×
COVID-19: wiarygodne źródło wiedzy

Chlamydioza dróg moczowo-płciowych: przyczyny, objawy i leczenie

lek. Magdalena Wiercińska

Chlamydioza dróg moczowo-płciowych to przenoszona drogą płciową choroba, która jest wywołana przez bakterię Chlamydia trachomatis. Zakażenie przenosi się głównie przez bezpośredni kontakt błony śluzowej z wydzieliną zakaźną, w trakcie kontaktów seksualnych lub podczas porodu. Powoduje m.in. zapalenie cewki moczowej u mężczyzn i zapalenie kanału szyjki macicy u kobiet, które może prowadzić do zapalenia narządów miednicy mniejszej oraz niepłodności. Leczenie polega na przyjmowaniu antybiotyków.

Co to jest i jakie są przyczyny?

Chlamydioza to bakteryjna przenoszona drogą płciową choroba, która jest najczęstszą przyczyną nierzeżączkowego zapalenia cewki moczowej u mężczyzn. U kobiet zakażenie to stanowi przyczynę poważnych powikłań, w tym zapalenia narządów miednicy mniejszej, niepłodności oraz przewlekłego bólu w miednicy mniejszej. Czynnikiem wywołującym jest Gram-ujemna bakteria tlenowa – Chlamydia trachomatis.

Chlamydia zakaża błony śluzowe, które mają bezpośredni kontakt z wydzieliną zakaźną – najczęstszym miejscem infekcji są: cewka moczowa, kanał szyjki macicy, odbyt, gardło i spojówki. Źródłem infekcji jest zakażony człowiek. Zakażenie przenosi się głównie przez bezpośredni kontakt błony śluzowej z wydzieliną zakaźną, w trakcie kontaktów seksualnych (genitalno-genitalnych, genitalno-analnych, oralno-genitalnych lub oralno-analnych) lub podczas porodu. Sugerowana jest również rzadka możliwość zakażenia pośredniego, np. poprzez przedmioty.

Okres wylęgania wynosi 7–21 dni (zwykle 10–12 dni). Zakaźność podczas kontaktów seksualnych jest wysoka, ryzyko przeniesienia infekcji pomiędzy partnerami seksualnymi może sięgać 75%.

Czynniki ryzyka zachorowania:

  • młody wiek (15–29 lat)
  • duża aktywność seksualna
  • częste zmiany partnerów seksualnych
  • promiskuityzm
  • zamieszkiwanie w dużych skupiskach miejskich
  • niski status społeczno-ekonomiczny
  • uzależnienie od środków odurzających
  • nieużywanie prezerwatyw
  • obecność napletka
  • inne infekcje przenoszone drogą kontaktów seksulanych.

Jak często występuje chlamydioza?

W krajach rozwiniętych chlamydioza dróg moczowo-płciowych jest najczęściej występującą bakteryjną chorobą przenoszoną drogą płciową.

U mężczyzn zachorowania na chlamydiozę występują zwykle po osiągnięciu dojrzałości płciowej, a szczyt zachorowań przypada między 21. a 25. rż. Blisko 3/4 zakażeń dotyczy osób, które nie przekroczyły 30. rż.

U kobiet największy odsetek zakażeń stwierdza się przed 25. rż. Na podstawie badań przesiewowych prowadzonych w różnych krajach, częstość chlamydiowego zapalenia szyjki macicy szacuje się na 8–37%.

Chlamydioza - objawy

Zakażenia chlamydiowe u mężczyzn

Zapalenie cewki moczowej – dominuje wyciek z cewki moczowej (może być: wodnisty, śluzowy, śluzowo-ropny lub ropny), dyzuria (pieczenie w cewce moczowej, ból podczas oddawania moczu, świąd lub zaczerwienienie w okolicy ujścia zewnętrznego cewki moczowej). U około połowy chorych zakażenie przebiega bezobjawowo.

