Czy każde ukąszenie przez kleszcza prowadzi do rozwoju boreliozy? Jakie są jej typowe objawy? Jakich badań laboratoryjnych nie należy stosować w diagnostyce boreliozy i dlaczego? Jak lekarz rozpoznaje chorobę?
Choroba dłoni, stóp i jamy ustnej jest łatwo rozpoznawalnym zespołem klinicznym, obserwowanym najczęsciej u dzieci poniżej 10. roku życia, ale także u starszych.
Ciała obce w uchu to wszelkiego rodzaju obiekty lub przedmioty, które dostały się lub zostały wprowadzone celowo lub nieumyślnie do przewodu słuchowego zewnętrznego.
Ostre zapalenie zatok przynosowych występuje najczęściej w przebiegu wirusowej choroby przeziębieniowej. Infekcja wirusowa górnych dróg oddechowych, najczęściej wywoływana jest w okresie jesiennym i wiosną przez rynowirusy, wirusy RS, paragrypy, koronawirusy i adenowirusy.
Jeśli u Twojego dziecka, u którego wcześniej nie rozpoznano astmy, występują niektóre lub wszystkie jej objawy i podejrzewasz, że może ono chorować na astmę, udaj się z nim do pediatry lub lekarza rodzinnego. Jeżeli lekarz uzna, że diagnostyka w kierunku astmy jest wskazana, skieruje Twoje dziecko do specjalisty alergologa lub pulmonologa.
Do zakażenia pasożytami może dojść w każdej grupie wiekowej. Dzieci, podobnie jak dorośli, są w większości przypadkowymi żywicielami pośrednimi w cyklach rozwojowych pasożytów. Objawy zależą od rodzaju zakażenia.
Najczęstszą przyczyną ostrej biegunki u dzieci jest zakażenie wirusowe. Dlatego biegunce często towarzyszą wymioty i gorączka, a choroba może się rozprzestrzeniać (w rodzinie, żłobku, przedszkolu).
Biegunka przewlekła jest to stan chorobowy polegający na oddawaniu większej liczby stolców o luźnej lub wodnistej konsystencji, niekiedy z obecnością krwi lub śluzu, utrzymujący się powyżej 2 tygodni (wg innych autorów – powyżej 4 tyg.), doprowadzający często do niedożywienia.
Kłębuszkowe zapalenie nerek to grupa chorób, u podstawy których leży uszkodzenie błony filtracyjnej kłębuszków nerkowych, która zaczyna przepuszczać do moczu białko i krwinki czerwone.
Moczenie nocne jest problemem, z którym boryka się znaczna liczba dzieci w wieku rozwojowym. Podanie dokładnej liczby nie jest możliwe z uwagi na częste zatajanie problemu, traktowanie go jako dolegliwości wstydliwej, z której się „wyrasta”.
Autyzm jest zaburzeniem rozwojowym, a więc dotyczącym rozwijającego się mózgu dziecka na bardzo wczesnym etapie. Wśród przyczyn wywołujących autyzm wymienia się czynniki genetyczne i środowiskowe. Tak więc, dziecko, rodząc się już „nosi w sobie” problem, jednak u bardzo małego niemowlęcia nie jest łatwo go zauważyć. Wraz z wiekiem staje się bardziej wyraźny i możliwy do zdiagnozowania.
Ważne, by dziecko z MPD było pod systematyczną, wieloprofilową opieką, miało terapię dostosowaną do swoich potrzeb i możliwości, stosowaną długofalowo. Z jednej strony nie należy zaniedbywać terapii, z drugiej jednak nie można dopuszczać do nadmiernego przeciążenia dziecka zbyt dużą ilością pracy.
Choroby dziedziczone autosomalnie dominująco to choroby będące przykładem dziedziczenia jednogenowego, czyli dotyczącego chorób (cech) uwarunkowanych przez jeden gen.
Bezdechem nazywamy zatrzymanie oddechu u noworodka, które trwa co najmniej 20 sekund lub krótsze, ale z towarzyszącymi dodatkowymi objawami, tj. znacznym zwolnieniem czynności serca (<100/min) i/lub zmniejszeniem utlenowania krwi.
