×
COVID-19: wiarygodne źródło wiedzy

Mięta - właściwości, mięta pieprzowa - syrop z mięty

dr n. med. Dominika Wnęk, dietetyk

Mięta to jedna z roślin najczęściej stosowanych jako tradycyjny produkt leczniczy. Liście tej rośliny są bogate w olejki eteryczne, którym przypisuje się prozdrowotne działanie. Miętę pieprzową często wykorzystuje się do łagodzenia dolegliwości układu pokarmowego.

SPIS TREŚCI


Fot. Karen Laark Boshoff/ pexels.com

Mięta pieprzowa – właściwości

Mięta pieprzowa to roślina zielna charakteryzująca się orzeźwiającym smakiem i aromatem.

Jako tradycyjny produkt leczniczy roślinny można ją stosować w określonych wskazaniach.

Mięta pieprzowa może być pomocna w łagodzeniu objawów takich zaburzeń trawiennych, jak niestrawność i wzdęcia. Bywa także stosowana w łagodzeniu objawów zespołu jelita drażliwego.

Z kolei olejek eteryczny oraz ekstrakt z mięty pieprzowej wykazują działanie przeciwdrobnoustrojowe, przeciwwirusowe, grzybobójcze, przeciwbólowe i antyoksydacyjne.

Należy jednak podkreślić, że właściwości te nie zostały potwierdzone w dobrze zaprojektowanych badaniach klinicznych – dysponujemy głównie wynikami badań wykorzystujących modele zwierzęce oraz linie komórkowe.

Olej z mięty pieprzowej

Olejek z mięty pieprzowej otrzymuje się ze świeżych liści w wyniku przeprowadzenia procesu destylacji z parą wodną. Uzyskany olejek jest bezbarwny bądź lekko żółty. Wśród głównych składników zawartych w olejku wymienia się mentol.

Olejek z mięty pieprzowej stosuje się w profilaktyce i leczeniu zapaleń dziąseł i chorób przyzębia. Jest to składnik wielu produktów przeznaczonych do higieny jamy ustnej (m.in. past do zębów, płynów do płukania jamy ustnej).

Syrop z mięty – właściwości

Teoretycznie, syrop z mięty powinien być stosowany w tych samych wskazaniach co napar z liści mięty. Do tej pory nie przeprowadzonego ani jednego badania klinicznego oceniającego skuteczność i bezpieczeństwo stosowania syropu z mięty w leczeniu jakiejkolwiek jednostki chorobowej.

Syrop z mięty – jak przygotować?

W Internecie znajduje się wiele przepisów dotyczących przygotowania syropu. Wymaga to zagotowania wody wraz z liśćmi mięty i cukrem. Przygotowany napar należy odstawić na pewien czas, a następnie odcedzić. Po odcedzeniu syrop ponownie trzeba zagotować, a następnie przelać do czystych słoików. W celu przedłużenia trwałości produktu i zniszczenia lub zahamowania wzrostu drobnoustrojów chorobotwórczych, konieczna jest pasteryzacja końcowego produktu.

Mięta w torebkach – czy również ma właściwości zdrowotne?

Liście mięty pieprzowej są dostępne w sprzedaży w postaci nieporcjowanej – w większych opakowaniach, do samodzielnego odmierzania porcji przed przygotowaniem naparu – oraz w formie saszetek (torebek, zwykle po 2 g suszu).

Zarówno jedna, jak i druga forma może być wykorzystana jako tradycyjny produkt leczniczy roślinny stosowany w celu objawowego złagodzenia zaburzeń trawienia, takich jak niestrawność i wzdęcie.

Spożywanie mięty przez kobiety w ciąży

Ze względu na brak wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa nie zaleca się stosowania mięty w okresie ciąży.

Jak suszyć miętę?

Miętę można suszyć w pęczkach (zarówno łodygi, jak i liście) lub przygotowywać w postaci suszonych liści.

Pierwszy sposób polega na wiązaniu pędów mięty w niewielkie pęczki. Następnie suszy się je (powieszone do góry łodygami) w suchym, przewiewnym i zacienionym miejscu. Po wysuszeniu pęczków należy oberwać z nich wysuszone liście. Tak pozyskane listki przechowuje się w szczelnie zakręconym słoiku.

Drugi sposób polega na rozłożeniu samych liści na papierze (cienka warstwa). Również w tym przypadku należy wybrać suche, przewiewne i zacienione miejsce. Suszone liście mięty można kilkakrotnie przemieszać. Po około tygodniu liście mięty powinny suche. Należy je następnie przesypać do słoika i szczelnie zamknąć. Z tak przygotowanych liści przygotowuje się następnie napar.

Mięta – o co najczęściej pytają pacjenci

Mięta na ból żołądka – czy działa?

