Mięta to jedna z roślin najczęściej stosowanych jako tradycyjny produkt leczniczy. Liście tej rośliny są bogate w olejki eteryczne, którym przypisuje się prozdrowotne działanie. Miętę pieprzową często wykorzystuje się do łagodzenia dolegliwości układu pokarmowego.
Fot. Karen Laark Boshoff/ pexels.com
Mięta pieprzowa – właściwości
Mięta pieprzowa to roślina zielna charakteryzująca się orzeźwiającym smakiem i aromatem.
Jako tradycyjny produkt leczniczy roślinny można ją stosować w określonych wskazaniach.
Mięta pieprzowa może być pomocna w łagodzeniu objawów takich zaburzeń trawiennych, jak niestrawność i wzdęcia. Bywa także stosowana w łagodzeniu objawów zespołu jelita drażliwego.
Z kolei olejek eteryczny oraz ekstrakt z mięty pieprzowej wykazują działanie przeciwdrobnoustrojowe, przeciwwirusowe, grzybobójcze, przeciwbólowe i antyoksydacyjne.
Należy jednak podkreślić, że właściwości te nie zostały potwierdzone w dobrze zaprojektowanych badaniach klinicznych – dysponujemy głównie wynikami badań wykorzystujących modele zwierzęce oraz linie komórkowe.
Olej z mięty pieprzowej
Olejek z mięty pieprzowej otrzymuje się ze świeżych liści w wyniku przeprowadzenia procesu destylacji z parą wodną. Uzyskany olejek jest bezbarwny bądź lekko żółty. Wśród głównych składników zawartych w olejku wymienia się mentol.
Olejek z mięty pieprzowej stosuje się w profilaktyce i leczeniu zapaleń dziąseł i chorób przyzębia. Jest to składnik wielu produktów przeznaczonych do higieny jamy ustnej (m.in. past do zębów, płynów do płukania jamy ustnej).
Syrop z mięty – właściwości
Teoretycznie, syrop z mięty powinien być stosowany w tych samych wskazaniach co napar z liści mięty. Do tej pory nie przeprowadzonego ani jednego badania klinicznego oceniającego skuteczność i bezpieczeństwo stosowania syropu z mięty w leczeniu jakiejkolwiek jednostki chorobowej.
Syrop z mięty – jak przygotować?
W Internecie znajduje się wiele przepisów dotyczących przygotowania syropu. Wymaga to zagotowania wody wraz z liśćmi mięty i cukrem. Przygotowany napar należy odstawić na pewien czas, a następnie odcedzić. Po odcedzeniu syrop ponownie trzeba zagotować, a następnie przelać do czystych słoików. W celu przedłużenia trwałości produktu i zniszczenia lub zahamowania wzrostu drobnoustrojów chorobotwórczych, konieczna jest pasteryzacja końcowego produktu.
Mięta w torebkach – czy również ma właściwości zdrowotne?
Liście mięty pieprzowej są dostępne w sprzedaży w postaci nieporcjowanej – w większych opakowaniach, do samodzielnego odmierzania porcji przed przygotowaniem naparu – oraz w formie saszetek (torebek, zwykle po 2 g suszu).
Zarówno jedna, jak i druga forma może być wykorzystana jako tradycyjny produkt leczniczy roślinny stosowany w celu objawowego złagodzenia zaburzeń trawienia, takich jak niestrawność i wzdęcie.
Spożywanie mięty przez kobiety w ciąży
Ze względu na brak wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa nie zaleca się stosowania mięty w okresie ciąży.
Jak suszyć miętę?
Miętę można suszyć w pęczkach (zarówno łodygi, jak i liście) lub przygotowywać w postaci suszonych liści.
Pierwszy sposób polega na wiązaniu pędów mięty w niewielkie pęczki. Następnie suszy się je (powieszone do góry łodygami) w suchym, przewiewnym i zacienionym miejscu. Po wysuszeniu pęczków należy oberwać z nich wysuszone liście. Tak pozyskane listki przechowuje się w szczelnie zakręconym słoiku.
Drugi sposób polega na rozłożeniu samych liści na papierze (cienka warstwa). Również w tym przypadku należy wybrać suche, przewiewne i zacienione miejsce. Suszone liście mięty można kilkakrotnie przemieszać. Po około tygodniu liście mięty powinny suche. Należy je następnie przesypać do słoika i szczelnie zamknąć. Z tak przygotowanych liści przygotowuje się następnie napar.
Mięta – o co najczęściej pytają pacjenci
Mięta na ból żołądka – czy działa?
Mięta pieprzowa może być pomocna w łagodzeniu objawów zaburzeń trawiennych, takich jak niestrawność i wzdęcia, oraz objawów zespołu jelita drażliwego. Objawom tym może towarzyszyć także ból w okolicy żołądka.
Zaleca się zachowanie ostrożności w przypadku kamicy żółciowej lub innych chorób dróg żółciowych. Również osoby z refluksem żołądkowo-przełykowym powinni unikać stosowania preparatów z mięty ze względu na możliwość nasilenia zgagi (czyli cofania się treści żołądkowej do przełyku).
Mięta na biegunkę?
Podstawą leczenia ostrej biegunki, która najczęściej ma podłoże infekcyjne i zazwyczaj ustępuje samoistnie, jest utrzymanie odpowiedniego stopnia nawodnienia oraz prawidłowego stężenia sodu i potasu.
Zaleca się spożywanie odpowiedniej ilości płynów, a w niektórych przypadkach suplementację soli mineralnych (np. w postaci doustnych płynów nawadniających dostępnych w aptekach).
Do tej pory nie przeprowadzono badania klinicznego oceniającego skuteczność i bezpieczeństwo stosowania mięty w leczeniu biegunki (zarówno ostrej, jak i przewlekłej).
Mięta na nerki?
Do tej pory nie oceniono bezpieczeństwa stosowania naparów z mięty u osób z chorobami nerek. Wydaje się jednak, że spożywanie rozsądnych ilości mięty w formie napoju, dla urozmaicenia diety, nie powinno zaburzać funkcji nerek.
Piśmiennictwo
- Khanna R., MacDonald J.K., Levesque B.G.: Peppermint oil for the treatment of irritable bowel syndrome: a systematic review and meta-analysis. J. Clin. Gastroenterol., 2014; 48 (6): 505–512 doi:10.1097/MCG.0b013e3182a88357
- Cappello G., Spezzaferro M., Grossi L. i wsp.: Peppermint oil (Mintoil) in the treatment of irritable bowel syndrome: a prospective double blind placebo-controlled randomized trial. Dig. Liver Dis., 2007; 39 (6): 530–536. doi:10.1016/j.dld.2007.02.006
- Najda A.: Skład chemiczny i działanie przeciwutleniające ekstraktów z Mentha x piperita L. Post. Fitoter., 2017; 18 (4): 251–258
- Kusiak A., Kędzia A., Molęda-Ciszewska B. i wsp.: Działanie olejku z mięty pieprzowej
- na bakterie beztlenowe. Dent. Med. Probl., 2010; 47 (3): 334–338
