniu próbki kału pod mikroskopem. Jest to element rozpoznawania chorób układu pokarmowego.
Badanie kontrastowe dolnego odcinka jelita grubego umożliwia ocenę wnętrza jelita grubego i wykrycie zmian patologicznych w jego obrębie lub nieprawidłowego połączenia z inną częścią przewodu pokarmowego, drogami moczowymi czy narządem rodnym.
Dowiedz się, na czym polega i jak przebiega badanie oraz w jaki sposób się do niego przygotować.
Zmiany w rytmie wypróżnień, konsystencji czy zabarwieniu kału są istotnymi objawami w wielu jednostkach chorobowych. Badania stolca, w tym badanie mikroskopowe, mogą dostarczyć wielu istotnych dla dalszego leczenia informacji.
Pasaż jelitowy należy do klasycznych badań rentgenowskich. Najczęstszym wskazaniem jest ocena drożności przewodu pokarmowego i czasu przejścia kontrastu przez jelita w diagnostyce chorób jelit, zwykle jako uzupełnienie badań endoskopowych.
Badania kału mogą dostarczyć wielu istotnych informacji koniecznych do ustalenia właściwego rozpoznania i wdrożenia odpowiedniej terapii. Zmiany w rytmie wypróżnień, konsystencji czy zabarwieniu kału są istotnymi objawami w wielu jednostkach chorobowych.
Badanie wykonuje się w celu oceny ilości tłuszczu w kale, którego nadmiar wskazuje na upośledzenie trawienia i/lub wchłaniania tłuszczów.
Badanie stężenia ceruloplazminy w surowicy wykorzystuje się do diagnostyki choroby Wilsona, która związana jest z nadmiernym gromadzeniem się miedzi w tkankach oraz przy podejrzeniu choroby Menkesa.
Gdy potwierdzonej w USG kamicy żółciowej towarzyszy ból, najskuteczniejszą metodą leczenia jest operacyjne usunięcie tego narządu.
Cholecystokinina pobudza trzustkę do produkcji enzymów trzustkowych, a także stymuluje produkcję żółci, powoduje skurcz pęcherzyka żółciowego, hamuje perystaltykę żołądka i pobudza perystaltykę jelit. Hamuje też uczucie głodu oraz zwiększa wydzielanie glukagonu. Cholecystokinina jest wydzielana również w mózgu przez podwzgórze, gdzie działa jako neuroprzekaźnik.
Cholinesteraza to enzym wytwarzany w wątrobie i następnie wydzielany do krwi. Cholinesteraza jest markerem wydolności wątroby w zakresie tworzenia białek, znajduje się również w błonie śluzowej jelita, trzustce, śledzionie oraz w układzie nerwowym.
Defekografia to badanie radiologiczne, w którym wykorzystuje się promieniowanie rentgenowskie, polegajace na ocenie zachowywania się odbytu i odbytnicy na różnych etapach defekacji.
Endoskopia kapsułkowa to badanie przewodu pokarmowego przeprowadzone za pomocą połkniętej przez pacjenta kapsułki zawierającej zminiaturyzowaną bezprzewodową kamerę cyfrową, lampę LED i nadajnik radiowy.
Endoskopowa cholangiopankreatografia wsteczna (ECPW) to jedna z najskuteczniejszych metod oceniających drogi żółciowe i przewody trzustkowe. Jest to badanie inwazyjne, dlatego zwykle wykonywane jest w celach terapeutycznych, tzn. żeby usunąć złogi (kamienie) z dróg żółciowych i trzustkowych, założyć protezy i poszerzyć drogi żółciowe lub pobrać wycinki. W celach diagnostycznych wykonuje się je tylko wtedy, kiedy nie ma innego skutecznego sposobu ustalenia pewnego rozpoznania.
Enteroskopia (najczęściej dwubalonowa, jednobalonowa lub spiralna) to badanie umożliwiające diagnostykę, pobranie wycinków i endoskopowe leczenie chorób umiejscowionych w całym jelicie cienkim.