Choroba krwotoczna noworodków to nabyta osoczowa skaza krwotoczna wywołana niedoborem witaminy K. Krwawienie jest wynikiem niedoboru czynników krzepnięcia zależnych od tej witaminy.
Choroby oczodołu u dzieci to procesy chorobowe o różnych przyczynach, toczące się pierwotnie lub wtórnie w obrębie oczodołu. Najczęściej są następstwem zmian zapalnych, nowotworowych i urazowych.
Mianem jaskry określa się wieloczynnikową grupę chorób, której charakterystyczną cechą jest postępująca neuropatia (specyficzne uszkodzenie) nerwu wzrokowego, a w jej efekcie ubytki w polu widzenia.
Największy wzrost częstości urazów zębów mlecznych obserwuje się w wieku 2–4 lat i ponowny wzrost w wieku 8–10 lat najczęściej dotyczy stałych zębów przednich górnych.
Wśród chorób towarzyszących cukrzycy typu 1 należy zwrócić uwagę szczególnie na choroby o podłożu autoimmunologicznym, w tym na najczęściej występujące limfocytarne zapalenie tarczycy (do 20–40%) oraz chorobę trzewną – celiakię (do 10%).
Jest to postać cukrzycy najczęściej występująca u dzieci i młodzieży, chociaż może się ujawniać także później. Ta późno ujawniająca się postać określana jest mianem cukrzycy typu LADA (latent autoimmune diabetes in adults; powoli rozwijająca się autoimmunologiczna cukrzyca dorosłych).
Dziecko z nadmiernym wzrostem jest istotnie wyższe od swoich rówieśników, zwracając tym uwagę rodziców i otoczenia. Nadmierny wzrost jest na ogół uwarunkowany rodzinnie i ujawnia się zwykle przed okresem pokwitania, przy zachowanych prawidłowych proporcjach budowy.
Anemia występuje stosunkowo często. Należy pamiętać, że może być spowodowana przez różne choroby. U dzieci spotyka się najczęściej niedokrwistość z niedoboru żelaza - nawet u 40% dzieci poniżej 2. roku życia, przy czym odsetek ten jest większy u dzieci wychowywanych w gorszych warunkach socjalnych.
Niedokrwistość chorób przewlekłych występuje stosunkowo często. Jest drugą po niedokrwistości z niedoboru żelaza najczęściej spotykaną anemią. Częstość jej występowania zwiększa się z wiekiem, gdy zwiększa się prawdopodobieństwo wystąpienia przewlekłej choroby.
Choroba afektywna dwubiegunowa zwykle rozpoczyna się od jednego lub kilku epizodów depresyjnych i wtedy początkowo rozpoznaje się depresję. Rzadziej pierwszym epizodem jest mania lub hipomania.
Najpoważniejszym zaburzeniem psychotycznym (czyli przebiegającym z objawami psychozy) jest schizofrenia – przewlekła choroba o bardzo „bogatym” i zróżnicowanym obrazie, która dotyka głównie młodych dorosłych. Jednak schizofrenia może rozpoczynać się również w okresie dojrzewania, a nawet u dzieci.
Czy szpital może odmówić zgody na towarzyszenie hospitalizowanemu dziecku? Jak uzyskać zgodę na towarzyszenie osobie, która umiera w szpitalu z powodu COVID-19?
Na pytania dotyczące pobytu w szpitalu podczas pandemii koronawirusa odpowiada Rzecznik Praw Pacjenta, Bartłomiej Łukasz Chmielowiec.
Czy chory na COVID-19 może wyjść ze szpitala na własne żądanie? Jak zapewnić sobie prawo do niezastosowania intubacji. Na pytania dotyczące pobytu w szpitalu podczas pandemii koronawirusa odpowiada Rzecznik Praw Pacjenta, Bartłomiej Łukasz Chmielowiec.
Na twój numer +48 zadzwoni do Ciebie Doradca
Medyczny. Jeżeli nie uda mu
się z Tobą połączyć, podejmie kolejne 2 próby. W razie niepowodzenia powiadomimy Cię SMS-em jak
zrealizować poradę.