Zakażenia chlamydiowe u kobiet

Zapalenie szyjki macicy – najczęstsza postać zakażenia chlamydiowego u kobiet, w ponad 90% przypadków przebiegająca bezobjawowo. Do objawów (jeśli wystąpią) należą: upławy, zwykle śluzowe lub śluzowo-ropne, plamienia lub krwawienia międzymiesiączkowe. W blisko połowie przypadków dochodzi do dalszego zakażenia cewki moczowej.

Zapalenie cewki moczowej – często przebiega bezobjawowo. W przypadkach objawowych: częste oddawanie moczu, objawy dyzuryczne, niekiedy śluzowo-ropna wydzielina z cewki moczowej.

Zakażenia chlamydiowe u obu płci

Zapalenie odbytu – przede wszystkim u kobiet i mężczyzn utrzymujących kontakty seksualne z mężczyznami. Objawy są różnie nasilone – od przypadków bezobjawowych do ciężkiego zapalenia odbytu. Objawy: wydzielina śluzowo-ropna, często z domieszką krwi, uczucie pieczenia w okolicy odbytu, krwawienie podczas defekacji (oddawania stolca).

Zapalenie gardła – występuje rzadko, zwykle ma przebieg bezobjawowy, a do zakażenia dochodzi najczęściej podczas stosunków oralno-genitalnych.

Zakażenie Chlamydia trachomatis u noworodków i niemowląt

Do zakażenia dochodzi zwykle podczas porodu, od chorej matki. Może powodować:

Zapalenie spojówek – w większości przypadków objawy są mało nasilone lub przebieg jest bezobjawowy. Objawy, jeśli występują, pojawiają się zwykle 5–14 dni po porodzie. Należą do nich: podrażnienie spojówek lub w cięższych przypadkach zaczerwienienie i obrzęk powiek z śluzowo-ropną wydzieliną. Zakażenie może ustąpić samoistnie w ciągu kilku miesięcy. Powikłania są rzadkie.

Zapalenie płucChlamydia trachomatis jest jednym z częstszych przyczyn zapalenia płuc u niemowląt. Objawy pojawiają się zwykle między 4. a 11. tyg. życia, należą do nich: nieżyt błony śluzowej gardła, kaszel, trudności w oddychaniu, przyśpieszony oddech. Często u niemowlęcia występuje także (lub występowało wcześniej) zapalenie spojówek.

Co robić w razie wystąpienia objawów?

W razie wystąpienia objawów (wymienionych wyżej) należy zgłosić się do dermatologa lub ginekologa, mężczyźni mogą się również zgłosić do urologa.

Chlamydioza - rozpoznanie

Rozpoznanie chlamydiozy ustala się na podstawie:

  • danych z wywiadu i objawów klinicznych
  • wykluczenia jako przyczyny dolegliwości innych zakażeń – rzeżączkirzęsistkowicy (mikroskopowe badanie wydzieliny)
  • testów w kierunku chlamydii (materiał do badań: u dorosłych – mocz [poranna próbka], wydzielina z kanału szyjki macicy lub z pochwy, wymaz z cewki moczowej; u dzieci [w przypadku zakażeń okołoporodowych] – łzy (wymaz ze spojówek oka), popłuczyny oskrzelowe).

W przypadku potwierdzenia zakażenia chlamydiami, lekarz zleci badania w kierunku innych chorób przenoszonych drogą płciową.

Chlamydioza – leczenie

Leczenie chlamydialnych zakażeń układu moczowo-płciowego polega na stosowaniu antybiotyków. W zależności od postaci choroby czas leczenia może być różnie długi – zwykle od jednorazowej dawki antybiotyku do kuracji trwającej 7 dni. Nie należy samodzielnie przerywać ani modyfikować antybiotykoterapii. U części osób po leczeniu konieczne może być powtórzenie badań w kierunku zakażenia Chlamydia.

Czy możliwe jest całkowite wyleczenie chlamydiozy?

Tak. Po leczeniu u części pacjentów konieczna jest kontrola bakteriologiczna. Partnerzy seksualni powinni być zbadani i leczeni w zależności od wyników posiewów.

