Budowa układu moczowego
Układ moczowy składa się z nerek, moczowodów, pęcherza moczowego oraz cewki moczowej. Poznaj dokładnie jego budowę i czynność.
medycyna praktyczna dla pacjentów
medycyna praktyczna dla pacjentów
Układ moczowy składa się z nerek, moczowodów, pęcherza moczowego oraz cewki moczowej. Poznaj dokładnie jego budowę i czynność.
Choroba Fabry’ego to wrodzona wada genetyczna, którą powoduje niedobór enzymu o nazwie alfa-galaktozydaza A. Brak tego enzymu powoduje gromadzenie się w komórkach, głównie naczyń krwionośnych, dużych ilości substancji nazywanych sfingolipidami, co prowadzi do uszkodzenia naczyń krwionośnych i zaburzeń wielu narządów, zwłaszcza mózgu, nerek i serca.
Nadmierne wydalanie słabo rozpuszczalnej w moczu cystyny przez chorego na cystynurię prowadzi do powstawania kamieni nerkowych.
Glukozuria nerkowa to zaburzenie wchłaniania glukozy w cewkach nerkowych, które prowadzi do obecności glukozy (popularnie: „cukru”) w moczu u osoby nie chorującej na cukrzycę.
Grzybica układu moczowego to zakażenie dróg moczowych, najczęściej pęcherza moczowego, lub nerek, wywołane przez grzyby inwazyjne, czyli mające zdolność wywoływania zakażenia u ludzi.
Kamica nerkowa jest częstą chorobą. Około 10% mężczyzn i 5% kobiet ma przynajmniej raz w życiu napad kolki nerkowej. Najczęściej występuje u mężczyzn w wieku 40-50 lat i u kobiet w wieku 50-70 lat.
Przyczyną kłębuszkowego zapalenia nerek jest nieprawidłowa czynność układu odpornościowego, którego zadaniem jest obrona organizmu przed obcymi elementami. Choroba rozwija się, gdy z jakiegoś powodu celem ataku układu odpornościowego staną się prawidłowe kłębuszki.
Dostępne sposoby leczenia nerkozastępczego to dializy (hemodializa i dializa otrzewnowa) oraz transplantacja nerki. U chorego, który w bliskiej przyszłości będzie wymagać leczenia nerkozastępczego, wybór metody leczenia jest wspólną decyzją lekarza, chorego oraz jego rodziny lub opiekunów.
Moczówka prosta nerkowa jest zaburzeniem prowadzącym do wydalania dużych objętości moczu.
Nefropatia cukrzycowa (inaczej cukrzycowa choroba nerek) należy do przewlekłych powikłań cukrzycy. Ryzyko uszkodzenia nerek u chorych na cukrzycę jest 12-17 razy większe niż u osób na nią niechorujących.
Nefropatią zaporową nazywamy nieprawidłowości w budowie oraz czynności nerek, których przyczyną jest utrudnienie odpływu moczu na skutek częściowej lub całkowitej niedrożności dróg moczowych.
Nerkowa kwasica cewkowa jest to zaburzenie prowadzące do rozwoju kwasicy, czyli zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej organizmu.
Nietrzymanie moczu to mimowolne częściowe lub całkowite opróżnianie pęcherza moczowego. Może być spowodowane chorobami układu nerwowego (brak kontroli nad odruchem opróżniania pęcherza) lub, znacznie częściej, zaburzeniami dróg moczowych.
Najbardziej charakrerystycznym objawem ostrej niewydolności nerek jest zmniejszenie objętości oddawanego moczu, a nawet zupełny jego brak (tzw. bezmocz). Pozostałe objawy zależą od przyczyn choroby.
Przewlekła choroba nerek jest częstym zaburzeniem, co wynika z dużego rozpowszechnienia głównych jej przyczyn, przede wszystkim cukrzycy, nadciśnienia tętniczego i miażdżycy. Występuje nawet u 30% osób powyżej 65. roku życia.
Roponercze to ciężkie zakażenie układu moczowego z obecnością ropnej treści w miedniczce nerkowej.
Amyloidoza (skrobiawica) jest ciężką ogólnoustrojową chorobą, której przyczyną jest gromadzenie się w wielu narządach amyloidu – nieprawidłowego białka produkowanego przez organizm chorego. Amyloid odkłada się między wszystkimi komórkami ciała w postaci nieprawidłowych mikroskopijnych włókienek, co prowadzi do uszkodzenia ważnych narządów, takich jak serce, nerki, wątroba, jelita oraz nerwy.
Przyczyną ostrego śródmiąższowego zapalenia nerek najczęściej (w ok. 70% przypadków) są leki, głównie antybiotyki i niesteroidowe leki przeciwzapalne.
Przyczyną toczniowego zapalenia nerek są przeciwciała skierowane przeciwko własnym tkankom, które wiążą się z innymi substancjami wskutek czego powstają kompleksy immunologiczne, które z kolei gromadzą się w kłębuszkach nerkowych, wywołując zapalenie nerek.
Torbiele proste nerek to przestrzenie w obrębie miąższu nerki wypełnione płynem, które swoim wyglądem przypominają pęcherzyki.
Zapalenie cewki moczowej to stan zapalny błony śluzowej cewki moczowej wywołany zakażeniem różnymi drobnoustrojami. Praktycznie we wszystkich przypadkach jest to choroba przenoszona drogą kontaktów płciowych.
Zdecydowana większość przypadków zakażenia układu moczowego to zapalenie pęcherza moczowego (cystitis). Jakie są objawy zapalenia pęcherza moczowego? Na czym polega leczenie zapalenia pęcherza i innych zakażeń układu moczowego?
Nerki i wątroba to dwa najważniejsze narządy, które metabolizują leki i usuwają je z organizmu. Leki usuwane głównie przez nerki wymagają dostosowania (zmniejszenia) dawek w zależności od ciężkości choroby nerek lub nie można ich stosować u osób z niewydolnością nerek.
Zatrzymanie moczu do niemożność całkowitego opróżnienia pęcherza w wyniku czynności oddawania moczu.
Zespół Alporta to wrodzona, genetyczna choroba nerek, w której dodatkowo występują zaburzenia w obrębie narządu słuchu oraz wzroku. Jest to najczęstsza z wrodzonych nefropatii.
Zespół Fanconiego to złożone zaburzenia czynności cewek nerkowych, które prowadzą do utraty z moczem różnych substancji, np. aminokwasów, glukozy, fosforanów, kwasu moczowego, cytrynianów, magnezu, wapnia, potasu.
Zespół nerczycowy to grupa objawów klinicznych (dolegliwości) oraz nieprawidłowości w badaniach laboratoryjnych, będących powikłaniem chorób nerek, w których dochodzi do dużej utraty białka z moczem (białkomocz).
Wielotorbielowate zwyrodnienie nerek to wrodzona choroba obu nerek, objawiająca się obecnością licznych torbieli w korze i rdzeniu nerki. Choroba jest uwarunkowana genetycznie.
w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 12 zł
Wyjątkowe sytuacje. Towarzyszenie osobie chorej na COVID-19
Wyjątkowe sytuacje. Kiedy chorujesz na COVID-19
