Encortolon - tabletki

Zaburzenia endokrynologiczne. Choroby alergiczne o ciężkim przebiegu oporne na inne metody leczenia. Kolagenozy w okresach zaostrzenia lub w niektórych przypadkach jako leczenie podtrzymujące. Choroby skóry i błon śluzowych. Choroby przewodu pokarmowego w okresach zaostrzenia. Choroby układu krwiotwórczego. Choroby nowotworowe w skojarzeniu z odpowiednim leczeniem przeciwnowotworowym lub paliatywnym. Zespół nerczycowy; glikokortykosteroidy są wskazane w celu wywołania diurezy lub uzyskania remisji w przypadku białkomoczu w zespole nerczycowym idiopatycznym bez mocznicy albo w celu poprawy czynności nerek u chorych z toczniem rumieniowatym; w idiopatycznym zespole nerczycowym konieczne może być długotrwałe leczenie w celu zapobieżenia częstym nawrotom. Choroby oka (ciężkie ostre i przewlekłe procesy alergiczne i zapalne). Choroby układu oddechowego. Choroby reumatyczne (jako leczenie wspomagające w stanach zaostrzenia). Niereumatyczne choroby układu kostno-stawowego. Gruźlicze zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych z blokiem podpajęczynówkowym. Włośnica z zajęciem mięśnia sercowego lub układu nerwowego. Szczegółowe informacje dotyczące wskazań – patrz: zarejestrowane materiały producenta. Dorośli. Zwykle 5–60 mg/d, maks. – 250 mg/d. Dzieci. Zwykle 0,14–2 mg/kg mc./d w 3–4 daw. podz. Po uzyskaniu pożądanego efektu leczniczego wskazane jest stopniowe zmniejszanie dawki do najmniejszej dawki skutecznej.
Stwardnienie rozsiane w okresach zaostrzenia. Dorośli. 200 mg/d przez 7 dni, następnie 80 mg/d przez 1 mies.

1. Zaburzenia endokrynologiczne
• Niewydolność kory nadnerczy pierwotna (choroba Addisona) i wtórna (lekami z wyboru są hydrokortyzon i kortyzon, syntetyczne analogi mogą być stosowane z mineralokortykoidami).
• Zespół nadnerczowo-płciowy (wrodzony, hiperplazja nadnerczy); leczenie stosuje się w celu zahamowania wirylizacji spowodowanej nadmiernym wytwarzaniem androgenów w nadnerczach wskutek niedoboru enzymu w syntezie glikokortykoidów i mineralokortykoidów, niewystarczającej produkcji tych hormonów i pobudzania kory nadnerczy przez hormony przysadki. Zaleca się podawanie sodu; u niektórych pacjentów może być konieczne także podawanie mineralokortykoidów.
• Ostra niewydolność kory nadnerczy.
• Nieropne zapalenie tarczycy.
• Hiperkalcemia związana z chorobą nowotworową.
2. Choroby alergiczne o ciężkim przebiegu, oporne na inne metody leczenia
• Choroba posurowicza.
• Reakcje nadwrażliwości na leki.
• Całoroczny lub sezonowy alergiczny nieżyt nosa.
3. Kolagenozy w okresach zaostrzenia lub w niektórych przypadkach jako leczenie podtrzymujące
• Ostre gośćcowe zapalenie mięśnia sercowego.
• Toczeń rumieniowaty układowy.
4. Choroby dermatologiczne
• Złuszczające zapalenie skóry.
• Opryszczkowe pęcherzowe zapalenie skóry.
• Ciężkie łojotokowe zapalenie skóry.
• Ciężkie zapalne choroby skóry.
• Ciężki rumień wielopostaciowy (zespół Stevensa-Johnsona).
• Kontaktowe zapalenie skóry.
• Atopowe zapalenie skóry.
• Ziarniniak grzybiasty.
• Pęcherzyca.
• Ciężka łuszczyca.
5. Choroby przewodu pokarmowego – w okresach zaostrzenia (długotrwałe leczenie jest niewskazane)
• Wrzodziejące zapalenie okrężnicy.
• Choroba Crohna-Leśniowskiego.
6. Choroby hematologiczne
• Niedokrwistość hemolityczna nabyta (autoimmunologiczna).
• Niedokrwistość aplastyczna wrodzona.
• Niedokrwistość wskutek wybiórczej hipoplazji układu czerwonokrwinkowego.
• Małopłytkowość wtórna u dorosłych.
• Idiopatyczna plamica małopłytkowa (choroba Werlhofa) u dorosłych.
7. Choroby nowotworowe – z równoczesnym leczeniem przeciwnowotworowym lub paliatywnym
• Białaczki i chłoniaki u dorosłych.
• Białaczka ostra lub przewlekła.
8. Zespół nerczycowy
Glikokortykosteroidy wskazane są w celu wywołania diurezy lub uzyskania remisji w przypadku białkomoczu w zespole nerczycowym idiopatycznym bez mocznicy lub w celu poprawy czynności nerek u chorych z toczniem rumieniowatym. W idiopatycznym zespole nerczycowym długotrwałe leczenie może być konieczne w celu zapobieżenia częstym nawrotom.
9. Choroby neurologiczne
• Stwardnienie rozsiane w okresach zaostrzenia.
10. Choroby oka (ciężkie ostre i przewlekłe procesy zapalne)
• Zapalenie tęczówki.
• Zapalenie tęczówki i ciała rzęskowego.
• Zapalenie naczyniówki i siatkówki.
• Rozlane zapalenie błony naczyniowej tylnego odcinka oka.
• Zapalenie nerwu wzrokowego.
• Współczulne zapalenie naczyniówki.
• Zapalenie przedniego odcinka oka.
• Alergiczne zapalenie spojówek.
• Zapalenie rogówki (niezwiązane z zakażeniem wirusem opryszczki lub zakażeniem grzybiczym).
• Alergiczne owrzodzenie brzeżne rogówki.
11. Choroby układu oddechowego
• Beryloza.
• Zespół Löfflera niepoddający się leczeniu innymi środkami.
• Zachłystowe zapalenie płuc.
• Objawowa sarkoidoza.
• Astma oskrzelowa.
• Piorunująca lub rozsiana gruźlica płuc (z jednoczesnym leczeniem przeciwprątkowym).
12. Choroby reumatyczne (jako leczenie wspomagające w stanach zaostrzenia)
• Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa.
• Łuszczycowe zapalenie stawów.
• Reumatoidalne zapalenie stawów.
• Młodzieńcze reumatoidalne zapalenie stawów (w przypadkach opornych na inne metody leczenia).
13. Niereumatyczne choroby układu kostno-stawowego
• Ostre dnawe zapalenie stawów.
• Pourazowe zapalenie kości i stawów.
• Zapalenie błony maziowej u pacjentów z zapaleniem kości i stawów.
• Ostre i podostre zapalenie kaletki maziowej.
14. Inne
• Gruźlicze zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych z blokiem podpajęczynówkowym (jednocześnie z leczeniem przeciwprątkowym).
• Włośnica z zajęciem mięśnia sercowego lub układu nerwowego.

Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu, układowe zakażenie grzybicze, zakażenia okulistyczne – zakażenie Herpes simplex ze względu na ryzyko perforacji rogówki.