Mięta pieprzowa może być pomocna w łagodzeniu objawów zaburzeń trawiennych, takich jak niestrawność i wzdęcia, oraz objawów zespołu jelita drażliwego. Objawom tym może towarzyszyć także ból w okolicy żołądka.

Zaleca się zachowanie ostrożności w przypadku kamicy żółciowej lub innych chorób dróg żółciowych. Również osoby z refluksem żołądkowo-przełykowym powinni unikać stosowania preparatów z mięty ze względu na możliwość nasilenia zgagi (czyli cofania się treści żołądkowej do przełyku).

Mięta na biegunkę?

Podstawą leczenia ostrej biegunki, która najczęściej ma podłoże infekcyjne i zazwyczaj ustępuje samoistnie, jest utrzymanie odpowiedniego stopnia nawodnienia oraz prawidłowego stężenia sodu i potasu.

Zaleca się spożywanie odpowiedniej ilości płynów, a w niektórych przypadkach suplementację soli mineralnych (np. w postaci doustnych płynów nawadniających dostępnych w aptekach).

Do tej pory nie przeprowadzono badania klinicznego oceniającego skuteczność i bezpieczeństwo stosowania mięty w leczeniu biegunki (zarówno ostrej, jak i przewlekłej).

Mięta na nerki?

Do tej pory nie oceniono bezpieczeństwa stosowania naparów z mięty u osób z chorobami nerek. Wydaje się jednak, że spożywanie rozsądnych ilości mięty w formie napoju, dla urozmaicenia diety, nie powinno zaburzać funkcji nerek.

Piśmiennictwo

  1. Khanna R., MacDonald J.K., Levesque B.G.: Peppermint oil for the treatment of irritable bowel syndrome: a systematic review and meta-analysis. J. Clin. Gastroenterol., 2014; 48 (6): 505–512 doi:10.1097/MCG.0b013e3182a88357
  2. Cappello G., Spezzaferro M., Grossi L. i wsp.: Peppermint oil (Mintoil) in the treatment of irritable bowel syndrome: a prospective double blind placebo-controlled randomized trial. Dig. Liver Dis., 2007; 39 (6): 530–536. doi:10.1016/j.dld.2007.02.006
  3. Najda A.: Skład chemiczny i działanie przeciwutleniające ekstraktów z Mentha x piperita L. Post. Fitoter., 2017; 18 (4): 251–258
  4. Kusiak A., Kędzia A., Molęda-Ciszewska B. i wsp.: Działanie olejku z mięty pieprzowej
  5. na bakterie beztlenowe. Dent. Med. Probl., 2010; 47 (3): 334–338

dr n. med. Dominika Wnęk
Dietetyk, wieloletni pracownik Zakładu Biochemii Klinicznej UJ CM oraz aktywny uczestnik trzech ramowych programów Unii Europejskiej: Lipgene, NuGO oraz Bioclaims. Wielokrotny wykładowca w ramach kursów doskonalących dla dietetyków realizowanych przez Polskie Towarzystwo Dietetyki.
Zainteresowania badawcze skupiają się głównie na zagadnieniach dotyczących otyłości i wpływu składników diety na ekspresję genów i procesy komórkowe (nutrigenomika). Swoje doświadczenie w leczeniu otyłości zdobywała, pracując w Poradni Leczenia Zaburzeń Lipidowych i Otyłości, działającej przy Zakładzie Biochemii Klinicznej UJ CM oraz jako uczestniczka licznych kursów i konferencji organizowanych w kraju i za granicą.
Obecnie związana jest z wydawnictwem Medycyna Praktyczna, gdzie pełni funkcję redaktora w serwisie „Dieta i ruch”.

15.05.2023
Zobacz także
  • Pokrzywa – właściwości, efekty, działanie
  • Rumianek – właściwości lecznicze, działanie, kiedy stosować
  • Zielona herbata
  • Herbata w diecie. Czy to wyłącznie przyjemność, czy też efekt zdrowotny?
Doradca Medyczny
  • Czy mój problem wymaga pilnej interwencji lekarskiej?
  • Czy i kiedy powinienem zgłosić się do lekarza?
  • Dokąd mam się udać?
+48

w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł

Zaprenumeruj newsletter

Na podany adres wysłaliśmy wiadomość z linkiem aktywacyjnym.

Dziękujemy.

Ten adres email jest juz zapisany w naszej bazie, prosimy podać inny adres email.

Na ten adres email wysłaliśmy już wiadomość z linkiem aktywacyjnym, dziękujemy.

Wystąpił błąd, przepraszamy. Prosimy wypełnić formularz ponownie. W razie problemów prosimy o kontakt.

Jeżeli chcesz otrzymywać lokalne informacje zdrowotne podaj kod pocztowy

Nie, dziękuję.
Poradnik świadomego pacjenta