Na alergiczny nieżyt nosa cierpię od 10 lat, przez długi czas przyjmowałam steroidy (Budehrin) i lek strasznie zniszczył mi śluzówkę. Teraz w ogóle nie mogę stosować aerozolu, a same tabletki nie pomagają. Katar dokucza mi bardzo. Czy możecie mi Państwo coś polecić?
Odpowiedziała
Dr n. med. Grażyna Durska
Zakład Medycyny Rodzinnej Pomorski Uniwersytet Medyczny w Szczecinie
Poradnia alergologiczna "Podgórna" w Szczecinie
Alergiczny nieżyt nosa (ANN) jest chorobą dotyczącą około 28,9% populacji polskiej. W zależności od czasu trwania wyróżnia się przewlekły ANN trwający przez ponad 4 dni w tygodniu, powyżej 4 tygodni, oraz niespełniający tych kryteriów okresowy ANN. Typowe objawy takie jak świąd nosa, napady kichania (salwy kichania), wodnisty lub śluzowy katar, uczucie zatkanego nosa (blokada nosa) związane są z reakcją zapalną błony śluzowej w odpowiedzi na działanie alergenów wziewnych. Utrzymywanie się objawów w sposób istotny pogarsza jakość życia chorego.
Nieleczony alergiczny nieżyt nosa należy do czynników ryzyka rozwoju astmy. W przypadku współistnienia obu chorób może powodować pogorszenie przebiegu astmy.
Leczenie przyczynowe chorób alergicznych, w tym alergicznego nieżytu nosa, polega na eliminacji alergenów (nie zawsze jest to w pełni możliwe) oraz na immunoterapii (odczulaniu) szczepionkami alergenowymi. Immunoterapia w większości przypadków prowadzi do ustąpienia lub zmniejszenia natężenia objawów choroby, ponadto w znaczący sposób zmniejsza ryzyko wystąpienia astmy.
W leczeniu ANN stosuje się również leczenie objawowe (zmniejszanie nasilenia objawów choroby bez wpływu na naturalny przebieg choroby). Do leków objawowych należą doustne leki antyhistaminowe, glikokortykosteroidy donosowe, oraz stosowane w ciężkich przypadkach glikokortykosteroidy doustne. Poszczególne glikokortykosteroidy donosowe różnią się między sobą budową chemiczną stopniem wchłaniania z błony śluzowej nosa ,oraz środkami konserwującymi lek. W przypadku nietolerancji jednego z preparatów można rozważyć zastosowanie innego różniącego się budową. Niezwykle ważna jest także prawidłowa technika podawania preparatu do nosa. Zatem w przypadku braku poprawy po zastosowanym leczeniu objawowym najbardziej zalecanym sposobem postępowania, przy spełnieniu obowiązujących kryteriów i braku przeciwwskazań, jest immunoterapia alergenowa.
Piśmiennictwo:
- Samoliński B. i wsp.: Prevalence of rhinitis in Polish population according to the ECAP (Epidemiology of Allergic Disorders in Poland) study.Otolaryngol. Pol., 2009; 63 (4): 324–330
- Holgate S.T. i wsp.: Alergia. Czelej 2003: 55–57
- Kowalski M.: Alergologia w praktyce. Mediton 2003: 19–29, 67–79