Ebetrexat (metotreksat) - roztwór do wstrzykiwań

Czynne RZS u dorosłych. Początkowo 7,5 mg 1 ×/tydz. W zależności od nasilenia choroby i indywidualnej tolerancji leczenia dawkę można stopniowo zwiększać. Nie należy przekraczać dawki 25 mg/tydz. Pierwsze efekty leczenia powinny wystąpić po ok. 4–8 tyg. Po uzyskaniu pożądanego efektu terapeutycznego należy stopniowo zmniejszać dawkę do najmniejszej skutecznej dawki podtrzymującej.
Wielostawowe postacie ciężkiego czynnego młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów, jeśli leczenie NLPZ nie jest skuteczne. Dzieci do ukończenia 16. rż. 10–15 mg/m² pc. 1 ×/tydz. W przypadkach opornych na leczenie dawkę można zwiększyć do 20 mg/m² pc. 1 ×/tydz. Ze względu na niewystarczającą ilość danych dotyczących skuteczności i bezpieczeństwa stosowania nie zaleca się stosowania u dzieci do 3. rż.
Ciężka, oporna na leczenie, prowadząca do niesprawności łuszczyca u dorosłych, gdy nie uzyskano wystarczającej odpowiedzi na inne rodzaje leczenia, takie jak: fototerapia, terapia PUVA i retinoidy. Ciężkie łuszczycowe zapalenie stawów u dorosłych. 1 tydz. przed rozpoczęciem leczenia zalecane jest podanie dawki próbnej 5–10 mg w celu oceny idiosynkratycznych działań niepożądanych. Zalecana dawka początkowa wynosi 7,5 mg 1 ×/tydz. Dawkę należy stopniowo zwiększać, nie przekraczając 25 mg/tydz.; w wyjątkowych przypadkach podanie większej dawki może być uzasadnione klinicznie, jednak ze względu na toksyczność leku dawka nie powinna być większa niż 30 mg/tydz. Pierwsze efekty leczenia powinny wystąpić po ok. 2–6 tyg. Po uzyskaniu pożądanego efektu terapeutycznego należy stopniowo zmniejszać dawkę do najmniejszej skutecznej dawki podtrzymującej.

- Czynne reumatoidalne zapalenie stawów u pacjentów dorosłych.
- Wielostawowe postacie ciężkiego czynnego młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów, jeśli leczenie niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ) okazało się nieskuteczne.
- Ciężka, oporna na leczenie, prowadząca do niesprawności łuszczyca, u dorosłych pacjentów z niewystarczającą odpowiedzią na inne rodzaje leczenia, takie jak fototerapia, fotochemioterapia (PUVA) i retinoidy oraz ciężka łuszczyca stawowa (łuszczycowe zapalenie stawów).

Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu, ciężkie zaburzenia czynności wątroby ze stężeniem bilirubiny >5 mg/dl (85,5 µmol/l), nadużywanie alkoholu, ciężkie zaburzenia czynności nerek (klirens kreatyniny <20 ml/min lub stężenie kreatyniny w surowicy >2 mg/dl), choroby układu krwiotwórczego w wywiadzie (np. hipoplazja szpiku kostnego, leukopenia, małopłytkowość, istotna klinicznie niedokrwistość), niedobory odporności, ciężkie, ostre lub przewlekłe zakażenia (np. gruźlica, zakażenie HIV), zapalenia lub owrzodzenia błony śluzowej jamy ustnej, rozpoznana czynna choroba wrzodowa żołądka i/lub dwunastnicy, ciąża, okres karmienia piersią, równoczesne stosowanie szczepionek zawierających żywe drobnoustroje.

Podawać i.m., i.v. lub s.c. (u dzieci i młodzieży wyłącznie s.c. lub i.m.). Dawki >20 mg/tydz. powodują istotne zwiększenie działań toksycznych, zwłaszcza supresję szpiku kostnego. Podczas leczenia można rozważyć suplementację kwasu foliowego lub folinowego, zgodnie z aktualnymi wytycznymi. U pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny 20–50 ml/min) dawkę należy zmniejszyć o 50%. Stosować ze szczególną ostrożnością u osób z ciężkimi czynnymi lub przebytymi chorobami wątroby. U pacjentów w podeszłym wieku należy rozważyć zmniejszenie dawki leku. U osób z kumulacją płynów w trzeciej przestrzeni konieczne może być zmniejszenie dawki leku lub jego odstawienie.