Gamma-glutamylotranspeptydaza (GGTP) jest enzymem błonowym obecnym w wielu tkankach i płynach ustrojowych człowieka. Największą jej aktywność można stwierdzić w jelicie i nerkach. Poza tym występuje w wątrobie, komórkach nabłonka dróg żółciowych, trzustce, mózgu, ślinie, szpiku kostnym i płynie mózgowo-rdzeniowym.
Endoskopia górnego odcinka przewodu pokarmowego (inaczej: panendoskopia lub gastroskopia) to badanie polegające na wprowadzeniu do żołądka endoskopu, czyli cienkiego giętkiego narzędzia, za pomocą którego lekarz może obejrzeć górny odcinek przewodu pokarmowego, pobrać wycinki do badania, a także w razie konieczności zastosować leczenie (np. zatamować krwawienie). Przygotowanie do gastroskopii jest łatwe – zazwyczaj wystarczy co najmniej przez 6 godzin nie jeść i co najmniej przez 4 godziny nie przyjmować płynów.
Gastryna jest tzw. enterohormonem, substancją wydzielaną głównie w żołądku i początkowym odcinku jelita cienkiego, regulującą procesy trawienia oraz prawidłowego funkcjonowania przewodu pokarmowego.
Aktualne (2020) zalecenia Advisory Committee on Immunization Practices
Ultrasonografia (USG) jest nowoczesną metodą obrazowania narządów człowieka, jest badaniem bezpiecznym i dokładnym, dlatego znajduje szerokie zastosowanie w medycynie. Ultrasonografia pozwala lekarzowi na nieinwazyjne „obejrzenie” narządów wewnętrznych.
Wskazaniem do badania jest podejrzenie zmniejszonego stężenia (tzw. hiponatremii) lub zwiększonego stężenia sodu (tzw. hipernatremii).
Lipazy są enzymami produkowanymi w przewodzie pokarmowym. Uczestniczą w trawieniu tłuszczów. Najważniejszą lipazą organizmu jest lipaza trzustkowa.
Witamina B12 jest czynnikiem niezbędnym do prawidłowego przebiegu procesu powstawania krwinek czerwonych. Jej niedobór skutkuje produkcją nieprawidłowo zbudowanych krwinek, a także zmniejszoną ich liczbą.
Miedź chroni komórki przed uszkodzeniem wywołanym przez wolne rodniki, uczestniczy w produkcji hemoglobiny i wielu innych białek, jak kolagen i sama ceruloplazmina oraz innych substancji biologicznie aktywnych (prostaglandyny, aminy katecholowe).
Podstawowym celem badania stężenia amoniaku jest ocena stopnia niewydolności miąższu wątroby. Stężenie amoniaku rośnie jednak także w przypadkach marskości wątroby, w której nie ma jeszcze cech niewydolności tego narządu.
Aminopeptydaza leucynowa (LAP) to enzym, który występuje prawidłowo wewnątrz komórek wątroby i kanalików żółciowych, w niewielkim stopniu w jelicie cienkim i w trzustce. Jeśli komórki tych narządów – zwłaszcza wątroby – ulegną uszkodzeniu, aktywność LAP się zwiększa we krwi.
Albuminy produkowane są przez wątrobę, więc ilość ich we krwi odzwierciedla czynność tego narządu. Odpowiadają za utrzymanie tzw. ciśnienia onkotycznego w naczyniach krwionośnych, czyli – w uproszczeniu – ściągają, płyn z tkanek do naczyń, zabezpieczając w ten sposób organizm przed obrzękami, zwłaszcza w niżej położonych częściach ciała.
Płukanie żołądka jest zabiegiem przeprowadzanym w przypadku spożycia substancji trującej. Polega na wprowadzeniu sondy do żołądka, przez którą podaje się duże ilości wody, z którą usuwa się z organizmu spożytą substancję szkodliwą.
Transkortyna to białko znajdujące się w osoczu krwi wiążące hormony wydzielane przez korę nadnerczy – kortykosteroidy. Produkcja transkortyny odbywa się w wątrobie i jest nasilana przez estrogeny.
Fosfataza zasadowa największą aktywność wykazuje w komórkach wątroby, dróg żółciowych, kości, błony śluzowej jelita, nerek oraz łożyska u kobiet w ciąży.
