Karmienie piersią to najzdrowszy sposób żywienia, który umożliwia dzieciom osiągnięcie optymalnego stanu zdrowia i rozwoju. Efekt jest tym lepszy, im więcej pokarmu dziecko dostaje, czyli najlepiej, gdy jest karmione tylko Twoim mlekiem. Korzyści zdrowotne odnosisz także Ty sama – karmiąca mama. Trudno uwierzyć, że to prawda, a jednak…
Fot. iStock.com
Korzyści dla dzieci
Niemowlęta karmione mlekiem kobiecym, zarówno w krajach rozwiniętych, takich jak nasz, jak i w krajach rozwijających się, rzadziej trafiają do przychodni lub szpitala, gdyż:
- są skuteczniej chronione, zwłaszcza przed biegunką zakaźną i zapaleniami ucha środkowego,
- rzadziej chorują na zakażenia układu oddechowego i moczowego oraz bakteryjne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych,
- w późniejszym okresie życia są chronione przed nadwagą, otyłością i cukrzycą,
- rzadziej chorują na niektóre nowotwory.
Dzieci karmione wyłącznie piersią uzyskują większe korzyści zdrowotne niż dzieci karmione wyłącznie mlekiem modyfikowanym lub nim dokarmiane. Mniejsze jest u nich ryzyko zachorowania na wymienione wcześniej choroby, a także astmę i atopowe zapalenie skóry.
Dzieci karmione wyłącznie piersią przez 6 pierwszych miesięcy życia rosną i rozwijają się prawidłowo. Wydaje się także, że są nieco lepiej rozwinięte pod względem intelektualnym, poznawczym i ruchowym. Są również w mniejszym stopniu narażone na ryzyko nagłej śmierci łóżeczkowej (SIDS).
Badania pokazują, że u dzieci karmionych naturalnie lepiej rozwija się wzrok i ostrość widzenia.
Korzyści dla mam
Fenomen karmienia piersią polega między innymi na tym, że oprócz dzieci korzyści odnoszą również mamy:
- odczuwają mniej dolegliwości w okresie połogu, szybciej „zwija się” im macica po porodzie, krócej trwa krwawienie, rzadziej występuje anemia,
- szybciej pozbywają się dodatkowych kilogramów i wracają do figury sprzed ciąży,
- rzadziej dopada je depresja poporodowa,
- są obciążone mniejszym ryzykiem zachorowania na raka piersi i jajnika, zwłaszcza gdy długo karmią piersią (ogólny czas karmienia w ciągu życia >24 miesiące),
- w wieku podeszłym rzadziej dochodzi u nich do złamań stawu biodrowego i rzadziej chorują na osteoporozę (tzn. odwapnienie i łamliwość kości),
- jeśli karmiły ponad 12 miesięcy, rzadziej chorują na nadciśnienie tętnicze, cukrzycę, hiperlipidemię i chorobę niedokrwienną serca w okresie pomenopauzalnym.
Niepłodność laktacyjna
Karmiące mamy mogą korzystać również z dobrodziejstwa tzw. niepłodności laktacyjnej, czyli stanu fizjologicznej niepłodności spowodowanej neurohormonalnym zablokowaniem funkcji jajników. Okres takiej niepłodności jest uzależniony od częstości karmienia dziecka i cech osobniczych kobiety – u jednych płodność wraca szybciej, u innych bardzo długo. Wykazano, że pierwsza owulacja u kobiet karmiących wyłącznie piersią występowała od 14 tygodni do 2 lat po porodzie, najwcześniejszą owulację u kobiety karmiącej wyłącznie piersią odnotowano jednak już w 24. dniu połogu (pierwsza miesiączka w 35. dniu połogu).
Jeśli dziecko jest karmione często, matka nie robi długich przerw między karmieniami, łączny czas ssania piersi wynosi przynajmniej 100 minut na dobę (zasada Roetzera) i nie wystąpiło żadne krwawienie, to szanse poczęcia w pierwszych 12 tygodniach po porodzie są bliskie zera, a między 3. a 6. miesiącem nie przekraczają 1%. W drugim półroczu, jeśli matka nadal nie miesiączkuje, szanse na poczęcie zwiększają się do 5–10%. Dla porównania u kobiet niekarmiących za niepłodne uważa się pierwsze 3 tygodnie, a pierwsza owulacja występuje średnio około 4.–5. tygodnia. WHO uznaje niepłodność laktacyjną za ekologiczną metodę planowania rodziny.