Chlamydioza – powikłania

Chlamydioza – powikłania u mężczyzn

Powikłaniem chlamydiozy u mężczyzn może być:

  • zapalenie najądrza – objawy pojawiają się zwykle po kilku tygodniach od wystąpienia zapalenia cewki moczowej, dotyczy najądrza po jednej stronie. Do objawów należą: ból promieniujący do pachwiny, powiększenie najądrza, obrzęk i zaczerwienienie worka mosznowego, gorączka
  • zapalenie gruczołu krokowego – występuje bardzo rzadko, zwykle ma przebieg łagodny
  • zwężenie cewki moczowej – rzadkie.

Chlamydioza – powikłania u kobiet

Powikłaniem chlamydiozy u kobiet może być:

  • zapalenie narządów miednicy mniejszej – do najczęstszych objawów należą: krwawienia międzymiesiączkowe, wydłużone lub bardziej obfite krwawienia miesiączkowe, ból lub tkliwość podbrzusza. Zakażenie może się szerzyć na przydatki. Poważnymi konsekwencjami chlamydiowego zapalenia narządów miednicy mniejszej są niepłodność i ciąże pozamaciczne.
  • zapalenie gruczołów przedsionkowych większych i zapalenie gruczołów Skenego – rzadkie powikłania zapalenia szyjki macicy.

Chlamydioza – powikłania u obu płci

U obu płci może dojść do następujących powikłań:

  • zespół Reitera – występuje u 1–3% mężczyzn chorych na nierzeżączkowe zapalenie cewki moczowej, rzadziej u kobiet. Klasyczne trzy objawy tego zespołu to: reaktywne zapalenie stawów, zapalenie spojówek i zapalenie cewki moczowej lub szyjki macicy. Zapalenie stawów dotyczy najczęściej stawów kolanowych i skokowych. U części osób występują zmiany na skórze i błonach śluzowych podobne do łuszczycy, często zlokalizowane na dłoniach i stopach oraz na żołędzi prącia lub sromie
  • zespół Fitz-Hugha i Curtisa – zapalenie tkanki okołowątrobowej połączone z zapaleniem przydatków u kobiet. Objawy są podobne jak w przypadku zapalenia narządów miednicy mniejszej, a dodatkowo występuje ból w górnej części brzucha po prawej stronie.

Co trzeba robić, aby uniknąć zakażenia?

Podstawowym czynnikiem ryzyka są stosunki seksualne z więcej niż jednym partnerem lub z osobą, która sama ma wielu innych partnerów. Należy unikać ryzykownych stosunków seksualnych. W zapobieganiu chlamydiozom ma również znaczenie regularne i prawidłowe stosowanie prezerwatyw przez mężczyzn.

18.08.2022
Zobacz także
Wybrane treści dla Ciebie
  • Rzęsistkowica
  • Kandydoza błony śluzowej narządów płciowych
  • Zapalenie cewki moczowej
  • Zakażenia przewodu pokarmowego przenoszone drogą płciową
  • Ziarniniak pachwin
  • Wrzód miękki
  • Opryszczka narządów płciowych
  • Zapalenie narządów miednicy mniejszej
  • Zapalenie najądrza
  • Nierzeżączkowe zapalenie cewki moczowej
Doradca Medyczny
  • Czy mój problem wymaga pilnej interwencji lekarskiej?
  • Czy i kiedy powinienem zgłosić się do lekarza?
  • Dokąd mam się udać?
+48

w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł

Zaprenumeruj newsletter

Na podany adres wysłaliśmy wiadomość z linkiem aktywacyjnym.

Dziękujemy.

Ten adres email jest juz zapisany w naszej bazie, prosimy podać inny adres email.

Na ten adres email wysłaliśmy już wiadomość z linkiem aktywacyjnym, dziękujemy.

Wystąpił błąd, przepraszamy. Prosimy wypełnić formularz ponownie. W razie problemów prosimy o kontakt.

Jeżeli chcesz otrzymywać lokalne informacje zdrowotne podaj kod pocztowy

Nie, dziękuję.
Poradnik świadomego pacjenta