Dehydrogenaza mleczanowa to enzym, który występuje we wszystkich komórkach ciała ludzkiego. Największą aktywność wykazuje w wątrobie, mięśniach poprzecznie prążkowanych, sercu, nerkach, płucach, mózgu oraz w krwinkach czerwonych (erytrocytach). W przypadku uszkodzenia komórek, dehydrogenaza mleczanowa uwalnia się z ich wnętrza, dochodzi do wzrostu jej stężenia i aktywności we krwi.
Właściwe stężenie chlorków we krwi zapewnia prawidłową pracę układu nerwowo-mięśniowego oraz pokarmowego - podstawowy składnik soku żołądkowego to kwas solny, składający się z jonów chlorkowych.
Jakie są wskazania do oznaczenia stężenia białka całkowitego we krwi? Jak interpretować wynik badania?
Scyntygrafia perfuzyjna jest badaniem obrazowym pozwalającym ocenić czynność badanych narządów, np. serca, płuc, mózgu, nerek, tarczycy, kości, narządów układu pokarmowego.
W celu zbadania składu płynu puchlinowego wykonuje się paracentezę diagnostyczną, czyli nakłucie jamy otrzewnowej, aby pobrać próbkę płynu. Przy dużej ilości płynu otrzewnowego wykonuje się paracentezę terapeutyczną, która ma na celu upuszczenie płynu i stanowi metodę leczenia wodobrzusza.
U pacjentów, którzy odczuwają dolegliwości związane z dolnym odcinkiem przewodu pokarmowego, które nie są związane w nieprawidłową budową ani zmianami w przewodzie pokarmowym, a więc badanie lekarskie ani badania dodatkowe obrazowe nie wykazują znaczących odchyleń od normy, zastosowanie znajdują czynnościowe badania dolnego odcinka przewodu pokarmowego.
Zakażenie bakterią Helicobakter pylori jest powszechne – występuje ona u większości dorosłej populacji Polski. Zakażenie wiąże się z występowaniem choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy, ale samo zakażenie nie jest jednoznaczne z wystąpieniem objawów ani choroby. Istnieją nieinwazyjne metody wykrywania zakażenia, bez konieczności wykonywania gastroskopii.
Morfologia krwi jest popularnym, bardzo często wykonywanym badaniem polegającym na jej ilościowej i jakościowej analizie.
Bilirubina jest to żółtopomarańczowy barwnik będący produktem rozkładu hemu.
Częściowe lub całkowite wycięcie jelita grubego wykonuje się tradycyjnie z dostępu klasycznego, który polega na przecięciu powłok brzucha w linii pośrodkowej ciała. Następnie chirurg wycina żądany fragment jelita grubego.
Przeszczepienie wątroby jest metodą leczenia niektórych poważnych chorób wątroby, stosowaną w sytuacjach, kiedy wyczerpano już inne możliwości leczenia. Wskazaniami do przeszczepienia są ciężkie choroby wątroby, takie jak marskość wątroby, nowotwory czy niewydolność wątroby. Przeciwwskazania do przeszczepienia to m.in. czynna choroba alkoholowa, rak wątroby z przerzutami i ciężkie zakażenia ogólnoustrojowe. Rokowanie po przeszczepieniu jest dobre, około 70–80% osób ma szansę na wieloletnie przeżycie.
Kolonoskopia to badanie endoskopowe okrężnicy - najdłuższej i największej części jelita grubego.
Pomiar stężenia kwasów żółciowych we krwi jest jednym ze wskaźników oceniających funkcjonowanie wątroby.
Laparoskopowa fundoplikacja sposobem Nissena polega na wykonaniu kilku nacięć w ścianie brzucha w celu wprowadzenia laparoskopu i niewielkiej średnicy narzędzi, którymi posługuje się chirurg w czasie operacji.
Manometria odbytu i odbytnicy to specjalistyczne badanie polegające na ocenie czynności zwieraczy odbytu poprzez pomiar zmian ciśnienia w odbytnicy i odbycie.
Manometria przełyku to specjalistyczne badanie wykorzystywane w gastroenterologii, obrazujące pracę przełyku. Dzięki niemu można zdiagnozować przyczyny zaburzeń połykania. Umożliwia ono pomiar ciśnienia w obrębie górnego i dolnego zwieracza przełyku, a także w obrębie mięśniówki przełyku.
Markery wirusowego zapalenia wątroby (WZW) wskazują, czy dana osoba jest obecnie chora na WZW, czy przebyła je w przeszłości, mogą również świadczyć o odporności. Oznacza się je we krwi.
W przypadku dużych lub zakrzepłych i niemożliwych do samodzielnego odprowadzenia żylaków zaleca się ich chirurgiczne wycięcie.
pH-metria przełyku to badanie polegające na pomiarze stężenia jonów wodorowych (kwaśności) w dolnej części przełyku za pomocą specjalnej sondy zakładanej przez nos.
Testy czynnościowe wątroby (próby wątrobowe) to badania aktywności enzymów obecnych w komórkach wątrobowych lub stężeń substancji wytwarzanych albo przekształcanych przez komórki wątrobowe.
Badanie rektoskopowe jest to badanie endoskopowe odbytnicy a badanie rektosigmoidoskopowe to badanie endoskopowe odbytnicy i esicy (końcowej części jelita grubego).
Osmolalność to liczba moli substancji osmotycznie czynnej rozpuszczonej w 1 kilogramie rozpuszczalnika. Substancje osmotycznie czynne upośledzają reabsorpcję wody ze światła jelit. Substancjami osmotycznie czynnymi są, np. niektóre niestrawione składniki pokarmów i niektóre leki.
Stomię zakłada się w czasie operacji wykonywanych z różnych wskazań. Często konieczność założenia stomii wiąże się z operacją wykonywaną z powodu nowotworu jelita grubego lub układu moczowego, w których guz nowotworowy zagraża zamknięciem światła przewodu pokarmowego lub dróg moczowych.
Terminem „substancje redukujące” określa się cukry, m.in. glukozę, laktozę, fruktozę, które u zdrowych osób w kale są nieobecne.
Nietolerancja laktozy jest stosunkowo częstą przypadłością i może być przyczyną różnych objawów ze strony przewodu pokarmowego. Najczęściej występują wzdęcia, biegunka, kurczowy ból brzucha.
Testy oddechowe pomagają uzupełniać diagnostykę wielu jednostek chorobowych. Stają się coraz bardziej popularne, ponieważ są nieinwazyjne, bezpieczne i dobrze tolerowane przez pacjentów.
Ultrasonografia endoskopowa (EUS) to badanie endoskopowe przewodu pokarmowego. Za pomocą specjalnego przewodu – endoskopu z głowicą USG lekarz może obejrzeć wnętrze przewodu pokarmowego, ponadto pobrać do badania, np. fragment guza, a także wykonać zabiegi lecznicze, takie jak np. opróżnienie torbieli. Przygotowanie do zabiegu jest łatwe – wymaga pozostawania na czczo oraz ewentualnej wcześniejszej modyfikacji leczenia zmniejszającego krzepliwość krwi, a czasem także oczyszczenia jelita wlewkami, jeśli badanie będzie wykonywane przez odbyt
Wodorowe testy oddechowe wykorzystywane są w diagnostyce zaburzeń wchłaniania i nietolerancji niektórych węglowodanów. Przed wykonaniem testu pacjent powinien pamiętać o kilku sprawach, które zapewnią uzyskanie jak najbardziej precyzyjnego wyniku. Wykonanie takiego testu jest stosunkowo proste i nie obciąża pacjenta, aczkolwiek za badanie pacjent płaci we własnym zakresie.
Istnieją dwa podstawowe wskazania do wykonania zdjęcia przeglądowego jamy brzusznej: podejrzenie niedrożności przewodu pokarmowego oraz podejrzenie jego perforacji. Oba wskazania należą do grupy pilnych, zdjęcie zwykle zlecane jest u pacjenta, który z objawami niedrożności lub perforacji pojawił się na SOR lub na szpitalnej izbie przyjęć.
w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł
Pulmonolog – czym się zajmuje, jakie choroby leczy?
